ตอนนี้อายุ 25 ค่ะ ที่บ้านฐานะดีมาก จบตรี-โทวิศวะ ตอนนี้จบโทมาจะ 4 เดือนแล้ว แต่..งงกับชีวิตมากกกก ไม่รู้จะเอาไงดี
ตอนเลือกเรียนวิศวะเนี่ยคือ..ไม่ได้คิดอะไรเลย เห็นพ่อเป็นวิศวะ มีธุรกิจเป็นของตัวเอง แล้วประสบความสำเร็จก็คิดแค่ว่า เออ!เรียนอันนี้แหละ (ที่บ้านไม่มีใครบังคับด้วยนะ) อนาคตต้องดีแน่
ตัดสินใจต่อปวช.มุ่งตรงวิศวะเต็มที่ ระหว่างนั้นก็เออสนุกดีลงช้อป ถึงงานออกมาจะไม่ค่อยได้เรื่องแต่ก็เป็นชิ้นเป็นอัน ส่วนวิชาสายวิศวะก็คิดอยู่หน่อยๆว่าเราเข้าใจไม่สุด พวกเขียนแบบนี่มองภาพไม่ออกเลย แต่พอเกรดออกก็ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ที่ดี ก็เลยคิดว่าโอเค(มั้ง)
เลยยื่นโควต้าเข้าป.ตรีวิศวะเครื่องกล แล้วก็เรียนจนจบตรีด้วยเกรด 3 แต่ระหว่างทางกว่าจะจบนี่คือแบบก็เริ่มรู้ตัวแล้วว่าหัวไม่เอื้อกับสายนี้เท่าไหร่ ง่อยทั้งวิชาการและเซ้นส์วิศวะ (คุยกับพ่อเกี่ยวกับงานวิศวะที พ่อเครียดอะ =_=)
พอเรียนจบตรี ก็คิดแต่ว่ายังรู้ไม่พอ ยังไม่เก่งพอ เลยเรียนต่อละกัน ก็ต่อโทสายพลังงาน (ที่เลือกเพราะตอนเรียนป.ตรีคิดว่าเข้าถึงสายนี้ที่สุด) แต่พอมาเรียนเหมือนอ่านหนังสือใหม่หมดเลยอะ มีแต่เคมี ทีสิสก็เคมี วันๆอยู่ในแลบ ใช้แต่เครื่องวิเคราะห์ ซึ่งถือว่าแปลกใหม่มาก ปกติอยู่ช้อปทำงานหยาบแต่พอมานี่ต้องมานั่งทำงานละเอียด ตอนแรกก็ตื่นตาตื่นใจดี อารมณ์เหมือนได้ของเล่นใหม่ ตอนนั้นคิดว่าบางทีไม่เอาไหนเรื่องงานช้อป อาจจะเอาดีด้านงานวิจัยได้ แต่ที่ไหนได้...
ทำงานแลบได้ไม่เป็นสัปปะรดเลย แถมยังรู้สึกแอบเบื่อกับงานแบบนี้ คือหัวข้อวิจัยที่ทำมันก็เจ๋งนะ ตอนอาจารย์เสนอมาคือแบบเห้ย!น่าสนใจ แต่ทำไมละ พอมาทำละกลับเบื่อ?
ไม่ความรู้สึกร่วมกับเพื่อนร่วมงานในแลบที่เค้าจะใคร่รู้ว่า เอ้ย!ทำไมเป็นงี้ละ ทำไมออกมาเป็นอย่างนั้นละ แล้วเอาไปคิดต่อ หรือนั่งถกกัน ซึ่งเราไม่เคยจะอยู่ในวงนั้น ไม่เคยสงสัยอยากรู้ ผลออกมาเป็นไงก็ตามนั้น(แต่ไม่ได้ทำมั่วๆนะ) ไม่แก้ไม่อะไรทั้งนั้น ซึ่งเหมือนจะรู้ตัวอีกละว่ามันคงไม่ใช่เรา
จนเนี่ยเรียนจบ ตอนส่งเล่มจบคือ พอ!!!ไม่เรียนแล้วเอก จะทำงานแล้ว!!! สมัครงานๆๆๆๆๆ
แล้วก็เนี่ยผ่านมา 4 เดือน ไม่มีโทรมาคุย ไม่มีเรียกสัมภาษณ์ ไม่มีอะไรทั้งนั้น งง ฉันขาดอะไร?ใบกว.เครื่องกล ก็มี toeic 915 ไม่พอเหรอ? ได้ญี่ปุ่นอีกนิดหน่อย ส่วนประสบการณ์ทำงานมันไม่มีอยู่แล้วก็เพิ่งเรียนจบ มันจะไม่มีบ.ไหนรับคนไม่มีประสบการณ์เลยเหรอ
อยู่บ้านไปนานๆมันก็ชักจะเสียดายเวลา แถมแอบรับไม่ได้ที่ยังขอเงินพ่อใช้ จนตอนนี้คือคิดว่า กลับไปเรียนมั้ย? ต่อเอกเหรอ แต่จบโทมาด้วยความรู้สึกแบบนั้น แกยังจะไปต่ออีกเรอะ - -?
แต่อีกใจก็อยากได้งานทำจะได้ลองทำอย่างอื่นบ้าง เพราะชีวิตนี้ทำอะไรไม่เป็นเลยนอกจากเรียน เรียนเป็นอย่างเดียวจริงๆ ไม่กล้าพูดเลยว่ามีความรู้ รู้สึกเหมือนตัวเองอ่านหนังสือไปสอบอะ พอออกจากห้องสอบก็ลืม(เกือบ)หมด - -“ เห้อออ
ปล. ถ้าสงสัยว่าทำไมไม่ทำงานกับที่บ้าน เพราะไม่อยากได้อภิสิทธิ์และงานไม่ตรงสาย
เอาไงดีอะคะ?
“เรียนต่อ” หรือ “ทำงาน”
ตอนเลือกเรียนวิศวะเนี่ยคือ..ไม่ได้คิดอะไรเลย เห็นพ่อเป็นวิศวะ มีธุรกิจเป็นของตัวเอง แล้วประสบความสำเร็จก็คิดแค่ว่า เออ!เรียนอันนี้แหละ (ที่บ้านไม่มีใครบังคับด้วยนะ) อนาคตต้องดีแน่
ตัดสินใจต่อปวช.มุ่งตรงวิศวะเต็มที่ ระหว่างนั้นก็เออสนุกดีลงช้อป ถึงงานออกมาจะไม่ค่อยได้เรื่องแต่ก็เป็นชิ้นเป็นอัน ส่วนวิชาสายวิศวะก็คิดอยู่หน่อยๆว่าเราเข้าใจไม่สุด พวกเขียนแบบนี่มองภาพไม่ออกเลย แต่พอเกรดออกก็ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ที่ดี ก็เลยคิดว่าโอเค(มั้ง)
เลยยื่นโควต้าเข้าป.ตรีวิศวะเครื่องกล แล้วก็เรียนจนจบตรีด้วยเกรด 3 แต่ระหว่างทางกว่าจะจบนี่คือแบบก็เริ่มรู้ตัวแล้วว่าหัวไม่เอื้อกับสายนี้เท่าไหร่ ง่อยทั้งวิชาการและเซ้นส์วิศวะ (คุยกับพ่อเกี่ยวกับงานวิศวะที พ่อเครียดอะ =_=)
พอเรียนจบตรี ก็คิดแต่ว่ายังรู้ไม่พอ ยังไม่เก่งพอ เลยเรียนต่อละกัน ก็ต่อโทสายพลังงาน (ที่เลือกเพราะตอนเรียนป.ตรีคิดว่าเข้าถึงสายนี้ที่สุด) แต่พอมาเรียนเหมือนอ่านหนังสือใหม่หมดเลยอะ มีแต่เคมี ทีสิสก็เคมี วันๆอยู่ในแลบ ใช้แต่เครื่องวิเคราะห์ ซึ่งถือว่าแปลกใหม่มาก ปกติอยู่ช้อปทำงานหยาบแต่พอมานี่ต้องมานั่งทำงานละเอียด ตอนแรกก็ตื่นตาตื่นใจดี อารมณ์เหมือนได้ของเล่นใหม่ ตอนนั้นคิดว่าบางทีไม่เอาไหนเรื่องงานช้อป อาจจะเอาดีด้านงานวิจัยได้ แต่ที่ไหนได้...
ทำงานแลบได้ไม่เป็นสัปปะรดเลย แถมยังรู้สึกแอบเบื่อกับงานแบบนี้ คือหัวข้อวิจัยที่ทำมันก็เจ๋งนะ ตอนอาจารย์เสนอมาคือแบบเห้ย!น่าสนใจ แต่ทำไมละ พอมาทำละกลับเบื่อ?
ไม่ความรู้สึกร่วมกับเพื่อนร่วมงานในแลบที่เค้าจะใคร่รู้ว่า เอ้ย!ทำไมเป็นงี้ละ ทำไมออกมาเป็นอย่างนั้นละ แล้วเอาไปคิดต่อ หรือนั่งถกกัน ซึ่งเราไม่เคยจะอยู่ในวงนั้น ไม่เคยสงสัยอยากรู้ ผลออกมาเป็นไงก็ตามนั้น(แต่ไม่ได้ทำมั่วๆนะ) ไม่แก้ไม่อะไรทั้งนั้น ซึ่งเหมือนจะรู้ตัวอีกละว่ามันคงไม่ใช่เรา
จนเนี่ยเรียนจบ ตอนส่งเล่มจบคือ พอ!!!ไม่เรียนแล้วเอก จะทำงานแล้ว!!! สมัครงานๆๆๆๆๆ
แล้วก็เนี่ยผ่านมา 4 เดือน ไม่มีโทรมาคุย ไม่มีเรียกสัมภาษณ์ ไม่มีอะไรทั้งนั้น งง ฉันขาดอะไร?ใบกว.เครื่องกล ก็มี toeic 915 ไม่พอเหรอ? ได้ญี่ปุ่นอีกนิดหน่อย ส่วนประสบการณ์ทำงานมันไม่มีอยู่แล้วก็เพิ่งเรียนจบ มันจะไม่มีบ.ไหนรับคนไม่มีประสบการณ์เลยเหรอ
อยู่บ้านไปนานๆมันก็ชักจะเสียดายเวลา แถมแอบรับไม่ได้ที่ยังขอเงินพ่อใช้ จนตอนนี้คือคิดว่า กลับไปเรียนมั้ย? ต่อเอกเหรอ แต่จบโทมาด้วยความรู้สึกแบบนั้น แกยังจะไปต่ออีกเรอะ - -?
แต่อีกใจก็อยากได้งานทำจะได้ลองทำอย่างอื่นบ้าง เพราะชีวิตนี้ทำอะไรไม่เป็นเลยนอกจากเรียน เรียนเป็นอย่างเดียวจริงๆ ไม่กล้าพูดเลยว่ามีความรู้ รู้สึกเหมือนตัวเองอ่านหนังสือไปสอบอะ พอออกจากห้องสอบก็ลืม(เกือบ)หมด - -“ เห้อออ
ปล. ถ้าสงสัยว่าทำไมไม่ทำงานกับที่บ้าน เพราะไม่อยากได้อภิสิทธิ์และงานไม่ตรงสาย
เอาไงดีอะคะ?