คือวันนี้(30/11/61)มีกีฬาสีอยู่ที่โรงเรีบนของเราแล้วเราลงวิ้งผลัดเราอ้ะเป็นคนสุดท้ายของการวิ้งผลัดแข่งกันทั่งหมด4สีแล้วเราก็เดินวิ่งล้มลื้นถะไหลไปไกลยุพอควรแต่เราก็ลุกขึ้นแล้ววิ้งต่อไปแต่ถึงยังไงก็ได้ที่4อยู่ดีตอนเราล้มมีเสียงหนึ่งดังขึ้นว่า'สมน้ำหน้า'เราตัดสินใจว่าทำเป็นไม่ได้ยินที่คนคนนั่นพูดแต่ที่มันเจ็บที่สุดก็คือคำว่าเพื่อนหรอแบบเนี้ยพอเราวิ้งมาถึงจุดเริ่มต้นก็ไม่พบใครอีกแล้วแม้จะเป็นเพื่อนที่วิ้งด้วยแต่ไม่นานนักก็มีเพื่อนคนนึ่งของเราวิ้งมาประคองเราขึ้นแล้วพาเดินไปนั่งเพื่อนคนนี้คือเพื่อนที่เป็นห่วงเราคนแรกแล้ววิ้งมาหาเราจากสแตนที่ไม่ไกลไม่ใกล้กับสนามแข่งแล้วเพื่อนคนอื่นหละพวกมันวิ้งเสร็จก็แตกแถวออกไปปล่อยให้เราต้องประคองตัวเองวิ้งมายังจุดเริ่มต้นพวกมันไปเต้นไปแดนซ์พอพวกมันกลับมาเราก็นั่งพักเรียบร้อยแล้วแหละพวกนั่นกลับมาหาเราที่ยืนอยู่กับเพื่อนพวกมันเริ่มปลอบเราเพราะเราเจ็บที่ล้มแล้วแฝงไปด้วยความเจ็บปวดที่เพื่อนทำกับเราเจ็บใจมากกว่าเจ็บกายอีกแล้วพวกเราทั่งหมดก็พากันเดินไปที่สะแตนเพื่อนเอาของแต่ความเจ็บปวดก็กลับมาอีกครั่งเพราะตอนเดินพวกมันเดินนำหน้าไปก่อนเลยไม่มีใครรอเราซักคนแล้วคือเราเจ็บขานิดหน่อยไงเลยเดินเร็วไม่ได้พวกนั่นจึงไม่รอแล้วเราก็ค่อยๆเดินตามไปแล้วแล้วเพื่อนคนเดิมที่เคยประคองเราก็เดินมาหาเราแล้วก็จับมือเราเดินไปพร้อมกับเขาโดยเขาเดินช้าๆเพื่อนคนนี้เราแต่ก่อนเราไม่ชอบหน้ากันเราไม่สนิทกันแต่พอเกิดปัญหาเราก็ไม่เคยทิ้งกันเพื่อนคนอื่นๆก็ทำแบบนั่นทุกวนแหละเรื่องที่เดินไปก่อนเราไม่รอเราทั้งๆที่การบ้านเราทำเสร็จมันเอาไปลอกทำงานเสร็จมันเอาไปทำตามมีอะไรใช้เราก็ใช้เหมือนเป็นทาสตอนครูใช้มันมันก็ให้เราไปแทนคำว่า"เพื่อน"อ้ะมันคืออะไรกันแน่อีกอย่างน้ะตอนไหนครูใข้มะนจะให้เราไปแทนแต่ตอนไหนที่ครูใช้ให้ขึ้นไปตึกพี่ม.3ห้องที่มีคนที่พวกมันแอบชอบมันจะบอกเลยว่าจะไปเองเราก็เลยไม่ขัด(ที่เรายอมเพราะอะไรเพราะโง่ไงเพราะยอมไงยอมทำไมหละยอมเพื่อนคำว่ามิตรภาพที่ดีและสดใส)
เพื่อนแบบนี้ยังหน้าคบต่ออยู่ไหม???