สนามของเด็กๆ สนามโรงพยาบาล.."พื้นที่แคบๆ แต่ใจสุดกว้าง..."

   
            "ลมหนาวเริ่มมาเยือนแล้วสิ..อากาศไม่ค่อยจะหนาว  แต่ตอนเย็นๆมันจะมืดเร็วมากๆ.." แต่ความสนุกสนานของเด็กๆ จะฤดูไหนก็ไม่ใช่อุปสรรคครับ   พื้นที่เล็กๆที่ผมจะพูดถึงแห่งนี้ อยู่ในโรงพยาบาล เนื้อที่กำลังน่ารักขนาดประมาณ 25x30  เมตร เป็นสนามกีฬาของเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลและที่จอดรถของคนไข้ที่มารับบริการด้วยบางส่วน  พื้นที่โรงพยาบาลของเรามีน้อยครับ เป็นโรงพยาบาลที่มีเนื้อที่น้อยที่สุดในจังหวัด มีเนื้อที่เพียง 17 ไร่เศษ...

             เรามีสนามซ้อมปกติที่อยู่ในโรงเรียนครับ ก็ติดๆกับโรงพยาบาล สามารถเดินไปมาได้สะดวก (หมาไม่ดุ) แต่ไม่เพียงพอต่อจำนวนเด็กๆที่เข้ามาฝึกซ้อมฟุตบอล เลยต้องแบ่งสนามซ้อมเป็นรุ่นๆ โดยสนามโรงพยาบาลแห่งนี้ จะซ้อมเฉพาะรุ่น 9-10 ปี ก็ประมาณ 20-25 คน ผู้ปกครองจะพาไปส่งที่สนามซ้อมหลัก และผมจะพาเดินมาซ้อมในโรงพยาบาล ซ้อมเสร็จก็จะพาเดินกลับไปรวมที่สนามใหญ่ เพื่อเลิกแถวด้วยกันทุกๆวัน เป็นภาพปกติ..ที่เห็นเป็นประจำเกือบทุกๆวัน (ผมขับรถมอไซด์..นะครับ อิอิ)
                เราติดตั้งตาข่ายกันลูกบอล ก็ทำกันเองครับ ซื้อตาข่ายอวนดักปลาจากหมู่บ้านประมงมาทำที่กั้นไว้ด้านหนึ่ง ป้องกันลูกบอลไปสร้างความเสียหายให้กับบ้าน รถเจ้าหน้าที่ เวลาฝึกยิงประตู  ติดตั้งไฟสปอร์ตไลค์ ก็พอซ้อมได้ระดับหนึ่ง
                ผมเองและทีมโค้ชหลายๆท่าน ก็เป็นเจ้าหน้าที่ในโรงพยาบาลครับ ซึ่งอะคาเดมี่ของเราจะไม่เหมือนที่อื่นๆ นอกจากเรื่องจิตอาสาก็ตรงที่ส่วนใหญ่เป็นเจ้าหน้าที่ในโรงพยาบาล
                                พื้นที่เล็กๆตรงนี้...สร้างความสุขให้กับผู้สอน และความสนุกสนานให้กับเด็กๆในทุกๆวัน  จากบรรยากาศเงียบเหงาในช่วงเย็นๆ พอมีเด็กๆเข้ามา ก็สร้างความสดใสขึ้นมาทันที  เราซ้อมเวลา 17.00-19.30 น. เพื่อไม่เป็นการรบกวนเจ้าหน้าที่ที่ต้องพักผ่อนและเตรียมตัวขึ้นเวรต่อในช่วงเวรดึก  เนื่องจากสนามของเราอยู่ในโซนบ้านพักเจ้าหน้าที่..(ผมก็พักที่นี่ครับ...อิอิ)          

              2 เดือนที่ผ่านมา สนามซ้อมหลักของเรา ซึ่งเป็นสนามของโรงเรียนถูกปิดปรับปรุง ทำให้เด็กๆต้องกระจายสนามซ้อม  แต่สนามส่วนใหญ่จะไม่มีไฟสนาม ทำให้เป็นปัญหาหลักในการซ้อมของเด็กๆ  ที่สำคัญอีกอย่าง คือ การเดินทางของเด็กๆต้องปลอดภัย  เราแบ่งซ้อมเป็น 3 สนามครับ โดยที่สนามโรงพยาบาลมีเด็กๆมาซ้อม 3 รุ่น คือ รุ่น 5-6 ปี/ รุ่น 7-8 ปี และรุ่น 9-10 ปี รวมประมาณ 50 คนเศษ...
             เราทำเรื่องขอใช้สนามเพื่อเป็นที่ซ้อมฟุตบอลของเด็กๆ ซึ่งทางโรงพยาบาลก็ยินดีให้เราเข้าใช้พื้นที่  พี่ๆที่โรงพยาบาลก็น่ารักครับ..ไม่มีใครปฏิเสธกิจกรรมดีดีของเด็กๆ  ขอบคุณที่เสียสละพื้นที่..ให้เด็กๆได้มีอนาคต (ทนเสียงพวกหนูหน่อยน่ะ..แต่ถ้าลงมาดูการซ้อม แล้วจะหลงรักกกก)

    🚩อยู่กับเด็กๆ..ให้ชีวิตได้ครึกครื้นบ้าง
    🚩ฟังเสียงของเด็กๆ..ให้หัวใจได้สดใสอีกครั้ง    
    

   🚩วัยรุ่นเอ๋ยยย!! ทำโค้ชเจ็บคอหมดเลย..วันนี้          

    🚩เราจะเห็น #ความลงตัว..เมื่อเราสอนอย่างมีความสุข และเด็กๆสนุกที่จะมาฝึก..ร้อยยิ้มที่มีความมุ่งมั่น

              มันเหมือนเรายกสนามเด็กเล่นมาตั้งในโรงพยาบาลเลยนะ สำหรับชุดกระตอย (5-6 ปี) ผู้ปกครองรุ่นนี้ก็จะเยอะนิดนึง ส่วนรุ่นอื่นๆ ส่วนใหญ่เราก็จะให้มาส่งแล้วค่อยมารับตอนเลิกครับ  ช่วงซ้อมที่สนุกที่สุด คือครึ่งชั่วโมงสุดท้ายก่อนเลิก  ที่ผู้ปกครองเข้ามารอรับและดูการซ้อมของเด็กๆ....
            
      🚩เด็กๆตัวเล็กเยอะครับ ต้องวัดส่วนสูง_ชั่งน้ำหนัก เป็นข้อมูลสำหรับพัฒนาเด็กๆกันต่อไป
              
             เราอยากเห็นภาพแบบนี้แหละครับ ที่ทุกๆหน่วยงานคอยช่วยเหลือกัน มากน้อยไม่สำคัญเท่า..เต็มใจที่จะให้
วันข้างหน้า..สนามปรับปรุงเสร็จ ผมก็ยังคงใช้ที่นี่..เหมือนเดิม  หรือดีกว่า..หากสนามแห่งนี้ถูกพัฒนาให้กับเด็กๆได้เข้ามาซ้อม เล่น เป็นสนามที่ได้มาตรฐานต่อไป (แอบอมยิ้มทุกครั้ง...)

    🚩สนามโรงพยาบาล "พื้นที่แคบๆ_แต่ใจสุดกว้าง" สนามของเด็กๆ...#สนามโรงพยาบาล😊😚😇