ความจิงของเดือน 1ธันวาคม2561 เรื่องมันเกิด..... เพราะผม
วันนี้เป็นวันที่ผมเลิกกับแฟนอย่างจิงจังมากที่สุด... ก่อนหน้านั้นผมไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้ ผมกับแฟนรักกันมาก มากจนเรียกได้ว่าถ้าชาดไปแล้วผมไม่คิดว่าจะมีไครเท่าเทออีก
เราคบกันมา1ปี8เดือนวันที่3จะครบรอบ1ปี9เดือน มันกำลังจะไปกันด้วยดีแต่แล้วก้มีเรื่องกันเสียก่อน ผมโกหกแฟนหนักมากอันที่จิงแล้วโกหกเรื่องส่วนตัวของผมเอง แต่อย่างว่าแฟนที่คบกันมาขนาดนี้แล้วก้ต้องโกดเพราะเรามีไรเราช่วยเหลือกันมาตลอด พ่อแม่ของเขาไม่ยอมรับเรา2คนให้เปนแฟนกัน แฟนผมเปนคนฟิลิปินส่วนผมเปนคนไทย เรารู้จักกันทางเฟสบุ๊คตอนแรกผมก้คิดว่าคุยกันแค่ขำๆวันเวลาผ่านไปมันไม่ใช่เหมือนเปนส่วนนึงของกันล่ะกัน บางทีเรา2คนคิดว่าเราจะคบกันจนแต่งงายมีลูกแล้วทำให้ครอบครัวของเรายอมรับกันล่ะกัน ทะเลาะกันบ่อยครั้งแต่ก้ให้อภัยกันเสมอ จนมาวันนี้ทะเลาะกันอย่างรุนแรงจนเราไม่ยอมกันเลยแม้แต่ฝ่ายเดียว เราไม่ได้รักกันแล้วหรือยังรักกันยุผมก้ไม่แน่ใจ ผมบอกตัวเองว่าถ้าเกิดขาดเขาไปแล้วชีวิตของผมจะเดินหน้าต่อได้มั้ย เราคอลคุยกันแทบทุกวันเหนหน้ากัน เจอกันนานๆครั้งแต่ก้เดิอนต่อเดือน แต่หลังมานี้เราไม่ค่อยคุยกันเราแทบไม่ได้เจอหน้ากันเลยเพราะผมทำงาน ส่วนแฟนก้ต้องไปเรียน เวลาไม่ลงตัว ดันเกิดเรื่องอีก ยอมรับว่าตัวผมเปนคนหัวแข็งเปนคนโกหกแท้ๆแต่ก้ยังไม่ยอมรับว่าตัวเองนั้นผิดจนวันนี้เขาจากผมไปแล้วในการกระทำแย่ๆของผม... ผมยังรักเขายุแต่ก้คงไม่กล้าเอาหน้าไปง้อเขาแล้ว อยากให้เขายุแต่ไม่กล้าที่จะกลับไปง้อ ผมควรจะปล่อยเขาไปดีมั้ยหรือว่าทำยังไงก้ได้ให้เขากลับมา ผมรักเขามากนะ
อยากให้ทุกคนที่อ่านบทความนี้
ถ้ามีแฟนยุแล้ว มีคนที่รักเราอย่าทำแบบผมเลยมันไม่ดีแล้วมันจะทำให้ความรู้สึกมันเปลี่ยนไป มีอะไรยอมกันสักนิดก่อนที่คำว่าสักนิดจะกลายเปนคำว่าสายไป ขอให้โชคดี
Love Kee forever
ควรปล่อยหรือตาม
วันนี้เป็นวันที่ผมเลิกกับแฟนอย่างจิงจังมากที่สุด... ก่อนหน้านั้นผมไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้ ผมกับแฟนรักกันมาก มากจนเรียกได้ว่าถ้าชาดไปแล้วผมไม่คิดว่าจะมีไครเท่าเทออีก
เราคบกันมา1ปี8เดือนวันที่3จะครบรอบ1ปี9เดือน มันกำลังจะไปกันด้วยดีแต่แล้วก้มีเรื่องกันเสียก่อน ผมโกหกแฟนหนักมากอันที่จิงแล้วโกหกเรื่องส่วนตัวของผมเอง แต่อย่างว่าแฟนที่คบกันมาขนาดนี้แล้วก้ต้องโกดเพราะเรามีไรเราช่วยเหลือกันมาตลอด พ่อแม่ของเขาไม่ยอมรับเรา2คนให้เปนแฟนกัน แฟนผมเปนคนฟิลิปินส่วนผมเปนคนไทย เรารู้จักกันทางเฟสบุ๊คตอนแรกผมก้คิดว่าคุยกันแค่ขำๆวันเวลาผ่านไปมันไม่ใช่เหมือนเปนส่วนนึงของกันล่ะกัน บางทีเรา2คนคิดว่าเราจะคบกันจนแต่งงายมีลูกแล้วทำให้ครอบครัวของเรายอมรับกันล่ะกัน ทะเลาะกันบ่อยครั้งแต่ก้ให้อภัยกันเสมอ จนมาวันนี้ทะเลาะกันอย่างรุนแรงจนเราไม่ยอมกันเลยแม้แต่ฝ่ายเดียว เราไม่ได้รักกันแล้วหรือยังรักกันยุผมก้ไม่แน่ใจ ผมบอกตัวเองว่าถ้าเกิดขาดเขาไปแล้วชีวิตของผมจะเดินหน้าต่อได้มั้ย เราคอลคุยกันแทบทุกวันเหนหน้ากัน เจอกันนานๆครั้งแต่ก้เดิอนต่อเดือน แต่หลังมานี้เราไม่ค่อยคุยกันเราแทบไม่ได้เจอหน้ากันเลยเพราะผมทำงาน ส่วนแฟนก้ต้องไปเรียน เวลาไม่ลงตัว ดันเกิดเรื่องอีก ยอมรับว่าตัวผมเปนคนหัวแข็งเปนคนโกหกแท้ๆแต่ก้ยังไม่ยอมรับว่าตัวเองนั้นผิดจนวันนี้เขาจากผมไปแล้วในการกระทำแย่ๆของผม... ผมยังรักเขายุแต่ก้คงไม่กล้าเอาหน้าไปง้อเขาแล้ว อยากให้เขายุแต่ไม่กล้าที่จะกลับไปง้อ ผมควรจะปล่อยเขาไปดีมั้ยหรือว่าทำยังไงก้ได้ให้เขากลับมา ผมรักเขามากนะ
อยากให้ทุกคนที่อ่านบทความนี้
ถ้ามีแฟนยุแล้ว มีคนที่รักเราอย่าทำแบบผมเลยมันไม่ดีแล้วมันจะทำให้ความรู้สึกมันเปลี่ยนไป มีอะไรยอมกันสักนิดก่อนที่คำว่าสักนิดจะกลายเปนคำว่าสายไป ขอให้โชคดี
Love Kee forever