ก่อนอื่นเรื่องหน้าตา ผมเป็นคนหน้าตาไม่ถือว่าแย่แต่ก็ไม่ได้ดีมากก็จัดอยู่คนปกติ โดยนิสัยส่วนตัวเป็นคนไม่ค่อยยิ้ม หน้าเหมือนคนขมวดคิ้วตลอดเวลา แต่ก็เหมือนคนปกตินั้นแหละ(คิดมากเอง) กายหยาบ สูง 173 cm หนัก 63 Kg อายุ 21 ปี ส่วนเรื่อง contact กับคนอื่นและถ้าไม่สนิทจะไม่ค่อยถูก พูดน้อยมากๆ เป็นคนไม่ค่อยทักคนอื่นก่อน ไม่เริ่มบทสนทนาก่อน กายละเอียด ลึกๆแล้วเราจะชอบคิดมากเรื่องบุคลิกของตัวเองบ้าง ไม่มั่นใจตัวเอง และจากการสังเกตุตัวเองเราชอบไปตัดสินคนอื่นแต่ไม่ได้พูดออกมานะ จะชอบคิดแค่ในหัวแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากแค่นิดหน่อยนะไม่มาก และตอนเด็กเราชอบเอาแต่ใจตัวเองมาก พอโตขึ้นมาก็มีตรรกะมากขึ้น แต่ช่วงมอต้นมอปลายเราก็มีกลุ่มเพื่อนนะ แต่พอขึ้นมหาวิทยาลัยรู้สึกว่าไม่มีเพื่อน หรืออาจจะเป็นเพราะตอนเวลาเรากลับหอ เราจะชอบเปิดแค่โคมไฟหลอดเดียว จะไม่เปิดไฟห้อง ชอบอยู่แบบไฟสลัวๆ เหมือนคนปิดกลั่นตัวเองหรอ? (ไม่น่าเกี่ยว) ใครพอจะมีวิธีการปรับ midset ให้มองคนอื่น มองโลกในแง่ที่ดีขึ้นมากครับหรือผมต้องไปพบจิตแพทย์ บางวันกลับห้องมาก็คิดมาก กลัวเป็นโรคซึมเศร้า
อยากรู้วิธีทำตัวอย่างไร ให้เพื่อนเข้าหา ทำความรู้จัก โดยที่เราไม่ต้องไปทักเค้าก่อน?