คือเรามีเพื่อนคนหนึ่งเราไว้ใจทุกอย่างแบบเราสามารถพูดเรื่องที่เราไม่เคยพูดที่ไหนมาก่อนให้เค้าฟังเราไว้ใจเค้าเวลาเรสเศร้าเค้าก้อเป็นคนแรกที่คอยปลอบเรา 😭ในวันที่เราคิดว่าไม่เหลือใครเราก้อรู้สึกว่ายังมีเค้าอยู่ข้างๆ😂มาวันหนึ่งเค้าก็พาเพื่อนคนใหม่เข้ามาจากที่เคยแคร์เรากลับเริ่มเฉยชา เรื่องที่รู้แค่เราสองคนเค้าก้อเล่าให้เพื่อนคนนั้นฟัง เวลาเดินไปไหนมาไหนก็เดินด้วยกันสองคนแต่มาวันนี้เหมือนเรามองเค้าเดินไปกับเพื่อนคนนั้นอยู่ข้างหลังเราต้องเดินคนเดียวจากนั้นเราก้อเริ่มรู้สึกว่าเค้าเริ่มห่างๆกับเราจนวันหนึ่งเราทะเลาะกับเพื่อนของเค้าเค้าก้อไม่เลือกที่จะอยู่ข้างเรา ซึ่งเราไม่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย(จริงๆนะไม่ได้เข้าข้างตัวเอง)แล้วเพื่อนคนนั้นก้อทำให้โดนเพื่อนแบนทั้งห้อง เราเป็นถึงขนาดนั้นเเล้วแต่เค้ากลับเงียบไม่เป็นแบบเดิมจากที่เคยคิดว่าเราไม่เหลือใครแต่เราก้อยังเหลือเพื่อนคนนั้นแต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว บางทีเราก้อเคยนึกนะว่าที่เค้าออกห่างเราแบบนี้เพราะนิสัยเราหรือเปล่าเค้าคงทนกับเรามามากแล้วมั้ง เรากลัวมากกลัวที่จะเสียเค้าไปเพราะถ้าเราเสียเค้าไปจริงเราก้อรู้สึกจะไม่เหลือใครอีกแล้วล่ะ
เคยรู้สึกกลัวเสียเพื่อนไปไหม