ถ้าเขารักเราจริง แล้าเราขอโอกาสแก้ตัวเป็นครั้งสุดท้าย เขาจะให้เราไหมครับ
ทะเลาะกันเนื่องจาก ผมพูดแรงบ่อยเกินไปครับ แต่ที่พูดมามีเหตุผลนะครับ ผมทำงานให้เงินเธอไว้ใช้ยามฉุกเฉินครับ เพราะที่บ้านเธอมีปัญหา ทำทุกอย่างให้หมดเลยครับ แต่เวลาผมเลิกงานแล้วโทรไปก็แค่อยากคุยให้หายเหนื่อยครับ เขาชอบบอกประมาณว่า อยู่กับเพื่อนแค่นี้ก่อนนะไม่ว่าง บางทีก็บอกอยู่หอเพื่อน จนผมไม่กล้าโทรไปหาเลยครับ ช่วง2-3เดือนแรกเขาดีมากเลยนะครับพอเริ่มเข้ามหาลัย เขาไปไหนไม่ค่อยบอกครับ เราคุยกันแล้วตรงนี้ค่อยๆปรับค่อยๆเปลี่ยน ผมก็เข้าใจนะว่าต้องเจอสังคมใหม่ๆ แต่ไม่คิดว่าจะเปลี่ยนไปขนาดนี้ จากที่เมื่อก่อนคุยกันบ่อยขึ้นพักหลังๆมาคำ2-3 คำ ลืมบอกไปครับ เราเรียนอยู่ทั้งคู่ ผมเรียนเช้าเลิกเย็น กลับมาทำงานถึงเที่ยงคืน นอนตี 1 ตื่นเช้าไปเรียนต่อ จนมาช่วงหลังๆผมเริ่มรู้สึกไม่ไหวแล้ว มีปัญหาหลายอย่าง ก็เลยลาออกจากงาน ผมรักเขามาก แต่บางทีเขาไม่ค่อยแสดงออก จนผมเกิดคำถามในใจหลายข้อเลยครับ ทั้งมีแฟนไปทำไมทั้งที่เหมือนอยู่คนเดียว มีหลายครั้งผมหลุดพูดไปว่า กลัวเพื่อนรู้หรอว่ามีแฟน เพราะเขาไม่เคยลงรูปคู่อะไรเลย อาจจะว่าผมงี่เง่าก็ได้นะครับ แต่ทุกอย่างที่พูดไปมันมีเหตุผลของมันครับ จนเขาบอกเลิกผม เมื่อสิ้นเดือนตุลาที่ผ่านมานี้ เขาบอกให้ผมกลับไปสถานะคนคุยก่อนมั้ย ผมทำใจไม่ได้และเชื่อว่าไม่มีใครทำใจได้อะครับ คบกันมา5 เดือน อยู่ดีๆบอกให้กลับมาเป็นคนคุย ผ่านไปซักอาทิตย์หลังจากที่เลิกกัน เขาก็เอามอไซต์ของที่บ้านผมมาคืน ลืมบอกไปครับเขาไม่มีมอไซต์ใช้ที่ มหาลัย ผมเลยให้มอไซต์ที่บ้านผมไปใช้ เข้าเรื่องต่อครับ ครั้งสุดท้าย ผมเลยขอโอกาสครั้งสุดท้ายกับเขาครับ เขาบอกก็อยากให้นะ แต่เขาไม่ได้รู้สึกแบบนั้นแล้ว เขาบอกก็ยังรักอยู่ แต่อยากได้อิสระมากกว่านี้ อยากคุยหลายๆคน ไม่อยากให้มีใครเสียใจ ตอนแรกเขาบอกอยากอยู่คนเดียวเงียบๆ พอมาตอนนี้บอกอยากคุยหลายๆคน ไม่ผูกมัด นี่แหละครับ อาจจะงงๆวกวนหน่อยนะครับ
โอกาสสุดท้าย???
ทะเลาะกันเนื่องจาก ผมพูดแรงบ่อยเกินไปครับ แต่ที่พูดมามีเหตุผลนะครับ ผมทำงานให้เงินเธอไว้ใช้ยามฉุกเฉินครับ เพราะที่บ้านเธอมีปัญหา ทำทุกอย่างให้หมดเลยครับ แต่เวลาผมเลิกงานแล้วโทรไปก็แค่อยากคุยให้หายเหนื่อยครับ เขาชอบบอกประมาณว่า อยู่กับเพื่อนแค่นี้ก่อนนะไม่ว่าง บางทีก็บอกอยู่หอเพื่อน จนผมไม่กล้าโทรไปหาเลยครับ ช่วง2-3เดือนแรกเขาดีมากเลยนะครับพอเริ่มเข้ามหาลัย เขาไปไหนไม่ค่อยบอกครับ เราคุยกันแล้วตรงนี้ค่อยๆปรับค่อยๆเปลี่ยน ผมก็เข้าใจนะว่าต้องเจอสังคมใหม่ๆ แต่ไม่คิดว่าจะเปลี่ยนไปขนาดนี้ จากที่เมื่อก่อนคุยกันบ่อยขึ้นพักหลังๆมาคำ2-3 คำ ลืมบอกไปครับ เราเรียนอยู่ทั้งคู่ ผมเรียนเช้าเลิกเย็น กลับมาทำงานถึงเที่ยงคืน นอนตี 1 ตื่นเช้าไปเรียนต่อ จนมาช่วงหลังๆผมเริ่มรู้สึกไม่ไหวแล้ว มีปัญหาหลายอย่าง ก็เลยลาออกจากงาน ผมรักเขามาก แต่บางทีเขาไม่ค่อยแสดงออก จนผมเกิดคำถามในใจหลายข้อเลยครับ ทั้งมีแฟนไปทำไมทั้งที่เหมือนอยู่คนเดียว มีหลายครั้งผมหลุดพูดไปว่า กลัวเพื่อนรู้หรอว่ามีแฟน เพราะเขาไม่เคยลงรูปคู่อะไรเลย อาจจะว่าผมงี่เง่าก็ได้นะครับ แต่ทุกอย่างที่พูดไปมันมีเหตุผลของมันครับ จนเขาบอกเลิกผม เมื่อสิ้นเดือนตุลาที่ผ่านมานี้ เขาบอกให้ผมกลับไปสถานะคนคุยก่อนมั้ย ผมทำใจไม่ได้และเชื่อว่าไม่มีใครทำใจได้อะครับ คบกันมา5 เดือน อยู่ดีๆบอกให้กลับมาเป็นคนคุย ผ่านไปซักอาทิตย์หลังจากที่เลิกกัน เขาก็เอามอไซต์ของที่บ้านผมมาคืน ลืมบอกไปครับเขาไม่มีมอไซต์ใช้ที่ มหาลัย ผมเลยให้มอไซต์ที่บ้านผมไปใช้ เข้าเรื่องต่อครับ ครั้งสุดท้าย ผมเลยขอโอกาสครั้งสุดท้ายกับเขาครับ เขาบอกก็อยากให้นะ แต่เขาไม่ได้รู้สึกแบบนั้นแล้ว เขาบอกก็ยังรักอยู่ แต่อยากได้อิสระมากกว่านี้ อยากคุยหลายๆคน ไม่อยากให้มีใครเสียใจ ตอนแรกเขาบอกอยากอยู่คนเดียวเงียบๆ พอมาตอนนี้บอกอยากคุยหลายๆคน ไม่ผูกมัด นี่แหละครับ อาจจะงงๆวกวนหน่อยนะครับ