ระหว่างคนที่ลำบากมากับเรา กับคนที่จะสร้างอนาคตกับเรา

สวัสดีครับจากใจผู้ชายเจ้าชู้คนนึง
ผมคบกับผู้หญิงคนนึงย่าง5ปีแล้วครับชีวิตที่คบกันเค้าไม่เคยทิ้งไม่เคยรังเกียจผมเลย
ผมเลยเปลี่ยนแปลงตัวเองทั่งหมดจากที่เป็นเด็กติดยาไม่มีเงินสักก้อน ตอนนี้ผมรับราชการ เป็นเทรนเนอร์ทำงานเสริม แล้วก็มีสังคมส่วนนึง ผมพยายามพาแฟนเข้าโลกของผม แต่เธอปฏิเสธเธอชอบเรื่องเรียน อ่านหนังสืออย่างเดียว เธอไมีค่อยดูแลตัวเองเลย บางทีผมก็อยากให้เธอดูแลนะ แต่เธอบอกไม่ชอบ เรื่องเงินมาถึงจุดนี้ผมขอตัดออกไปก่อน เพราะผมมีเงินพอที่ดูแลเธอแล้ว แต่เธอเลือกปฏิเสธทุกอย่างที่ผมเสนอ เธอเหมือนเดิมทุกอย่างตลอด5ปี ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ส่วนเรื่องสังคมผมเธอก็ไม่เข้า ไม่สนใจ เวลาเดินด้วยกันทพอผมเจอเพื่อนเธอก็จะเดินหนี เดินหน้าบึ้ง ตลอด ผมอึดอัดแหะที่เป็นแบบนี่
ชีวิตก็ผ่านมาเรื่อย ๆ เหมือนเดิม ผมเริ่มเบื่อ เบื่อ ชีวิตแบบนี้แหะก็เลยเปิดใจให้คนอื่นเข้ามา สรุปชีวิตทั้ง2ฝั่งต่างกันมาก ชีวิตวัยทำงานกับชีวิตตอนเรียน ผมไม่รู้ว่าผมจะอึดอัดแบบนี้อีกนานไหม ผมไม่ได้อยากมีคนใหม่ ผมแต่อยากให้ชีวิตเรามีอะไรใหม่ ๆ ไม่เคยไปเที่ยว ไปดูหนัง นอนอย่างเดียว ชวนแล้วก็งึกๆงักๆ มันอึดอัดสำหรับผมแหะ ยอมรับเลยว่าผมเป็นผู้ชายเห็นแก่ตัว พอได้ดีจะทิ้งคนที่เคยลำบาก แต่ผมอยากบอกว่าผมอึดอัดที่เป็นแบบนี่ผมพยายามทำทุกอย่างให้ดีขึ้นแต่เธอกลับอยากให้ผมเป็นแบบเดิม กลับไปเป็นแบบเก่า แต่นั่นไม่ใช่ชีวิตของผมเลยผมทิ้งชีวิตแบบนั้นมาเพื่อหาจุดใหม่.ควรทำไงดีครับ ผมอึดอัด....

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่