คือเรื่องมันเป็นยังงี้ คือผมไปล้อแฟนเก่าเพื่อนมัน แล้วมันก็นั่งเครียด ผมก็ขอโทษมันไปตามประสา แล้วทีนี้มันก็คุยกับเพื่อนที่นั่งข้างผมว่า มันโดนล้อโดยคนที่แทบไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับมัน แล้วพออีกคนมันถามว่าใคร มันก็ชี้มาที่ผม ทั้งๆที่ผมรู้เรื่องเกี่ยวกับมันเยอะที่สุด แล้วพอทำมันโกรธทีเดียว มันก็ลืมทุกสิ่งที่ผมเคยทำให้มัน
แล้วอีกนิสัยของมันที่ผมเกลียดมากๆอย่างนึงคือ ชอบทำให้ตัวเองดูดี ประมาณว่า เวลาผมบอกมันว่าไม่ยอมรับ มันก็จะตอบแบบ "กูไม่ใช่ไม่ยอมรับ แต่กูบลาๆๆ" เป็นแบบนี้ทุกครั้งครับ
ทุกครั้งเลยที่เมื่อผมบอกอะไรมันประมาณนี้ มันก็จะพูดอะไรแบบนี้ตลอด
ยกอีกกรณี คือตอนนั้นผมบอกให้มันยอมรับให้ครูคนนึงเนี่ยยอมไปสอนคนอื่น(เพราะครูเค้ามีปัญหากับคนในห้องผม) มันก็จะพูดแบบ "ไม่ใช่ไม่ยอมให้ครูไป แต่ช่วยให้ครูคิดถึงใจของเราได้มั้ย"
ผมไม่รู้ว่าใครคิดยังไงนะ แต่สำหรับผม มันก็คือการไม่ยอมรับอยู่ดี
คือบอกว่ายอมรับ แต่ก็อธิบายเหตุผลของการไม่ยอมรับออกมา มันดูย้อนแย้งนะผมว่า
ผมควรจะเอาไงดีครับ
ผมควรจะเอายังไงกับเพื่อนคนนี้ดีครับ
แล้วอีกนิสัยของมันที่ผมเกลียดมากๆอย่างนึงคือ ชอบทำให้ตัวเองดูดี ประมาณว่า เวลาผมบอกมันว่าไม่ยอมรับ มันก็จะตอบแบบ "กูไม่ใช่ไม่ยอมรับ แต่กูบลาๆๆ" เป็นแบบนี้ทุกครั้งครับ
ทุกครั้งเลยที่เมื่อผมบอกอะไรมันประมาณนี้ มันก็จะพูดอะไรแบบนี้ตลอด
ยกอีกกรณี คือตอนนั้นผมบอกให้มันยอมรับให้ครูคนนึงเนี่ยยอมไปสอนคนอื่น(เพราะครูเค้ามีปัญหากับคนในห้องผม) มันก็จะพูดแบบ "ไม่ใช่ไม่ยอมให้ครูไป แต่ช่วยให้ครูคิดถึงใจของเราได้มั้ย"
ผมไม่รู้ว่าใครคิดยังไงนะ แต่สำหรับผม มันก็คือการไม่ยอมรับอยู่ดี
คือบอกว่ายอมรับ แต่ก็อธิบายเหตุผลของการไม่ยอมรับออกมา มันดูย้อนแย้งนะผมว่า
ผมควรจะเอาไงดีครับ