พึ่งรู้ว่าเราชอบผู้หญิง😊

เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ชอบผู้หญิง ฉายแววตั้งแต่ 2 ขวบ(แม่ว่าเราชอบเอาหน้าไปชบหน้าอกผู้หญิงทุกคนที่อุ้ม5555ผู้ชายอุ้มไม่ได้ อุ้มได้แต่พ่อกับพี่ ผู้ชายอุ้มวันไหนร้องไห้ทั้งวัน แม่ว่างั้น5555) เราต้องขอเล่าย้อนไปตั้งแต่เราอยู่ประถม เราเคยแอบชอบผู้หญิงคนหนึ่งเป็นหัวหน้าห้องและเรียนเก่งมากสอบได้ที่ 1 ทุกปีตั้งแต่ ป.1 ตอน ป.3 เราไม่รู้จะทำไงถึงได้คุยได้อยู่ใกล้ เราเลยพยายามเรียนให้เก่งเพื่อจะได้คุยกะเขา จนเราสอบได้ที่ 1 ครอบครัวเราดีใจมาก เพราะเราสอบได้ที่ 2 จากข้างหลังห้องตั้งแต่ ป.1 พอ ป.4 เราสอบได้ที่ 1 คนที่เราแอบชอบได้ ที่ 2 เราคิดว่าจะได้คุยกับเขา แต่ไม่เลย เขาไม่คุยกับเรา จากไม่คุยกับเราอยู่แล้ว ก็ไม่คุยหนักกว่าเดิมอีก แล้วเขาก็ย้ายออกจากโรงเรียน ตอนป.5 เรางง เราทำไรผิด หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลย เราขึ้น ม.1 เราเข้าโรงเรียนสาธิตแห่งหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น55555 พูดแค่นี้คงรู้แล้วแหละว่าโรงเรียนเราคือโรงเรียนอะไร เราเข้าเรียนห้องพิเศษที่มีแต่เด็กผู้หญิง ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นเลสเบี้ยน เพราะตอนนั้นมีแค่ทอมดี้ เราคิดว่าเราเป็นทอม แต่เราเงียบๆ ไม่แสดงออก ได้แอบมองผู้หญิง (แม่เราเรียกเราว่าสุดหล่อ) ย้ำมองแต่ผู้หญิงชอบอยู่กับผู้หญิง อยากปกป้อง แต่เราสายหวานงี้ไม่มีใครมองออก จน ม.1 เทอม2 มีรุ่นพี่ผู้หญิงมาจีบเรา ตามจีบเราเป็นเทอม เราก็ไม่สนปฎิเสธตลอดว่าไม่ใช่ทอม พี่เขาบอกว่าพี่เขาไม่คิดว่าเราเป็นทอม แต่คิดว่าเราเป็นผู้หญิง เรางง สับสน เราเพศไหนว่ะ5555 จนเพื่อนในห้องเริ่มมองเราเป็นทอม และเราโดนรุ่นพี่ ม.2 ล้อ เราร้องไห้หนักมากตอนนั้น โทรไปร้องไห้กับแม่ (เราอยู่หอ) แม่ก็ปลอบบอกจะสนทำไม หาสาวสวยๆเลยลูก เราร้องไห้กว่าเดิมอีก ละช่วงนั้นมีผู้ชายมาจีบ เราเลยลองคุย ย้ำคุยเฉยๆ ไม่ได้คบ เป็นรุ่นพี่ พี่เขาดีกับเรามาก เอาขนมมาให้ทุกวันเช้าเที่ยง แต่ใจเรากลับบอกไม่ใช่ ไม่ชอบ อึดอัด55555 เราเลยเริ่มตีตัวออกห่าง เวลาเจอหน้าเราก็หลบหน้า เอาขนมมาให้เราก็ไม่เอา จนพี่เขาเดินเข้ามาถามในห้อง เราเลยบอกไปว่าเราอยากตั้งใจเรียน(เรา5555) หลังจากนั้นพี่เขาก็หายไป เราก็ใช้ชีวิตปกติ จน ม.4 เราได้เข้าเด็กโครงการทุนฟรี ได้เจอกับพี่คนหนึ่ง นศ.แพทย์ ผู้หญิง ทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนตลอดการ เนื่องจากเราเป็นเด็กทุนจึงได้เจอพี่เขาบ่อย เหมือนพี่เขาก็มาจีบเรา ตอนนั้นพี่เขาอยู่ ปี1 เวลาเจอพี่เขาเราหัวใจเต้นแรง ไม่กล้าสบตา ไม่กล้าคุยด้วย แต่พี่เขาพยายามคุยกับเรา พยายามเข้าหาเรา มีวันหนึ่งเราเรียนเสร็จ พี่เขาชวนไปกินข้าว เราจะปฎิเสธ รู้ตัวอีกทีซ้อนมอเตอร์ไซด์ไปกับเขาละ55555 หลังจากวันนั้นเรากับพี่เขาก็กินข้าวตอนเย็นด้วยกันทุกวัน ในฐานะพี่น้อง จนวันหนึ่ง หอเรามีการฉีดพ่นยากันยุงในหอ พี่เขาจึงมารับไปอยู่หอกับพี่เขารอ ตอนนั้นเราใจเต้นรั้วๆเลย แล้วพี่เขาก็จุฟเรา เราตกใจ ทำไรไม่ถูก ผลักพี่เขาออกละวิ่งลงมาจากหอละขึ้นรถในมอ กลับหอเรา หลังจากวันนั้นเราก็ไม่ไปเจอพี่เขาอีกเลย (ไม่ขอเอ่ยชื่อนะคะ เพราะพี่เขาเป็นหมอแล้ว ) จนเราจบ ม.6 วันปัจฉิมพี่เขาก็เอาดอกไม้มาให้เราแล้วก็ขอโทษ เราก็ยิ้มเฉยๆ ไม่พูดไร สับสนว่าเราเป็นอะไร คุยผู้ชายก็รู้สึกไม่ใช่ พอผู้หญิงเราก็กลัว (พ่อแม่เรารับได้ ทุกวันนี้เรียกเราไอ้หล่อ) เราสอบได้แพทย์ มหาลัยชื่อดังกรุงเทพ เคยได้ยินไหมค่ะว่าอตีดที่แก้ไม่จบ จะกลับมาใหม่ไม่ว่าจะเป็นในฐานะเพื่อนหรือคนเคยรัก จำคนที่เราเคยแอบชอบตอน ป.3 ได้ไหมค่ะ เขาก็สอบติดแพทย์ที่เดียวกับเรา วันสัมภาษณ์เขาได้เลขสอบสัมภาษณ์ต่อจากเรา เราจำเขาได้ เหมือนเขาก็จำเราได้ เราจึงตัดสินใจทักก่อน จึงได้รู้ว่าเขาโกรธเราตอนที่เราสอบได้ที่ 1 เขาอาย พ่อแม่เขาก็ดุก็ว่าเขา เขาบอกเราว่าเขาอึดอัดที่เห็นเรา เราได้ฟังแบบนั้นหน้าชาทั้งหน้า เราเดินออกมาไปบอกกรรมการสอบเราขอสละสิทธิ์ เรากลัวไม่ไหว(เราไม่ถามใครเลย ใจมันบอกพอถ้ายังเจอหน้ากันแบบนี้ทุกวันคงจะอึดอัดและเรียนด้วยกันยาก) เราเดินมาหาแม่บอกแม่ทุกอย่าง แม่ก็บอกไม่เป็นไร พ่อบอกเรียนที่ชอบและสบายใจดีกว่าเราขึ้นรถกลับบ้าน และไม่ไปสอบที่ไหน รอลงแอดกลางอย่างเดียว ช่วงนั้นเหมือนคนอกหักเลย แล้วเราก็เลือกเรียนมั่วๆ55555 เรียนจนจบ ปี.4 พึ่งรู้ตัวเราอยากเป็นพยาบาล เรารู้ตัวเองแล้วว่าเราชอบผู้หญิงเราเป็นเลสเบี้ยน และตอนนี้เรากำลังจะเรียน ป.ตรีอีกใบ เรามองย้อนไปเราก็อยากขอบคุณ เกรซ ที่ทำให้เราตั้งใจเรียนขยัน และพยายาม ถึงแม้วันนี้เราจะไม่ได้เป็นเพื่อนกันอีกแล้ว แต่แกจะอยู่ในความทรงจำเราตลอดไปนะ ขอบคุณที่ทำให้เราใช้ความรักในทางที่ดี วันนี้เรากำลังจะเริ่มทำในสิ่งที่ชอบ และมั่นใจในตัวเองว่าเราชอบผู้หญิง
วันนี้เราว่างนั่งดูรูปละอยากเขียนความทรงจำดีๆที่เคยเกิดขึ้นกับเรา