จะซิ่วดีไหม เด็กปี1 คณะสถาปัตย์

เรื่องมีอยู่ว่า...ก่อนที่จะเข้าคณะถาปัตย์นี้คือเลือกไว้สองคณะอันดับแรกคือเทคนิคการแพทย์. สองคือสถาปัตย์ ได้สอบสัมภาษณ์รอบพอร์ทเข้ามาเรียนคณะถาปัตมาติดตั้งแต่รอบแรก แล้วtcas61เป้นปีแรก เราก็เห็นเพื่อนกระตือรื้อล้นหาที่เรียนกัน. เราก็เลยทำพอร์ทด้วยแล้วลองไปสมัครม.ดูเพื่อติด แล้วพอติดก็เลยคิดหนักว่าจะเอายังไงดีถ้าสละสิทธิ์ ก็เสียดาย แต่เรายังไม่เคยลองไปสมัครม.อื่นดูเลยและไม่ำด้ลองไปสมัครคณะเทคนิคการแพทย์เลย มันลังเลเพราะเราจบสายวิทย์มาก็อยากจะเอาความรู้ไปต่อยอดเพราะถาปัตเราเลือกมาเพราะว่าเราชอบวาดรูปการวาดรูปมันเป็นอะไรที่สบายใจที่สุดแล้วแล้วเราชอบคณิตก้อเลยเลือถาปัต แต่พื้นฐานด้านถาปัตไม่มีเลยยวาดเส้นได้ แต่อย่างหลักการสีน้ำไม่มีเลย พอเข้าปี1เทอมแรก มันไม่ง่ายอย่างที่คิดมันเป็นคณะที่ใช้เวลาไปเยอะมาก. ถาปัตภายใน หลักสูตร5ปี คณะถาปัตเข้ามาต้องอดนอนได้. ถ้าไม่อดนอนงานก็ไม่เสร้จเพราะเป็นคนทำงานช้า แล้วปัญหาแรกคือเราติดโทสับหนักมากติดยูทูปหนักมาก ขี้เกียจไม่เอาไรเลย เป้นช่วงขาดเรียนบ่อย. พอขาดเรียนไม่รู้เรื่องไม่มีงานส่ง ไม่มีคะแนน ตอนนี้ได้Fมา#1ตัววิชาเขียนแบบเพราะไม่ส่งงานหลังๆเริ่มตามงานให้มากขึ้นเพื่อที่จะให้ตัวเองรอดให้ได้เพราะอยากเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้นไม่อยากให้พ่อแม่ครอบครัวผิดหวังเพราะเขาดีกับเรามากเพื่อนก็ดีช่วยกระตุ้นเตือนตลอดแต่สุดท้ายงานไม่ส่งงานไม่เสร้จ เยอะตอนนี้อยากเปลี่ยนตัวเองให้เป็นคนใหม่ที่ดีกว่าเดิม. เพราะเทอมแรกก็Fเขียนแบบไปแล้วแล้วก็เกือบF d-ฟันไปแล้วแต่ตามแก้ตามส่งงานทันล่าสุดจะเอฟวิชาทฤษฎีถาปัดแต่อ.ให้โอกาสแก้ตัว เป็นการเริ่มต้นเทอม2ใหม่อีกครั้ง เราท้อแท้อยู่หลายครั้ง. และเคยคิดที่จะซิ่วอย่างจริงจังตั้งแต่เรียนมาสองเดือนแรก.คิดว่าแน่ใจแล้วเลยบอกแม่ไปแล้วเขาเหมือนพยายามพูดให้เราลองเรียนดูก่อนทั้งๆที่รู้ว่ามันสายไปแล้วมันยากไปแล้วที่จะกลับมาแก้ไขตามงานไม่ให้ติดเอฟ. แต่เราก็ลองทำดูจนจบเทอมและคิดว่าเอาว่ะ ทำไรไว้ก็ได้อย่างนั้น  เราก็ต้องสู้ต่อไปจะวันนี้มันอึดอัดไปหมดเราไม่ได้บอกใครว่าเราติดเอฟ เพราะเรากลัวพ่อแม่เสียใจเพราะเขาให้ความหวังไว้กับเราเยอะ มันแย่มากถ้าเราจะติดเอฟสองตัวก็ควรพิจารณาได้แล้วว่าจะเอาไงต่อไปดี. สมองมันตั้นไปหมดทุกด้านคิดแค่ว่า เราจะต้องจบ5ปีพร้อมเพื่อนให้ได้เพื่อให้พ่อแม่ไม่ผิดหวังเริ่มใหม่เข้มแข็งขึ้น อดทนขึ้นถึงจะท้อมากแค่ไหนต้องผ่านมันไปให้ได้ บอกตัวเองตลอด ขนาดเพื่อนมะนบอกติดเอฟยังดูชิวจังว่ะ. ทั้งที่ในใจมันก็เจ้บอ่ะเจ็บจนปลง และรู้สึกว่าเสียใจไปก็เท่านั้น. เครียดไปก็เหนื่อยไป ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย ตอนนี้คือมืดมากกก ไม่รู้ว่าจะสู้ต่อยังไง. เลยอยากจะถามว่าเราควรจะทำไงดี
จะสู้ต่อไปเรียนจบให้ได้ 5ปี กับซิ่วแล้วหาที่เรียนใหม่ แต่ซิ่วแล้วเรียนใหม่เหมือนเดินถอยหลังเสียเวลาไปแล้วอีกอย่างคือมันมืดมากไม่รู้จะไปเข้าคณะไรได้บ้างไม่รู้จะไปเรียนคณะไหนดีความรู้วิทย์คณิตเคมีชีวะก็ลืมไปหมดแล้ว. จะซิ่วมาเรียนถาปัตเหมือนเดิมดีรึจะซิ่วไปเรียนศิลปกรรมดียังคิดไม่ออกเลยว่าถ้าซิ่วแล้วเราจะไปไหนไปทำไร. มันแย่มากเราไม่อยากให้ใครมาเดือดร้อนไม่อยากให้พ่อแม่มาหมดหวังสิ้นกำลังใจ มันมีแต่เสียกับเสีย