คืองี้นะคะ
จขกท.เป็นผู้หญิง อายุ30++แล้ว หน้าที่การงานมั่นคงดี ฐานะครอบครัวก็ชนชั้นกลางปกติ
หน้าตาก็ธรรมดาค่ะ ไม่ได้สวยมาก แต่ก็ไม่ได้น่ากลัวจนตัวเองยังเพลียตอนส่งกระจก
ปัญหาคือ หลังจากจขกท.โสดมาพักนึง ก็มีคนคุยเรื่อยๆนะคะ แต่ก็ไม่ได้คบกับใครยาวๆเลยค่ะ
แต่สิ่งหลักที่จขกท.มองหาในตัวผู้ชายที่จะคุยด้วยคือเรื่องหน้าที่การงาน
เพราะดันมีทัศนคติว่า อยู่ตัวคนเดียวตอนนี้ก็ไม่ได้ลำบาก ไม่อยากมีแฟนที่พาให้เราลำบากอะค่ะ
รวมทั้งตัวเองก็คิดไปว่า เราก็ไม่ใช่คนที่จะไปเป็นภาระใครด้วย ก็เลยมองคนที่อย่างน้อยๆก็เท่าๆกันอะค่ะ
เพื่อนจขกท.บอกว่า เพราะจขกท.ยึดติดกับเงื่อนไขเรื่องหน้าที่การงาน ฐานะมากเกินไปก็จะทำให้พบเจอแต่คนแบบเดียวกัน
อันนี้มันจริงมั้ยคะ
จขกท.ก็ไม่ได้ปิดกั้นนะคะ ก็คุยทุกอาชีพ ทุกวัย แต่ทำยังไง ก็ยังไม่เจอคนที่ทำให้รู้สึกถึงสิ่งทีเรียกว่า รัก จริงๆซะที
แล้วถ้าจขกท.อยากจะรู้สึกแบบ deeply falling in love again เนี่ย จขกท.ควรปล่อยวางยังไงดีคะ
ควรจะรักแบบไม่ต้องสนใจเรื่องอาชีพการงานไปเลยมั้ยคะ ฮือออออ
การรักใครโดยไม่มีเงื่อนไขในวัย30++ของผู้หญิง มันเป็นไปได้มั้ยคะ
จขกท.เป็นผู้หญิง อายุ30++แล้ว หน้าที่การงานมั่นคงดี ฐานะครอบครัวก็ชนชั้นกลางปกติ
หน้าตาก็ธรรมดาค่ะ ไม่ได้สวยมาก แต่ก็ไม่ได้น่ากลัวจนตัวเองยังเพลียตอนส่งกระจก
ปัญหาคือ หลังจากจขกท.โสดมาพักนึง ก็มีคนคุยเรื่อยๆนะคะ แต่ก็ไม่ได้คบกับใครยาวๆเลยค่ะ
แต่สิ่งหลักที่จขกท.มองหาในตัวผู้ชายที่จะคุยด้วยคือเรื่องหน้าที่การงาน
เพราะดันมีทัศนคติว่า อยู่ตัวคนเดียวตอนนี้ก็ไม่ได้ลำบาก ไม่อยากมีแฟนที่พาให้เราลำบากอะค่ะ
รวมทั้งตัวเองก็คิดไปว่า เราก็ไม่ใช่คนที่จะไปเป็นภาระใครด้วย ก็เลยมองคนที่อย่างน้อยๆก็เท่าๆกันอะค่ะ
เพื่อนจขกท.บอกว่า เพราะจขกท.ยึดติดกับเงื่อนไขเรื่องหน้าที่การงาน ฐานะมากเกินไปก็จะทำให้พบเจอแต่คนแบบเดียวกัน
อันนี้มันจริงมั้ยคะ
จขกท.ก็ไม่ได้ปิดกั้นนะคะ ก็คุยทุกอาชีพ ทุกวัย แต่ทำยังไง ก็ยังไม่เจอคนที่ทำให้รู้สึกถึงสิ่งทีเรียกว่า รัก จริงๆซะที
แล้วถ้าจขกท.อยากจะรู้สึกแบบ deeply falling in love again เนี่ย จขกท.ควรปล่อยวางยังไงดีคะ
ควรจะรักแบบไม่ต้องสนใจเรื่องอาชีพการงานไปเลยมั้ยคะ ฮือออออ