เวลาคิดถึง พอได้คุยกัน มันยังคลายความทรมานเวลาคิดถึงได้
แต่พอได้คุยกัน แล้วต้องหยุดคุยกัน เหมือนความรู้สึกตอนนี้มีแต่เค้าเลยค่ะ
คิดอะไร วนไป วนมา คิดแต่เรื่องของเรา คิดซ้ำไปซ้ำมา
พอมีโอกาสได้เจอกัน แต่ได้จับมือกันยังโคตรเขินเลยค่ะ มีความสุขมากจริงๆ
ความรู้สึกดีๆกลับมาพร้อมกับการกลับมาเจอกันทุกครั้ง
อยากหยุดเวลาตรงนั้นไว้นานๆ ถ้าเป็นไปได้อยากเก็บความรู้สึกตอนนั้นไว้ด้วย
จะมีโอกาสได้เจอกันแบบนี้อีกรึป่าวไม่รู้  เพ้อถึงทุกวัน คิดถึงตอนไหนก็มาเพ้อ
แย่ตรงที่คิดถึงแต่ทำไรไม่ได้ นอกจากรอเวลาเจอกันนี่แหล่ะ ตอนนี้เค้าคงมีความสุขดี
เค้าคงอยู่กับคนของเค้าตรงนั้น ดีเนอะที่อยากกอดแกตอนไหนก็ได้กอด ผิดจากเราที่
แค่อยากได้ยินเสียงแต่ละครั้งยังทำไม่ได้เลย ถ้าถามว่าเราถ้าเลือกได้ เราอยากเป็นคนตรงนั้นไหม
ตอบเลยว่าไม่ เราอยากเป็นตัวของเราเอง  มั่นใจว่ารักใคร ด้วยตัวของตัวเอง และใจของเราเอง
เราคิดว่าเราก็รักเค้ามากเหมือนกัน สัญญาว่าจะอดทนนะ เพื่อวันของเรา ที่ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะมีจริงไหม

ปล.คถละเพ้อเจ้อ 😞😞