เนื่องด้วยทางเจ้าของกระทู้ (จขกท.) ได้รับตั๋วชมภาพยนตร์เรื่อง
‘The travelling Cat Chronicles’ หรือ ‘ผม แมว และการเดินทางของเรา จากการร่วมกิจกรรม Pantip.com ร่วมกับ MONGKOL CINEMA ที่ Esplanade Cineplex รัชดาภิเษก เมื่อวันที่ 27 พฤศจิกายนที่ผ่านมา จึงเขียนรีวิวภาพยนตร์เรื่องนี้ขึ้นโดยไม่สปอยส์เนื้อหาเพื่อให้ผู้สนใจท่านอื่น ๆ พิจารณาก่อนเข้าชมจริง
คะแนนรีวิวภาพยนตร์ 7/10
หักคะแนนความราบเรียบของเนื้อเรื่อง เนื้อเรื่องที่เยิ่นเย้อ และการไม่ขับตัวละครเอกให้โดดเด่น
เนื้อเรื่องของภาพยนตร์ ตรงตามชื่อเรื่อง คือ ผม (ซาโตรุ) แมว (นานะ) และการเดินทางของเรา เป็นการเดินทางเพื่อการตามหาบ้านใหม่ให้นานะ แมวของซาโตรุซึ่งผู้รับเลี้ยงอุปการะล้วนเป็นเพื่อนที่มีความทรงจำร่วมกับซาโตรุทั้งหมด
ภาพยนตร์เล่าเรื่องตรงไปตรงมา มีการย้อนความทรงจำตามลำดับเวลาทำให้เข้าใจได้ง่ายและไม่ต้องตีความให้ปวดหัว แต่ก็ทำให้ขาดอรรถรสในการชมภาพยนตร์ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ไม่มีความสัมพันธ์กับสัตว์เลี้ยงมาก่อน อาจจะเบื่อหรือไม่มีความรู้สึกร่วมใด ๆ ได้แต่ถ้าท่านเป็นผู้ที่รักสัตว์หรือมีความผูกพันจะทำให้ท่านเสียน้ำตาไปหลายครั้งไปตลอดเรื่อง
เนื้อเรื่องที่เยิ่นเย้อ มีการเล่ารายละเอียดของตัวละครต่าง ๆ ในเรื่องโดยเฉพาะตัวเองของเรื่องไว้เยอะจนไม่ต้องมีอะไรเก็บมาให้คิดต่อ ซึ่งก็เป็นข้อดีอย่างหนึ่ง แต่ทำให้การดำเนินเรื่องดูยืดยาวไป ประกอบกับเนื้อเรื่องที่ไม่มีจุดพลิกผัน ทำให้ง่วงหงาวหาวนอนได้เลยทีเดียว
การไม่ขับตัวละครให้โดดเด่นในที่นี้ คือ นานะ เนื่องจากภาพยนตร์เน้นเล่าเรื่องของซาโตรุตั้งแต่เด็กจนโต ความทรงจำเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงตัวแรก จนคิดว่าเป็นตัวเด่นขึ้นมาพอ ๆ กับนานะได้เลย น่าจะมีการผูกปมหรือลงรายละเอียดความทรงจำที่น่าประทับใจระหว่างนานะและซาโตรุมากกว่านี้ แม้ว่าตอนสุดท้ายมันจะดูมีบทบาทมากขึ้น แต่ก็ไม่อาจขึ้นมาเทียบเท่าสัตว์เลี้ยงตัวแรกได้
ในส่วนของข้อดี ภาพยนตร์ได้ให้รายละเอียดความสัมพันธ์ของตัวละครได้งดงาม น่าประทับใจ โดยเฉพาะเรื่อง พ่อ แม่และลูก โดยเฉพาะการเลี้ยงดูอบรมสั่งสอน แม้ว่าเป็นบทสั้น ๆ แต่ทำได้ดี เช่น การเลือกใช้คำพูดกับลูก ความสัมพันธ์ของสัตว์เลี้ยงในครอบครัว การดูแลสัตว์เลี้ยง ทำให้คิดว่าถ้าเกิดเป็นสัตว์เลี้ยงในครอบครัวที่อยู่ในภาพยนตร์นี้คงโชคดีที่สุดในโลก แม้ความคิดเมื่อไม่สามารถเลี้ยงสัตว์ได้ต่อไป ยังมีความตั้งใจให้สัตว์เลี้ยงได้รับการเลี้ยงดูที่ดี มีการเลือกผู้อุปการะคนใหม่อย่างพิถีพิถัน ซึ่งเป็นแก่นที่เห็นได้ชัดเจนจากเรื่องนี้
นอกจากนี้ ยังมีการพากย์เสียงสัตว์เลี้ยงในเรื่องช่วยเพิ่มอรรถรสในการชม และรับรู้ความคิดของสัตว์เลี้ยง ว่ามันคิดอย่างไร ไม่ได้อยู่กินหรือนอนไปวัน ๆ แน่นอน
ภาพยนตร์เรื่องนี้จึงเหมาะกับผู้รักสัตว์ทุกคนได้มาหวนระลึกความทรงจำดี ๆ ที่มีระหว่างกัน ความเสียใจเมื่อมันจากไป หรือผู้ที่ต้องการดูภาพยนตร์ สบาย ๆ ไม่ต้องคิดมาก การได้ชมเรื่องนี้น่าจะพอเติมเต็มความหมายในชีวิตได้ ว่าเรามีชีวิตเพื่อใคร เพราะอะไร
ในฐานะที่จขกท. เป็นเจ้าของแมวคนหนึ่ง อยากชวนให้ทาสแมวทุกท่านมาชมภาพยนตร์เรื่องนี้ มาดูว่าแมวในเรื่องนี้จะทำให้คุณเสียน้ำตาได้มากแค่ไหน
[SR] รีวิวภาพยนตร์เรื่อง ‘The travelling Cat Chronicles’
คะแนนรีวิวภาพยนตร์ 7/10
หักคะแนนความราบเรียบของเนื้อเรื่อง เนื้อเรื่องที่เยิ่นเย้อ และการไม่ขับตัวละครเอกให้โดดเด่น
เนื้อเรื่องของภาพยนตร์ ตรงตามชื่อเรื่อง คือ ผม (ซาโตรุ) แมว (นานะ) และการเดินทางของเรา เป็นการเดินทางเพื่อการตามหาบ้านใหม่ให้นานะ แมวของซาโตรุซึ่งผู้รับเลี้ยงอุปการะล้วนเป็นเพื่อนที่มีความทรงจำร่วมกับซาโตรุทั้งหมด
ภาพยนตร์เล่าเรื่องตรงไปตรงมา มีการย้อนความทรงจำตามลำดับเวลาทำให้เข้าใจได้ง่ายและไม่ต้องตีความให้ปวดหัว แต่ก็ทำให้ขาดอรรถรสในการชมภาพยนตร์ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ไม่มีความสัมพันธ์กับสัตว์เลี้ยงมาก่อน อาจจะเบื่อหรือไม่มีความรู้สึกร่วมใด ๆ ได้แต่ถ้าท่านเป็นผู้ที่รักสัตว์หรือมีความผูกพันจะทำให้ท่านเสียน้ำตาไปหลายครั้งไปตลอดเรื่อง
เนื้อเรื่องที่เยิ่นเย้อ มีการเล่ารายละเอียดของตัวละครต่าง ๆ ในเรื่องโดยเฉพาะตัวเองของเรื่องไว้เยอะจนไม่ต้องมีอะไรเก็บมาให้คิดต่อ ซึ่งก็เป็นข้อดีอย่างหนึ่ง แต่ทำให้การดำเนินเรื่องดูยืดยาวไป ประกอบกับเนื้อเรื่องที่ไม่มีจุดพลิกผัน ทำให้ง่วงหงาวหาวนอนได้เลยทีเดียว
การไม่ขับตัวละครให้โดดเด่นในที่นี้ คือ นานะ เนื่องจากภาพยนตร์เน้นเล่าเรื่องของซาโตรุตั้งแต่เด็กจนโต ความทรงจำเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงตัวแรก จนคิดว่าเป็นตัวเด่นขึ้นมาพอ ๆ กับนานะได้เลย น่าจะมีการผูกปมหรือลงรายละเอียดความทรงจำที่น่าประทับใจระหว่างนานะและซาโตรุมากกว่านี้ แม้ว่าตอนสุดท้ายมันจะดูมีบทบาทมากขึ้น แต่ก็ไม่อาจขึ้นมาเทียบเท่าสัตว์เลี้ยงตัวแรกได้
ในส่วนของข้อดี ภาพยนตร์ได้ให้รายละเอียดความสัมพันธ์ของตัวละครได้งดงาม น่าประทับใจ โดยเฉพาะเรื่อง พ่อ แม่และลูก โดยเฉพาะการเลี้ยงดูอบรมสั่งสอน แม้ว่าเป็นบทสั้น ๆ แต่ทำได้ดี เช่น การเลือกใช้คำพูดกับลูก ความสัมพันธ์ของสัตว์เลี้ยงในครอบครัว การดูแลสัตว์เลี้ยง ทำให้คิดว่าถ้าเกิดเป็นสัตว์เลี้ยงในครอบครัวที่อยู่ในภาพยนตร์นี้คงโชคดีที่สุดในโลก แม้ความคิดเมื่อไม่สามารถเลี้ยงสัตว์ได้ต่อไป ยังมีความตั้งใจให้สัตว์เลี้ยงได้รับการเลี้ยงดูที่ดี มีการเลือกผู้อุปการะคนใหม่อย่างพิถีพิถัน ซึ่งเป็นแก่นที่เห็นได้ชัดเจนจากเรื่องนี้
นอกจากนี้ ยังมีการพากย์เสียงสัตว์เลี้ยงในเรื่องช่วยเพิ่มอรรถรสในการชม และรับรู้ความคิดของสัตว์เลี้ยง ว่ามันคิดอย่างไร ไม่ได้อยู่กินหรือนอนไปวัน ๆ แน่นอน
ภาพยนตร์เรื่องนี้จึงเหมาะกับผู้รักสัตว์ทุกคนได้มาหวนระลึกความทรงจำดี ๆ ที่มีระหว่างกัน ความเสียใจเมื่อมันจากไป หรือผู้ที่ต้องการดูภาพยนตร์ สบาย ๆ ไม่ต้องคิดมาก การได้ชมเรื่องนี้น่าจะพอเติมเต็มความหมายในชีวิตได้ ว่าเรามีชีวิตเพื่อใคร เพราะอะไร
ในฐานะที่จขกท. เป็นเจ้าของแมวคนหนึ่ง อยากชวนให้ทาสแมวทุกท่านมาชมภาพยนตร์เรื่องนี้ มาดูว่าแมวในเรื่องนี้จะทำให้คุณเสียน้ำตาได้มากแค่ไหน
SR - Sponsored Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ SR โดยที่เจ้าของกระทู้