เริ่มจากตอนปี1ผมเข้าวิลัยมาก็เจอเเต่เรื่องที่แย่ๆเเละหนักมากๆจนผมมาเจอเพื่อนคนนึงที่ไปค่ายรับน้องผมกับเค้าอยู่บ้านเดียวกัน ทำกิจกรรมค่าย เเละก็ทำความรู้จักมันจนเริ่มสนิทขึ้นเรื่อยๆ จนมีอยู่วันนึงผมโดนเพื่อนจากโรงเรียนเก่าของหักหลัง
เเล้วมีเพื่อนคนนี้เดินเข้ามาทำให้ผมลุกขึ้นได้อีกครั้งมันเป็นเพื่อนค่อยอยู่ข้างๆตอนผมไม่เหลือไครเเล้วเริ้มไปหามันบ่อยขึ้นจนมีวันนึงผมเล่นกันเเละหน้าเค้ากับผมแบบใกล้กันมาก
ผม... รู้สึกใจเต้นแรงมากจนมันถอยออกไป
ผม... เริ่มชอบมันตั้งเเต่วันนั้นเเละครับ
ผม... เป็นผู้ชายก็รู้น้ะว่าอาจจะเป็นไปไม่ได้
หลังจากนั้นผมก็เจอมันบ่อยไปหามันบ่อยขึ้นเพราะผมอยู่ด้วยเเล้วผมสบายใจมากๆผมจากจะค่อยอยู่กับมันช่วยมันหรือทำอาหารอะไรให้มัน-ตลอดเวลา
จนเวลาผ่านไปมีเรื่องเเย่ๆระหว่างผมกับมีผญคนนึงชอบมันเหมือนกัน
ผมหึงมากมันพยายามเข้าหาเพื่อนผชผมคนนนี้เเล้วผมก็พยายามไม่ให้มันตามผมมาห้องเพื่อน
ผมรู้สึกโมโหมากกับเพื่อนผญคนนี้มันบอกผมว่า "เป็นสะพานให้กูได้ไหม" ผมนี้เว้อ-เลยผมก็บอกมันไปว่า"มันไม่ได้ชอบหรอก"
เเต่เพราะมันเป็นเรื่องจริงมันบอกมันเเล้ว
มันพยายามมอมตัวเองไปนอนห้องเพื่อนผช
ทำบ่อย4-5ครั้งเลยแต่เพื่อนผมก็ไม่ได้ทำไรมันผมก็ถามมัน"โอเคไหม,ชอบมันหรา,กูเป็นหวง"ผมรู้มันอาจจะดูแปลกเเต่ผมไม่อยากจะเสียเพื่อนคนนี้ไปเลยไม่อยากเลยผมไม่อยากเสียมัน
จนมันวันนึงผมนัดกับเพื่อนไปกินเหล้าเเละมีผญคนนี้ไปด้วยเเละผญคนนี้ก็สร้างเรื่องเหมือนเดิมเพื่อนผมผชด้วยความเป็นก็เลยดูเเลมันเเต่มันก็กลับทำหนักกว่าเดิมตอนผมกลับห้องเพื่อนผชคนนี้ผมก็บอกมันว่า"ขอเล่นเกมแปปน้ะ"เเต่เพื่อนผชผมบอกว่า"เดี๋ยวกูอาบน้ำนอนเเละน้ะ เพื่อนผญก็บอก" นอนด้วย"
ตอนแรกก็นอนห่างกันมากน้ะเเต่พแผมหันไปอีกที่คือเพื่อนผญนอนกอดเพื่อนคนที่ผมรักมากเเลพมันก็รู้ว่าเพื่อนผมไม่ได้ชอบมัน
ผมมองไปเเละรู้สึกเเย่มากผมเลยปิดคอมเเละเดินออกจากห้องไปนอนตรงโซฟาเเล้วร้องไห้ผมอ่ะรู้น้ะว่ามันอาจจะดูคิดมากเเต่ผมว่าถ้าเพื่อผญจะพยามที่จะเค้าหาเพื่อนผมขนานนนี้ผมก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน....
พอผ่านไปสักพักผมเผลอหลับเเละตื่นมาเจอมันเพื่อนผมผชมานั้งตรงโซฟาตรงที่ผมนอนอยูรู้ไหมผมรู้งงแปลกว่ามานั้งทำไม
มันถามว่า
เพื่อนผช"เป็นไงมั้ง"
ผม"ปวดหัวมาก"
เพื่อนผช"ดูดบุหรี่กันไหม"
ผม"ลากกูขึ้นหน่อย"
เพื่อนผช"สาสลุกเองดิห่า"
เเละผมกับมันก็เกินไปตรงระเบียงเเล้วมันก็พูดกับผมว่า
เพื่อนผช"กูชอบอากาศเช้าๆเเบบนั้งโต้รุ่งมองดูดวงอาทิตย์ขึ้นมากรู้ไหม"
ผม"อืม กูก็ชอบน้ะถ้าได้อยู่กับเพื่อน"
เเละผมกับเพื่อนก็เดินเช้าห้องนั้งเล่นมันบอก
เพื่อนผช" กูอาบน้ำแปป"
พอมันอาบน้ำเสร็จมันเดินใส่ผ้าขนหนูมา
ผม"เอ้ะอะไรตุงๆ"
เพื่อนผช"อยากดูมากหรา"
เเล้วมันก็เปิดเเต่มันใส่กกน.น้ะเเต่ผมอ่ะเเบบตอนนั้นเหมือนจะหน้าแดงนิดๆว่ะ5555
เเล้วดึงเกงในมันไปนึงทีเเต่ไม่โดน5555
พอมันแต่งตัวเสร็จ... เพื่อนผญเดิน
ออกมาเเล้ว2คนนั้นมองหน้าผมแบบแปลกว่าทำไมต้องมองผม ผมรู้สึกว่ามีไรสักอย่างเเน่เเต่ผมขอไม่ให้เป็นอย่างงั้น ทำไรกันตอนอยู่ในห้อง เเต่ผมรู้น้ะเพื่อนผชผมไม่มั่วซวยเเน่นอนผมเชื่อใจมันเพราะมันบอกผมว่าไม่ได้มีไรจริงๆ
เเต่หลังจากวันนั้นเพื่อนผชผมเปลี่ยนไปมากผมไม่รู้ว่าเค้าเป็นไรเพราะผมหรือป่าวอันนี้ผมไม่รู้ มันเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดให้ไครฟังเเละไม่ค่อยเล่สอะไรเท่าไร
เเต่หลังจากวันนั้นผมกับเพื่อนผชก็ห่างกันมากโดยที่ผมไม่มั่นใจอะไรเลยผมกลัวจะเสียมันไปผมไม่อยากจะเสียเพื่อนคนนี้ไปเเต่ผมก็เก็บไว้ได้เเค่ในใจเพราะถ้าผมพูดออกไปผมกับมัน
คงไม่ได้เป็นเพื่อนกันอีกเเน่ๆ
จนตอนนี้ผมปี4ผมก็ยังไม่หาแฟนผญเพราะมีมันอยู่ถึงมันจะเปลี่ยนไปเเค่ไหนหรือมันจะเปลี่ยนไปเท่าไหร่เเต่อย่างไงผมก็เป็นกับมันเหมือนถึงมันอยากจะรบกวนความเป็นส่วนตัวของมันก็เถอะผมก็ถอยให้มันเสมอผมยอมมันเสมอ
จนปัจจุบันนี้ผมจะจบเเล้วผมเหลือเวลาอีกไม่นานผมก็จะอยู่ค่อยช่วยดูแลเทคเเคร์มันเสมอ
ไม่ว่าจะอย่างไงผมขอให้ผมกับเพื่อนผชคนนี้อยู่ด้วยกันดูเเลซึ้งกันเเละกัน
ผมอยากให้มันกลับมาเปนคนเดิมน้ะเเต่คงไม่ได้อีกเเล้วเเต่ก็จะเก็บทุกความทรงจำเอาไว้ไม่ให้มันหายไปเเน่นอน
รอจบปี4เเละถ่ายรูปจากลา
เเละเพื่อนที่ยังอยู่ที่เดิมเเละรักอยู่เหมือนเดิมตลอดตั้งเเต่เริ่งรู้จักเเละการแยกทางตามความฝัน.
เพื่อนรัก
เเล้วมีเพื่อนคนนี้เดินเข้ามาทำให้ผมลุกขึ้นได้อีกครั้งมันเป็นเพื่อนค่อยอยู่ข้างๆตอนผมไม่เหลือไครเเล้วเริ้มไปหามันบ่อยขึ้นจนมีวันนึงผมเล่นกันเเละหน้าเค้ากับผมแบบใกล้กันมาก
ผม... รู้สึกใจเต้นแรงมากจนมันถอยออกไป
ผม... เริ่มชอบมันตั้งเเต่วันนั้นเเละครับ
ผม... เป็นผู้ชายก็รู้น้ะว่าอาจจะเป็นไปไม่ได้
หลังจากนั้นผมก็เจอมันบ่อยไปหามันบ่อยขึ้นเพราะผมอยู่ด้วยเเล้วผมสบายใจมากๆผมจากจะค่อยอยู่กับมันช่วยมันหรือทำอาหารอะไรให้มัน-ตลอดเวลา
จนเวลาผ่านไปมีเรื่องเเย่ๆระหว่างผมกับมีผญคนนึงชอบมันเหมือนกัน
ผมหึงมากมันพยายามเข้าหาเพื่อนผชผมคนนนี้เเล้วผมก็พยายามไม่ให้มันตามผมมาห้องเพื่อน
ผมรู้สึกโมโหมากกับเพื่อนผญคนนี้มันบอกผมว่า "เป็นสะพานให้กูได้ไหม" ผมนี้เว้อ-เลยผมก็บอกมันไปว่า"มันไม่ได้ชอบหรอก"
เเต่เพราะมันเป็นเรื่องจริงมันบอกมันเเล้ว
มันพยายามมอมตัวเองไปนอนห้องเพื่อนผช
ทำบ่อย4-5ครั้งเลยแต่เพื่อนผมก็ไม่ได้ทำไรมันผมก็ถามมัน"โอเคไหม,ชอบมันหรา,กูเป็นหวง"ผมรู้มันอาจจะดูแปลกเเต่ผมไม่อยากจะเสียเพื่อนคนนี้ไปเลยไม่อยากเลยผมไม่อยากเสียมัน
จนมันวันนึงผมนัดกับเพื่อนไปกินเหล้าเเละมีผญคนนี้ไปด้วยเเละผญคนนี้ก็สร้างเรื่องเหมือนเดิมเพื่อนผมผชด้วยความเป็นก็เลยดูเเลมันเเต่มันก็กลับทำหนักกว่าเดิมตอนผมกลับห้องเพื่อนผชคนนี้ผมก็บอกมันว่า"ขอเล่นเกมแปปน้ะ"เเต่เพื่อนผชผมบอกว่า"เดี๋ยวกูอาบน้ำนอนเเละน้ะ เพื่อนผญก็บอก" นอนด้วย"
ตอนแรกก็นอนห่างกันมากน้ะเเต่พแผมหันไปอีกที่คือเพื่อนผญนอนกอดเพื่อนคนที่ผมรักมากเเลพมันก็รู้ว่าเพื่อนผมไม่ได้ชอบมัน
ผมมองไปเเละรู้สึกเเย่มากผมเลยปิดคอมเเละเดินออกจากห้องไปนอนตรงโซฟาเเล้วร้องไห้ผมอ่ะรู้น้ะว่ามันอาจจะดูคิดมากเเต่ผมว่าถ้าเพื่อผญจะพยามที่จะเค้าหาเพื่อนผมขนานนนี้ผมก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน....
พอผ่านไปสักพักผมเผลอหลับเเละตื่นมาเจอมันเพื่อนผมผชมานั้งตรงโซฟาตรงที่ผมนอนอยูรู้ไหมผมรู้งงแปลกว่ามานั้งทำไม
มันถามว่า
เพื่อนผช"เป็นไงมั้ง"
ผม"ปวดหัวมาก"
เพื่อนผช"ดูดบุหรี่กันไหม"
ผม"ลากกูขึ้นหน่อย"
เพื่อนผช"สาสลุกเองดิห่า"
เเละผมกับมันก็เกินไปตรงระเบียงเเล้วมันก็พูดกับผมว่า
เพื่อนผช"กูชอบอากาศเช้าๆเเบบนั้งโต้รุ่งมองดูดวงอาทิตย์ขึ้นมากรู้ไหม"
ผม"อืม กูก็ชอบน้ะถ้าได้อยู่กับเพื่อน"
เเละผมกับเพื่อนก็เดินเช้าห้องนั้งเล่นมันบอก
เพื่อนผช" กูอาบน้ำแปป"
พอมันอาบน้ำเสร็จมันเดินใส่ผ้าขนหนูมา
ผม"เอ้ะอะไรตุงๆ"
เพื่อนผช"อยากดูมากหรา"
เเล้วมันก็เปิดเเต่มันใส่กกน.น้ะเเต่ผมอ่ะเเบบตอนนั้นเหมือนจะหน้าแดงนิดๆว่ะ5555
เเล้วดึงเกงในมันไปนึงทีเเต่ไม่โดน5555
พอมันแต่งตัวเสร็จ... เพื่อนผญเดิน
ออกมาเเล้ว2คนนั้นมองหน้าผมแบบแปลกว่าทำไมต้องมองผม ผมรู้สึกว่ามีไรสักอย่างเเน่เเต่ผมขอไม่ให้เป็นอย่างงั้น ทำไรกันตอนอยู่ในห้อง เเต่ผมรู้น้ะเพื่อนผชผมไม่มั่วซวยเเน่นอนผมเชื่อใจมันเพราะมันบอกผมว่าไม่ได้มีไรจริงๆ
เเต่หลังจากวันนั้นเพื่อนผชผมเปลี่ยนไปมากผมไม่รู้ว่าเค้าเป็นไรเพราะผมหรือป่าวอันนี้ผมไม่รู้ มันเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดให้ไครฟังเเละไม่ค่อยเล่สอะไรเท่าไร
เเต่หลังจากวันนั้นผมกับเพื่อนผชก็ห่างกันมากโดยที่ผมไม่มั่นใจอะไรเลยผมกลัวจะเสียมันไปผมไม่อยากจะเสียเพื่อนคนนี้ไปเเต่ผมก็เก็บไว้ได้เเค่ในใจเพราะถ้าผมพูดออกไปผมกับมัน
คงไม่ได้เป็นเพื่อนกันอีกเเน่ๆ
จนตอนนี้ผมปี4ผมก็ยังไม่หาแฟนผญเพราะมีมันอยู่ถึงมันจะเปลี่ยนไปเเค่ไหนหรือมันจะเปลี่ยนไปเท่าไหร่เเต่อย่างไงผมก็เป็นกับมันเหมือนถึงมันอยากจะรบกวนความเป็นส่วนตัวของมันก็เถอะผมก็ถอยให้มันเสมอผมยอมมันเสมอ
จนปัจจุบันนี้ผมจะจบเเล้วผมเหลือเวลาอีกไม่นานผมก็จะอยู่ค่อยช่วยดูแลเทคเเคร์มันเสมอ
ไม่ว่าจะอย่างไงผมขอให้ผมกับเพื่อนผชคนนี้อยู่ด้วยกันดูเเลซึ้งกันเเละกัน
ผมอยากให้มันกลับมาเปนคนเดิมน้ะเเต่คงไม่ได้อีกเเล้วเเต่ก็จะเก็บทุกความทรงจำเอาไว้ไม่ให้มันหายไปเเน่นอน
รอจบปี4เเละถ่ายรูปจากลา
เเละเพื่อนที่ยังอยู่ที่เดิมเเละรักอยู่เหมือนเดิมตลอดตั้งเเต่เริ่งรู้จักเเละการแยกทางตามความฝัน.