ใครเคยเจอเหตุการแบบนี้บ้าง!?
คือเรามีเพื่อนอยู่5คน(หญิงล้วน)พวกเราเป็นพวกชอบเที่ยวมากเที่ยวกลางคืนทุกวี่ทุกวันเดี๋ยวขอแนะนำเพื่อนนามสมมุตินะ คนที่1.ชื่อเอ เพื่อนเราตั้งแต่สมัยเรียนประถม คนที่2.ชื่อบี เป็นเพื่อนกัน3-4ปีแต่จริงๆเราเป็นญาติกันเห็นกันตั้งแต่เด็กแต่เพิ่งมาสนิทกัน คนที่3.ชื่อซี เป็นเพื่อนสนิทเราสนิทกันมากแต่เพิ่งรู้จักกันได้2-3ปี คนที่4. ชื่อดี เป็นรุ่นน้องปีนึงแต่เรานับว่าเป็นเพื่อนกันเพิ่งรู้จักกัน1-2ปี คนที่5. ชื่ออี จริงๆรู้จักเพื่อนคนนี้มานานแล้วรู้จักจากซีเพราะเป็นเพื่อนร.รเดียวกันแต่ไม่ค่อยได้คุยอะไรกัน อะเข้าเรื่องละนะสรุปๆเลย . . คือซีชอบมาเล่าให้ฟังว่าอีอะเหมือนชอบแกล้งมันชอบทำให้เพื่อนคนอื่นๆ(ในโรงเรียน)ไม่ชอบมันอีชอบหาเรื่องทะเลาะกับซีเหมือนอีเป็นคนเอาแต่ใจอะแต่จากที่ซีเล่าให้เราฟังคือไม่เชิงว่าอีเกลียดซีนะแต่ว่าเหมือนแค่หมั้นใส้อยากแกล้งในบางครั้งมากกว่าเพราะอีไม่เคยปล่อยให้ซีไปอยู่กับเพื่อนกลุ่มอื่นหาเรื่องแกล้งสาระพัดจริงนะแต่ก็ไม่ปล่อยมันไปอยู่กลุ่มอื่นจนขึ้นปี2ไกล้จบแล้วซีเลยตัดสินใจตัดกับอี ไม่ไปยุ่งไม่ขอคุยด้วยอีกแล้วแยกมาอยู่กับอีกกลุ่มที่เป็นเด็กเรียน ซีบอกเราว่าอีเป็นคนชอบปั่นชอบแต่งเรื่องชอบทำให้คนเค้าเกลียดกันพอเราฟังเราก็รู้สึกไม่ชอบอีมากๆ1.คือทำไมต้องแกล้งเพื่อนเรา 2.เพื่อนเราไปทำอะไรให้ นี่เป็นคำถามที่คิด อือละต่อมาอีก็ได้มีมาทักหาเราบอกคิดถึงบ้างอะไรบ้างอยากเจอทั้งที่จริงๆเรากับอีไม่ได้สนิทอะไรกันเลยรู้จะกเขาเพราะซี แล้วเราก็เลยเล่าให้ซีฟังซีบอกระวังโดนปั่นนะ มันเป็นแลบนี้แหละชอบสนิทกับเพื่อนคนอื่น เพื่อนกูมันก็เอาไปหมดประมานนี้ที่ซีเล่า เราก็เลยๆ ละวันนึงอีมาชวนเราไปเที่ยวมาหามารับเราถึงบ้าน คือเราแบบอะไรอ้ามารับถึงบ้านเลยเพื่อไปบ้านมันไปกินสุกี้ทั้งที่บ้านอยุห่างกันตั้งไกลเราก้เอ้อไปก็ไปวะพอไปถึงบ้านมันอีมันก็ชวนไปเที่ยวต่อเราบอกเราเอาตังมาไม่พอเพราะตอนแรกบอกไปแค่กินสุกี้เราก็บอกอีๆปแย้างนั้นอีบอกไม่เป็นไรยืมได้ๆเราก็พูดต่อเสื้อผ้าก็ไม่มีนะมาชิวๆเลยอีบอกยืมได้พร้อมกับไปเอาตะกร้าใส่ชุดเที่ยวมาให้เลือกเราก็เผลอพูดไป "ไมดีจังวะให้กูทุกอย่าง" อีพูด แหมเพื่อนกันคิดไรมาก เราก็แบบยิ้มกริ่มก็แต่งตัวไปเที่ยว กลับบ้านอีมาตอนตี3มานั่งกินสุกี้ต่อเเล้วก็พูดคุยกัน อีถามเราว่าซีมันเคยพูดไรถึงกูมั้งปะ เราก็บอกไมนะทำไมวะอีก็บอกป่าวๆแล้วก็นอนวันรุ่งขึ้นอีก็ไปส่งเรากลับบ้าน(ขอเล่าแบบรวมๆนะคะ) ไม่นานก็ถึงช่วงสงกรานต์ เราก็แบบไม่มีเพื่อนเที่ยวเนอะเราเลยทักไปหาอีว่าไปเที่ยวไหนไปด้วยได้มั้ยอีบอกได้ๆมาอยู่บ้านกูเลยสงกรานต์มีกี่วันเล่นทุกวันเลยเราก็แบบเฮ้ได้เที่ยวแย้ววววว เราก็ไปเล่นสงกรานต์กับ อีกับดี ทุกวันเลยนะจนทำไห้เราสนิทกันมากๆๆๆๆ พอเรากับมาอยู่บ้านก็เหงาทำไห้เราสนิทกันทักคุยกันตลอดจากนั้นก็เที่ยวด้วยกันมาเรื่อยๆจนซีเพื่อนสนิทเราเตือนว่าระวังโดนปั่นนะ อีอะมองภายนอกใครๆก็อยากรู้จักแต่ถ้าได้รู้จักจะรู้สึกเหมือนที่ซีเพื่อนสนิทเราโดน เราก็ตอบกลับไปว่าเออๆกูไม่ได้หรอกเเค่เที่ยวด้วยกัน พออีมารับเราไปเที่ยวบ่อยๆไปอยู่บ้านบ่อยๆก็ทำให้เราสนิทกันมากขึ้นพูดเรื่องเก่าๆเรื่องซีมากขึ้นอีเล่าเรื่องซีตอนเรียนด้วยกันตอนสนิทกันให้ฟังซึ่งเนื้อเรื่องที่อีเล่ามันตรงกันข้ามกับซีที่เป็นเพื่อนสนิทเรามาก ยกตัวอย่างสั่นๆซีบอกว่าอีติดปั่นแลเฝ้วก็ชอบมีปันหากับมันเพื่อนๆในห้องเรียนไม่มีใครอยากยุ่ง ส่วนอีก็เล่าว่าไม่มีใครอยากยุ่งกับซีซีติดปั่น อะไรที่สองคนนี้เล่าให้เราฟังมันมีแต่ความตรงกันข้ามเลยทำให้เราเก้บมาคิดแต่ด้วยที่ตอนนั้นอีไม่มีอะไรกับเราเลยคือมีเเต่เรื่องดีๆไม่มีนิสัยอย่างที่ซีบอกแต่อีกใจ ซีก็เพื่อนสนิทเรามันจะแต่งเรื่องทำไม ลังเลอยู่นานมากจนวันนึงอีมาเล่าถึงเหตุการนึงแต่ขอไม่บอกนะคะแต่มันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับชีวิตเราจริงๆแล้วเป็นเรื่องที่เราเล่าให้ซีฟังเองรู้กันแค่สองคนแต่อีกับรู้ด้วยทำให้เราโกดซีมากๆเราเลยปัดประเด้นนี้แล้วสรุปเลยเราไม่รู้ได้หรอกว่าใครติดปั่นแต่ถ้าอีดีกับเราเราก็ดีตอบแค่นั้นพอนานๆไปซีมาบอกว่าไม่อยากคุยกับเราเพราะว่าเราสนิทกับอีทั้งที่ก่อนหน้านี้อีเคยบอกกับเราว่า ไปเที่ยวกับมันกูไม่เคยคิดไรเพราะกูไม่ชอบเที่ยวกูไว้ใจ เราก็เออ แต่ๆม่เคยถามซีว่าเราที่เราเล่าให้ฟังที่รู้กันสองคนมันไปรู้ถึงหูอีได้ไง? แต่เรากับซีก็ห่างๆกันแต่ก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันซีเริ่มไม่คุยกับเราก่อนเพราะเห็นเราไปไหนมาไหนกับอีบ่อย จากนั้น เอ ทะเลาะกับแฟนอยากเที่ยวอย่าดื่มก็ทักมาหาเราเราก็อะเพื่อนนานๆทีจะออกพาไปครั้งแรกยังไม่ค่อยสนิทกับใคร เอ้อลืมบอกไป บี ก็เที่ยวกับเรา กับดี และ อี นะคือเราอยู่ด้วยกันเที่ยวกันเซ็ทเดิมๆ แต่บีกับดีเราเที่ยวด้วยกันอยู่ปล้วแล้วสนิทกันมากๆ จนอีเข้ากลุ่มมาอีกคน แล้วจนวันนี้ที่ เอ ออกมาเที่ยวด้วยเราก็พาไปรู้จักเพื่อนๆเราแต่ยังไม่ค่อยสนิทกัน จนครั้งที่สองครั้งที่สาม ก็เอาเป็นว่าทกคนสนิทกันเที่ยวกันเมามัน พอนานๆเข้า เราก็ติดงานไปเที่ยวไม่ค่อยได้ บีกับอีและดี บ้านอยู่ไกล้ๆกันก็ทำให้เค้าได้เที่ยวด้วยกันบ่อยขึ้นๆจนสนิทกัน3คนนั้น เราก็ไม่ได้คิดอะไรเพื่อนไม่เจอกันนานแค่ไหนก็เหมือนเดิมจิงปะ แต่มันแปลกตงที่พวกเรานัดรวมกันเที่ยว บีเปลี่ยนไปจากที่สนิทกับเราไปไหนไปกันกลายเปนเจอหน้าเราดูห่างๆเฉยๆเอาง่ายๆอะไรๆก็อี แต่เราก็พยายามไม่คิดมากคิดแค่ว่าเพระามันเที่ยวด้วยกัน แล้วจนมีเพื่อนผช.ของเรา มาจีบเอ และเค้ามีกลุ่มพี่ๆที่ชอบพาที่ยวอยู่แล้วพวกเราก้ตัวตอิดกันเลยไปไหนไปกันแต่ เอ พึ่งทเลาะกับแฟนยังไม่ได้อยากเลิกก็เอาง่ายๆเหมือนแค่หลอกใช้เพื่อนผช.เรา ก็ให้ไปรับไปส่งมันเวลาเที่ยวให้พาเที่ยวแต่ทุกครั้งที่ไปก็มารับเราตลอด จนมีครั้งนึงที่เอ บี ดี อี ไปเที่ยวด้วยกันเเต่เค้าไม่ได้ชวนเรา เอไม่ได้มารับเราเหมือนทุกครั้ง อัพสตอรี่เช็คอินแท้คกันเราก็บอกกับตัวเองนะอย่าคิดมากๆเรื่องแค่นี้จนมาครั้งนึง (เริ่มเล่าแบบรวบรัดนะคะ) อีทักมาหาเราวันนี้เที่ยวมั้ยเราก็ตอบไปว่าไม่น่าไป พรุ่งนี้ทำงานเช้า อีก็แบบเร้าออกมาๆอยากเจอเราก็บอกกับตัวเองว่าเป็นไงบอกแล้วอย่าคิดมาก พอสักพักเอโทมาหาเรา กำลังเข้าไปรับนะเที่ยวกัน เราก็แบบกรี้ดเล้ยคิดมากไปเองจิงๆด้วย พอออกมาสักพักนัดเจอกันบ้านบีแต่พอระหว่างทางที่นั่งรถอีก็ทักมาหาเอเพื่อนเราแล้วก็คุยกะเราด้วยอีก็ยังเร้าอยู่ว่าออกมา(คงไม่รู้มั้งว่าวันนี้มีเราไปเที่ยวด้วย)เราก็เลยส่งรูปไปว่านั่งรถอยู่เจอกัน อีกดไลค์กับมาตอนนั้นคิดในใจทำไมตอบแบบนี้มีไรป่าวเพราะตั้งแต่รู้จักกันมาไม่มีใครเคยใช้อิโมจิกดไลค์ พอถึงบ้านบีรวมตัวกันตอนนั้นบีก็เริ่มกับมาเป็นปกติที่เคยสนิทกันหลังที่เรา เอ บี ได้นอนด้วยกันหลังจากกลับจากเที่ยวครั้งก่อน(ลืมเล่า) แต่อีกลับไม่ค่อยอยากคุยกับเราๆก็งง พอเที่ยวเสร็จลับบ้านมาเราก็มานั่งคิดว่าอีมีอะไรกับเราหรือป่าวเคยจะถามแต่กลัวว่าความคิดมากของตัวเองจะทำให้พอถามไปแล้วไม่สนิทใจกันเราก็เลือกที่จะเก็บไว้ในใจต่อไปจนครั้งต่อมาเราก็เที่ยวกลับกลุ่มพี่ๆของคนที่มาจีบเพื่อนเราบ่อยขึ้นแล้วบีก็เป็นแฟนกลับกลุ่มพี่ๆกลุ่มนี้เลยเป็นสาเหตุว่า เอเพื่อนเรา กับบีเพื่อนเรา เค้าสนิทกัน งงไหมอะ😂 เราก็ไม่ได้อะไรเห็นเพื่อนสนิทกันก็แฮปปี้ แล้วจนนานๆๆๆๆ อี เอ บี ดี ไปสนิทกันหมดไปเที่ยวกันปกติแต่ไม่มีเรา แต่อีก็ชอบมาเร้าไห้เราออกไปนะ แต่เราแบบขับรถก็ไม่เป็นแฟนก็ไม่มี คือถ้าไม่มีคนมารับก็จนปันญาเราเลยตัดปันหาไม่ออกเลย อีก็เร้าเราทุกวันจนนานเข้าเราทักไปหาเอ ว่ามารับเราไดมั้ยอยากเที่ยว เอบอกว่าไม่ได้กลับบ้านตอนนี้อยู่ห้องเพื่อนผช.ของเรา อยู่เขตเมืองไกล้สถานบันเทิงที่เราเที่ยวกัน เราก็โอเคไม่เป็นไร เราก็ไม่คิดอะไรเพราะบ้านเรามันก็ไกลไหนจะต้องไปรับไปส่ง เราทักหาบีว่าวันนี้ออกมั้ยบีก็ไม่ตอบแชทเรา กับดีเราไม่ค่อยคุยกันอยุ่แล้ว อือ จนอาทิตย์ต่อมาเรากลับจากงานเลี้ยงกลับที่บ้านเราเลยให้พ่อไปส่งหาพวกเพื่อนๆ(คืออีเร้าให้เราออกมาด้วยเราก็มา) เเต่เพื่อนๆเหมือนเหวอที่เรามาได้ไง แล้วอี ที่เปนคนเร้าให้เราออกมากลับตีตัวแบบว่า เอ้ามาได้ไงอะ มาทำไมอะ แบบเนี่ย คืองงปะชวนเร้าแท้ๆเราก็นิ่งมากใจจะร้องไห้ เพื่อนเป็นอะไรกันไปหมด เอเพื่อนเราตั้งแต่ประถมก็เปลี่ยนไป บีก็เปลี่ยนไปจากที่ดีๆ มีแต่อีที่ทักมาคุยมาเร้าให้เราออกไปเที่ยว แต่พอเจอต่อหน้ากลับทำเป็นไม่คุยไม่ยุ่งเกี่ยวกับเราแล้วชอบพาเพื่อนๆเราไปนั่นไปนี่เข้าหองน้ำออกไปข้างนอกบ้าง ไม่ให้อยู่กับเรา เราตอนนั้นใจอยากร้องไห้มากเสียใจมากๆอีกใจก็อยากถามว่าโกดอะไรเรา เราทำอะไรให้ไม่พอใจ มีอะไรทำไมไม่พูดกันตรงๆแต่กลับเริ่มแอนตี้เรา ในใจตอนนั้นเจ็บมากทำกันเกินไปมั้ยไม่ชอบอะไรเราทำอะไรให้ก็หน้าจะพูด แต่ใจ่เราก็ไม่กล้าที่จะถาม แต่มาคิดได้แล้วว่าคงจะเป็นอย่างที่ซีพูดจริงๆ อี คงไปพูดอะไรกับเพื่อนๆเราแหละจึงทำไห้พวกนั้นเปลี่ยนไป ตอนนั้นเสียความรู้สึกที่เพื่อนสนิทเราทั้ง เอ บี ไม่มีใครถามเราสักนิดว่าอันนี้เราทำจิงมั้ย ทำๆไม หรือไม่ดอใจอะไรเรา แต่กลับเรื่มจากการแอนตี้ ทั้งๆที่เรารู้อยู่แก่ใจ(รู้แบบไม่ปลักปลำ) เพราะหลายๆอย่างที่ทำให้เราคิดว่าเป็นเพราะอีแน่ๆ หลายๆครั้งที่หลุดพูดออกมาคงลืมมั้งว่าเรานั่งอยู่หรือจงใจ อี เคยหลุดมาว่า บีๆตอบแชทลุ่มดิ กลุ่มที่มีเราอะตอนแรกก็ยังไม่คิดว่ามันเป็นกลุ่มที่ไม่มีเราจนเราก้มกดโทรศัพท์ไม่เห็นมีอะไรแจ้งเตือนเลยแล้วเพื่อนก็ตอบว่า เออตอบและๆ อืมตอนนั้นเราชัวแล้ว แล้วทุกอย่างเปลี่ยนไปและเกิดขึ้นเพราะอี ง่ายๆเป่าหูเพื่อนเราอะ แต่ก็อย่างว่า ถ้าไม่หูเปาและเชื่อใจกันก็คงไม่ได้ผล แต่เราก็ไม่ได้รู้ว่า อี เขาไปพูดอะไร เราก็เริ่มจากไม่เจอเพื่อนๆเงียบหายไป แต่ก็มีแต่อีมาเร้าให้เราออกไปคิดถึงอยากเจอ ตอนนั้นเราอยากพิมไปมากว่า เลิกสตอได้แล้วรู้เบื้องหลังหมดแล้ว เราก็ไม่เข้าใจนะว่าเราไปทำไรไห้ทั้งที่ตอนแรก อีดีกับเรา เรานี้โคตรปกป้องเห็นดีเห็นงามด้วย ไม่เคยคิดว่าวันนึงจะต้องมาโดนเพื้อนสนิททุกคนแอนตี้เพราะคนอื่นที่เราพามารู้จักเอง
เป็นความรู้สึกที่พูดไม่ออก เจ็บ จุก แย่ เสียใจอยู่พักนึงจนปลง แล้วคิดว่ามาตั้งใจทำงานเก็บเงินแล้วมีควาทสุขกับครอบครัวที่เป็นความสุขที่แท้จริงมันไม่ดีกว่าหรอ แล้วพอเรามาอยู่ในจุดที่ ไม่เที่ยวไม่มีเพื้อนพวกนั้นชีวิตเราก็ไม่ได้จบลงนะ ไม่ได้แย่ลง แต่กบับมีความสุขที่เป็นสุขที่แท้จิง มีเงินใช้ มีตังเก็บ มากขึ้น พ่อแม่ภูมิใจแล้วยิ้มไปกับเรา นี่สิรักที่ไม่มีข้อแม้ ขอจบแค่นี้เนอะเบ่าไปก็ตอกย้ำป่าวๆ มครเคยเจอเหตุการแบบนี้ เพื่อนแบบนี้ มาแชร์ให้อ่านกันได้นะคะ ขอบคุณค่ะ #พื้นที่ระบายสบายใจสุดๆ 🥰
เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้กันไหมคะ?
คือเรามีเพื่อนอยู่5คน(หญิงล้วน)พวกเราเป็นพวกชอบเที่ยวมากเที่ยวกลางคืนทุกวี่ทุกวันเดี๋ยวขอแนะนำเพื่อนนามสมมุตินะ คนที่1.ชื่อเอ เพื่อนเราตั้งแต่สมัยเรียนประถม คนที่2.ชื่อบี เป็นเพื่อนกัน3-4ปีแต่จริงๆเราเป็นญาติกันเห็นกันตั้งแต่เด็กแต่เพิ่งมาสนิทกัน คนที่3.ชื่อซี เป็นเพื่อนสนิทเราสนิทกันมากแต่เพิ่งรู้จักกันได้2-3ปี คนที่4. ชื่อดี เป็นรุ่นน้องปีนึงแต่เรานับว่าเป็นเพื่อนกันเพิ่งรู้จักกัน1-2ปี คนที่5. ชื่ออี จริงๆรู้จักเพื่อนคนนี้มานานแล้วรู้จักจากซีเพราะเป็นเพื่อนร.รเดียวกันแต่ไม่ค่อยได้คุยอะไรกัน อะเข้าเรื่องละนะสรุปๆเลย . . คือซีชอบมาเล่าให้ฟังว่าอีอะเหมือนชอบแกล้งมันชอบทำให้เพื่อนคนอื่นๆ(ในโรงเรียน)ไม่ชอบมันอีชอบหาเรื่องทะเลาะกับซีเหมือนอีเป็นคนเอาแต่ใจอะแต่จากที่ซีเล่าให้เราฟังคือไม่เชิงว่าอีเกลียดซีนะแต่ว่าเหมือนแค่หมั้นใส้อยากแกล้งในบางครั้งมากกว่าเพราะอีไม่เคยปล่อยให้ซีไปอยู่กับเพื่อนกลุ่มอื่นหาเรื่องแกล้งสาระพัดจริงนะแต่ก็ไม่ปล่อยมันไปอยู่กลุ่มอื่นจนขึ้นปี2ไกล้จบแล้วซีเลยตัดสินใจตัดกับอี ไม่ไปยุ่งไม่ขอคุยด้วยอีกแล้วแยกมาอยู่กับอีกกลุ่มที่เป็นเด็กเรียน ซีบอกเราว่าอีเป็นคนชอบปั่นชอบแต่งเรื่องชอบทำให้คนเค้าเกลียดกันพอเราฟังเราก็รู้สึกไม่ชอบอีมากๆ1.คือทำไมต้องแกล้งเพื่อนเรา 2.เพื่อนเราไปทำอะไรให้ นี่เป็นคำถามที่คิด อือละต่อมาอีก็ได้มีมาทักหาเราบอกคิดถึงบ้างอะไรบ้างอยากเจอทั้งที่จริงๆเรากับอีไม่ได้สนิทอะไรกันเลยรู้จะกเขาเพราะซี แล้วเราก็เลยเล่าให้ซีฟังซีบอกระวังโดนปั่นนะ มันเป็นแลบนี้แหละชอบสนิทกับเพื่อนคนอื่น เพื่อนกูมันก็เอาไปหมดประมานนี้ที่ซีเล่า เราก็เลยๆ ละวันนึงอีมาชวนเราไปเที่ยวมาหามารับเราถึงบ้าน คือเราแบบอะไรอ้ามารับถึงบ้านเลยเพื่อไปบ้านมันไปกินสุกี้ทั้งที่บ้านอยุห่างกันตั้งไกลเราก้เอ้อไปก็ไปวะพอไปถึงบ้านมันอีมันก็ชวนไปเที่ยวต่อเราบอกเราเอาตังมาไม่พอเพราะตอนแรกบอกไปแค่กินสุกี้เราก็บอกอีๆปแย้างนั้นอีบอกไม่เป็นไรยืมได้ๆเราก็พูดต่อเสื้อผ้าก็ไม่มีนะมาชิวๆเลยอีบอกยืมได้พร้อมกับไปเอาตะกร้าใส่ชุดเที่ยวมาให้เลือกเราก็เผลอพูดไป "ไมดีจังวะให้กูทุกอย่าง" อีพูด แหมเพื่อนกันคิดไรมาก เราก็แบบยิ้มกริ่มก็แต่งตัวไปเที่ยว กลับบ้านอีมาตอนตี3มานั่งกินสุกี้ต่อเเล้วก็พูดคุยกัน อีถามเราว่าซีมันเคยพูดไรถึงกูมั้งปะ เราก็บอกไมนะทำไมวะอีก็บอกป่าวๆแล้วก็นอนวันรุ่งขึ้นอีก็ไปส่งเรากลับบ้าน(ขอเล่าแบบรวมๆนะคะ) ไม่นานก็ถึงช่วงสงกรานต์ เราก็แบบไม่มีเพื่อนเที่ยวเนอะเราเลยทักไปหาอีว่าไปเที่ยวไหนไปด้วยได้มั้ยอีบอกได้ๆมาอยู่บ้านกูเลยสงกรานต์มีกี่วันเล่นทุกวันเลยเราก็แบบเฮ้ได้เที่ยวแย้ววววว เราก็ไปเล่นสงกรานต์กับ อีกับดี ทุกวันเลยนะจนทำไห้เราสนิทกันมากๆๆๆๆ พอเรากับมาอยู่บ้านก็เหงาทำไห้เราสนิทกันทักคุยกันตลอดจากนั้นก็เที่ยวด้วยกันมาเรื่อยๆจนซีเพื่อนสนิทเราเตือนว่าระวังโดนปั่นนะ อีอะมองภายนอกใครๆก็อยากรู้จักแต่ถ้าได้รู้จักจะรู้สึกเหมือนที่ซีเพื่อนสนิทเราโดน เราก็ตอบกลับไปว่าเออๆกูไม่ได้หรอกเเค่เที่ยวด้วยกัน พออีมารับเราไปเที่ยวบ่อยๆไปอยู่บ้านบ่อยๆก็ทำให้เราสนิทกันมากขึ้นพูดเรื่องเก่าๆเรื่องซีมากขึ้นอีเล่าเรื่องซีตอนเรียนด้วยกันตอนสนิทกันให้ฟังซึ่งเนื้อเรื่องที่อีเล่ามันตรงกันข้ามกับซีที่เป็นเพื่อนสนิทเรามาก ยกตัวอย่างสั่นๆซีบอกว่าอีติดปั่นแลเฝ้วก็ชอบมีปันหากับมันเพื่อนๆในห้องเรียนไม่มีใครอยากยุ่ง ส่วนอีก็เล่าว่าไม่มีใครอยากยุ่งกับซีซีติดปั่น อะไรที่สองคนนี้เล่าให้เราฟังมันมีแต่ความตรงกันข้ามเลยทำให้เราเก้บมาคิดแต่ด้วยที่ตอนนั้นอีไม่มีอะไรกับเราเลยคือมีเเต่เรื่องดีๆไม่มีนิสัยอย่างที่ซีบอกแต่อีกใจ ซีก็เพื่อนสนิทเรามันจะแต่งเรื่องทำไม ลังเลอยู่นานมากจนวันนึงอีมาเล่าถึงเหตุการนึงแต่ขอไม่บอกนะคะแต่มันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับชีวิตเราจริงๆแล้วเป็นเรื่องที่เราเล่าให้ซีฟังเองรู้กันแค่สองคนแต่อีกับรู้ด้วยทำให้เราโกดซีมากๆเราเลยปัดประเด้นนี้แล้วสรุปเลยเราไม่รู้ได้หรอกว่าใครติดปั่นแต่ถ้าอีดีกับเราเราก็ดีตอบแค่นั้นพอนานๆไปซีมาบอกว่าไม่อยากคุยกับเราเพราะว่าเราสนิทกับอีทั้งที่ก่อนหน้านี้อีเคยบอกกับเราว่า ไปเที่ยวกับมันกูไม่เคยคิดไรเพราะกูไม่ชอบเที่ยวกูไว้ใจ เราก็เออ แต่ๆม่เคยถามซีว่าเราที่เราเล่าให้ฟังที่รู้กันสองคนมันไปรู้ถึงหูอีได้ไง? แต่เรากับซีก็ห่างๆกันแต่ก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันซีเริ่มไม่คุยกับเราก่อนเพราะเห็นเราไปไหนมาไหนกับอีบ่อย จากนั้น เอ ทะเลาะกับแฟนอยากเที่ยวอย่าดื่มก็ทักมาหาเราเราก็อะเพื่อนนานๆทีจะออกพาไปครั้งแรกยังไม่ค่อยสนิทกับใคร เอ้อลืมบอกไป บี ก็เที่ยวกับเรา กับดี และ อี นะคือเราอยู่ด้วยกันเที่ยวกันเซ็ทเดิมๆ แต่บีกับดีเราเที่ยวด้วยกันอยู่ปล้วแล้วสนิทกันมากๆ จนอีเข้ากลุ่มมาอีกคน แล้วจนวันนี้ที่ เอ ออกมาเที่ยวด้วยเราก็พาไปรู้จักเพื่อนๆเราแต่ยังไม่ค่อยสนิทกัน จนครั้งที่สองครั้งที่สาม ก็เอาเป็นว่าทกคนสนิทกันเที่ยวกันเมามัน พอนานๆเข้า เราก็ติดงานไปเที่ยวไม่ค่อยได้ บีกับอีและดี บ้านอยู่ไกล้ๆกันก็ทำให้เค้าได้เที่ยวด้วยกันบ่อยขึ้นๆจนสนิทกัน3คนนั้น เราก็ไม่ได้คิดอะไรเพื่อนไม่เจอกันนานแค่ไหนก็เหมือนเดิมจิงปะ แต่มันแปลกตงที่พวกเรานัดรวมกันเที่ยว บีเปลี่ยนไปจากที่สนิทกับเราไปไหนไปกันกลายเปนเจอหน้าเราดูห่างๆเฉยๆเอาง่ายๆอะไรๆก็อี แต่เราก็พยายามไม่คิดมากคิดแค่ว่าเพระามันเที่ยวด้วยกัน แล้วจนมีเพื่อนผช.ของเรา มาจีบเอ และเค้ามีกลุ่มพี่ๆที่ชอบพาที่ยวอยู่แล้วพวกเราก้ตัวตอิดกันเลยไปไหนไปกันแต่ เอ พึ่งทเลาะกับแฟนยังไม่ได้อยากเลิกก็เอาง่ายๆเหมือนแค่หลอกใช้เพื่อนผช.เรา ก็ให้ไปรับไปส่งมันเวลาเที่ยวให้พาเที่ยวแต่ทุกครั้งที่ไปก็มารับเราตลอด จนมีครั้งนึงที่เอ บี ดี อี ไปเที่ยวด้วยกันเเต่เค้าไม่ได้ชวนเรา เอไม่ได้มารับเราเหมือนทุกครั้ง อัพสตอรี่เช็คอินแท้คกันเราก็บอกกับตัวเองนะอย่าคิดมากๆเรื่องแค่นี้จนมาครั้งนึง (เริ่มเล่าแบบรวบรัดนะคะ) อีทักมาหาเราวันนี้เที่ยวมั้ยเราก็ตอบไปว่าไม่น่าไป พรุ่งนี้ทำงานเช้า อีก็แบบเร้าออกมาๆอยากเจอเราก็บอกกับตัวเองว่าเป็นไงบอกแล้วอย่าคิดมาก พอสักพักเอโทมาหาเรา กำลังเข้าไปรับนะเที่ยวกัน เราก็แบบกรี้ดเล้ยคิดมากไปเองจิงๆด้วย พอออกมาสักพักนัดเจอกันบ้านบีแต่พอระหว่างทางที่นั่งรถอีก็ทักมาหาเอเพื่อนเราแล้วก็คุยกะเราด้วยอีก็ยังเร้าอยู่ว่าออกมา(คงไม่รู้มั้งว่าวันนี้มีเราไปเที่ยวด้วย)เราก็เลยส่งรูปไปว่านั่งรถอยู่เจอกัน อีกดไลค์กับมาตอนนั้นคิดในใจทำไมตอบแบบนี้มีไรป่าวเพราะตั้งแต่รู้จักกันมาไม่มีใครเคยใช้อิโมจิกดไลค์ พอถึงบ้านบีรวมตัวกันตอนนั้นบีก็เริ่มกับมาเป็นปกติที่เคยสนิทกันหลังที่เรา เอ บี ได้นอนด้วยกันหลังจากกลับจากเที่ยวครั้งก่อน(ลืมเล่า) แต่อีกลับไม่ค่อยอยากคุยกับเราๆก็งง พอเที่ยวเสร็จลับบ้านมาเราก็มานั่งคิดว่าอีมีอะไรกับเราหรือป่าวเคยจะถามแต่กลัวว่าความคิดมากของตัวเองจะทำให้พอถามไปแล้วไม่สนิทใจกันเราก็เลือกที่จะเก็บไว้ในใจต่อไปจนครั้งต่อมาเราก็เที่ยวกลับกลุ่มพี่ๆของคนที่มาจีบเพื่อนเราบ่อยขึ้นแล้วบีก็เป็นแฟนกลับกลุ่มพี่ๆกลุ่มนี้เลยเป็นสาเหตุว่า เอเพื่อนเรา กับบีเพื่อนเรา เค้าสนิทกัน งงไหมอะ😂 เราก็ไม่ได้อะไรเห็นเพื่อนสนิทกันก็แฮปปี้ แล้วจนนานๆๆๆๆ อี เอ บี ดี ไปสนิทกันหมดไปเที่ยวกันปกติแต่ไม่มีเรา แต่อีก็ชอบมาเร้าไห้เราออกไปนะ แต่เราแบบขับรถก็ไม่เป็นแฟนก็ไม่มี คือถ้าไม่มีคนมารับก็จนปันญาเราเลยตัดปันหาไม่ออกเลย อีก็เร้าเราทุกวันจนนานเข้าเราทักไปหาเอ ว่ามารับเราไดมั้ยอยากเที่ยว เอบอกว่าไม่ได้กลับบ้านตอนนี้อยู่ห้องเพื่อนผช.ของเรา อยู่เขตเมืองไกล้สถานบันเทิงที่เราเที่ยวกัน เราก็โอเคไม่เป็นไร เราก็ไม่คิดอะไรเพราะบ้านเรามันก็ไกลไหนจะต้องไปรับไปส่ง เราทักหาบีว่าวันนี้ออกมั้ยบีก็ไม่ตอบแชทเรา กับดีเราไม่ค่อยคุยกันอยุ่แล้ว อือ จนอาทิตย์ต่อมาเรากลับจากงานเลี้ยงกลับที่บ้านเราเลยให้พ่อไปส่งหาพวกเพื่อนๆ(คืออีเร้าให้เราออกมาด้วยเราก็มา) เเต่เพื่อนๆเหมือนเหวอที่เรามาได้ไง แล้วอี ที่เปนคนเร้าให้เราออกมากลับตีตัวแบบว่า เอ้ามาได้ไงอะ มาทำไมอะ แบบเนี่ย คืองงปะชวนเร้าแท้ๆเราก็นิ่งมากใจจะร้องไห้ เพื่อนเป็นอะไรกันไปหมด เอเพื่อนเราตั้งแต่ประถมก็เปลี่ยนไป บีก็เปลี่ยนไปจากที่ดีๆ มีแต่อีที่ทักมาคุยมาเร้าให้เราออกไปเที่ยว แต่พอเจอต่อหน้ากลับทำเป็นไม่คุยไม่ยุ่งเกี่ยวกับเราแล้วชอบพาเพื่อนๆเราไปนั่นไปนี่เข้าหองน้ำออกไปข้างนอกบ้าง ไม่ให้อยู่กับเรา เราตอนนั้นใจอยากร้องไห้มากเสียใจมากๆอีกใจก็อยากถามว่าโกดอะไรเรา เราทำอะไรให้ไม่พอใจ มีอะไรทำไมไม่พูดกันตรงๆแต่กลับเริ่มแอนตี้เรา ในใจตอนนั้นเจ็บมากทำกันเกินไปมั้ยไม่ชอบอะไรเราทำอะไรให้ก็หน้าจะพูด แต่ใจ่เราก็ไม่กล้าที่จะถาม แต่มาคิดได้แล้วว่าคงจะเป็นอย่างที่ซีพูดจริงๆ อี คงไปพูดอะไรกับเพื่อนๆเราแหละจึงทำไห้พวกนั้นเปลี่ยนไป ตอนนั้นเสียความรู้สึกที่เพื่อนสนิทเราทั้ง เอ บี ไม่มีใครถามเราสักนิดว่าอันนี้เราทำจิงมั้ย ทำๆไม หรือไม่ดอใจอะไรเรา แต่กลับเรื่มจากการแอนตี้ ทั้งๆที่เรารู้อยู่แก่ใจ(รู้แบบไม่ปลักปลำ) เพราะหลายๆอย่างที่ทำให้เราคิดว่าเป็นเพราะอีแน่ๆ หลายๆครั้งที่หลุดพูดออกมาคงลืมมั้งว่าเรานั่งอยู่หรือจงใจ อี เคยหลุดมาว่า บีๆตอบแชทลุ่มดิ กลุ่มที่มีเราอะตอนแรกก็ยังไม่คิดว่ามันเป็นกลุ่มที่ไม่มีเราจนเราก้มกดโทรศัพท์ไม่เห็นมีอะไรแจ้งเตือนเลยแล้วเพื่อนก็ตอบว่า เออตอบและๆ อืมตอนนั้นเราชัวแล้ว แล้วทุกอย่างเปลี่ยนไปและเกิดขึ้นเพราะอี ง่ายๆเป่าหูเพื่อนเราอะ แต่ก็อย่างว่า ถ้าไม่หูเปาและเชื่อใจกันก็คงไม่ได้ผล แต่เราก็ไม่ได้รู้ว่า อี เขาไปพูดอะไร เราก็เริ่มจากไม่เจอเพื่อนๆเงียบหายไป แต่ก็มีแต่อีมาเร้าให้เราออกไปคิดถึงอยากเจอ ตอนนั้นเราอยากพิมไปมากว่า เลิกสตอได้แล้วรู้เบื้องหลังหมดแล้ว เราก็ไม่เข้าใจนะว่าเราไปทำไรไห้ทั้งที่ตอนแรก อีดีกับเรา เรานี้โคตรปกป้องเห็นดีเห็นงามด้วย ไม่เคยคิดว่าวันนึงจะต้องมาโดนเพื้อนสนิททุกคนแอนตี้เพราะคนอื่นที่เราพามารู้จักเอง