ถึง เฌอ
วันนั้นเป็นวันที่โครตเฉยๆมากๆ แต่วันนั้นนั่งเล่นเฟสเพื่อนแชร์มาว่าจะมีการตั้งวงน้อง48Gที่ไทย ตอนนั้นรู้สึกว่า "ว้าว" มากๆ ซึ่งก็พยายามตามติดข่าวสาร ถึงตอนนั้นจะเลิกตามไอดอลไปแล้ว แต่ด้วยความที่มันเป็น48ในไทยเลยสนใจ หลังจากนั้นวันที่เปิดตัวสมาชิกก็ได้เห็นน้องๆครั้งแรก บอกเลยว่า ยืนหน้าDeadแล้วก็รู้สึกเฉยๆมาก แต่ละคนไม่รู้สึกถึงสเน่ห์ดึงดูดอะไรเลยสักนิด แต่ก็ยังตามอยู่เพราะว่าผมเป็นพวกตัดใจจากอะไรยาก จนได้เห็นน้องๆเริ่มโพสแนะนำตัวกันผ่านSNS นั่งไล่อ่านแต่ละคนก็ได้เจอเมมเบอร์คนนึงชื่อว่า "เฌอปราง" ในใจนี่แบบ "เหอะคนอะไรวะชื่อแปลกดีนะ" และแอบคิดในใจหน่อยๆด้วยว่า จะแบ๊วเกินไปแล้วนะแคปชั่น มาถึงวันที่น้องๆเดบิ้วแบบเต็มตัว ร่างกายมันว้อนมันพาตัวเองไปที่งานเองแบบไร้เหตุผลทั้งๆที่ก็ไม่มีโอชิหรือคามิโอชิสักคน แต่ก็ยังจะไปเพราะความอยากรู้ พอเริ่มแสดงปุ๊ป "จ้าาาา ยกมือผิดจังหวะเต็มเลยจ้าเพลงAitakatta" แต่ก็ยังยืนดูต่อ พอมีช่วงนึงที่น้องคนนึงที่จำหน้าได้ว่าชื่อ"เฌอปราง" สะบัดสายตามามันรู้สึกใจหวิวๆแปลกๆ เวลาเฌออยู่บนเวทีมันมีสเน่ห์จริงๆนะ หลังจากวันนั้นก็ติดตามข่าวสารเฌอตลอด รู้ตัวอีกทีก็ไปทุกงานของBNK48ซะแล้ว และตั้งตัวว่าเป็นตันโอชิเฌอ เหอะๆ ทั้งๆที่ก็แอบมองเมมเบอร์คนอื่นโครตบ่อย แต่ถ้าใช้คำว่าตันโอชิกับคนที่สนับสนุนคนเดียวก็มีแค่เฌอนี่แหละ เพราะระหว่างผมกับเฌอมันมีแรงดึงดูดบางอย่างอยู่(โครตโม่ย)
ตอนนั้นช่วงที่คุ้กกี้ดังเราแอบรู้สึกมีหวั่นใจเล็กๆบ้างว่า ตอนที่วงแมสแล้วเฌอจะเปลี่ยนไปมั้ย เฌอจะให้ความใส่ใจแฟนคลับน้อยลงรึป่าว? ง่ายๆคือ ดังแล้วหยิ่งขึ้นรึป่าว แต่ไม่เลยทุกวันนี้เฌอก็ยังเป็นเฌอคนเดิม แต่ต่างกันที่ว่า เฌอในวันนี้ แข็งแกร่ง และเก่งว่าเฌอในเมื่อก่อน เฌอในเมื่อก่อนถ้าให้พูดก็เป็นแค่คอยคิง โปเกม่อนธรรมดาๆทั่วไปที่ไม่ได้เด่นอะไร แต่พอสะสมประสบการณ์เยอะขึ้นเรื่อยๆ ก็จะพัฒนาเป็น กิลาดอส โปเกม่อนที่โครตเท่ และก็โครตเก่ง
เฌอในวันนั้นที่เป็นคอยคิง สู่เฌอในวันนี้ที่เป็นกิลาดอสเห็นแล้วก็ภูมิใจแปลกๆ(เปรียบเทียบอะไรของเราวะเนี่ย)
ฉะนั้น รางวัลที่เฌอได้ตอนนี้(ผู้หญิงแห่งปี) ถึงบางคนจะพูดว่า ก็เพราะสวยสิ เพราะดังสิ ถึงได้มา แต่ในใจคนที่(เคย)ตันเฌอแบบผม ย่อมรู้ดีว่าสิ่งที่เฌอได้นั้นมันเหมาะสมมากแล้ว คนนอกจะแสร้งรู้ดีไปมากกว่าโอตะคนในก็ช่างเขา สนใจกับปัจจุบันและสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ต่อไปนี้เฌอยังต้องเจออะไรอีกหลายจาก ไม่ว่าจะดราม่า งาน ความเหนื่อยล้า และอุปสรรคมากมาย แต่ก็ยังอยากให้เฌอเป็นคนที่แข็งแกร่งขยันแบบนี้ต่อไป เชื่อว่าถ้าถึงวันที่เฌอต้องแกรด สิ่งที่เฌอทำไว้ให้BNK48 มันต้องเป็นอีก1ตำนานของBNK48แน่นอน
ปล.การเวลาทำให้จิตใจคนเราเปลี่ยนแปลงได้เสมอ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่ได้รักสิ่งที่อยู่ในอดีตแล้ว
จาก พี่เสือ
อดีตแอคปั่น ที่ปัจจุบันพยายามทำตัวให้เป็นคนดี
ฉลองที่ เฌอ ได้รางวัลผู้หญิงแห่งปี
วันนั้นเป็นวันที่โครตเฉยๆมากๆ แต่วันนั้นนั่งเล่นเฟสเพื่อนแชร์มาว่าจะมีการตั้งวงน้อง48Gที่ไทย ตอนนั้นรู้สึกว่า "ว้าว" มากๆ ซึ่งก็พยายามตามติดข่าวสาร ถึงตอนนั้นจะเลิกตามไอดอลไปแล้ว แต่ด้วยความที่มันเป็น48ในไทยเลยสนใจ หลังจากนั้นวันที่เปิดตัวสมาชิกก็ได้เห็นน้องๆครั้งแรก บอกเลยว่า ยืนหน้าDeadแล้วก็รู้สึกเฉยๆมาก แต่ละคนไม่รู้สึกถึงสเน่ห์ดึงดูดอะไรเลยสักนิด แต่ก็ยังตามอยู่เพราะว่าผมเป็นพวกตัดใจจากอะไรยาก จนได้เห็นน้องๆเริ่มโพสแนะนำตัวกันผ่านSNS นั่งไล่อ่านแต่ละคนก็ได้เจอเมมเบอร์คนนึงชื่อว่า "เฌอปราง" ในใจนี่แบบ "เหอะคนอะไรวะชื่อแปลกดีนะ" และแอบคิดในใจหน่อยๆด้วยว่า จะแบ๊วเกินไปแล้วนะแคปชั่น มาถึงวันที่น้องๆเดบิ้วแบบเต็มตัว ร่างกายมันว้อนมันพาตัวเองไปที่งานเองแบบไร้เหตุผลทั้งๆที่ก็ไม่มีโอชิหรือคามิโอชิสักคน แต่ก็ยังจะไปเพราะความอยากรู้ พอเริ่มแสดงปุ๊ป "จ้าาาา ยกมือผิดจังหวะเต็มเลยจ้าเพลงAitakatta" แต่ก็ยังยืนดูต่อ พอมีช่วงนึงที่น้องคนนึงที่จำหน้าได้ว่าชื่อ"เฌอปราง" สะบัดสายตามามันรู้สึกใจหวิวๆแปลกๆ เวลาเฌออยู่บนเวทีมันมีสเน่ห์จริงๆนะ หลังจากวันนั้นก็ติดตามข่าวสารเฌอตลอด รู้ตัวอีกทีก็ไปทุกงานของBNK48ซะแล้ว และตั้งตัวว่าเป็นตันโอชิเฌอ เหอะๆ ทั้งๆที่ก็แอบมองเมมเบอร์คนอื่นโครตบ่อย แต่ถ้าใช้คำว่าตันโอชิกับคนที่สนับสนุนคนเดียวก็มีแค่เฌอนี่แหละ เพราะระหว่างผมกับเฌอมันมีแรงดึงดูดบางอย่างอยู่(โครตโม่ย)
ตอนนั้นช่วงที่คุ้กกี้ดังเราแอบรู้สึกมีหวั่นใจเล็กๆบ้างว่า ตอนที่วงแมสแล้วเฌอจะเปลี่ยนไปมั้ย เฌอจะให้ความใส่ใจแฟนคลับน้อยลงรึป่าว? ง่ายๆคือ ดังแล้วหยิ่งขึ้นรึป่าว แต่ไม่เลยทุกวันนี้เฌอก็ยังเป็นเฌอคนเดิม แต่ต่างกันที่ว่า เฌอในวันนี้ แข็งแกร่ง และเก่งว่าเฌอในเมื่อก่อน เฌอในเมื่อก่อนถ้าให้พูดก็เป็นแค่คอยคิง โปเกม่อนธรรมดาๆทั่วไปที่ไม่ได้เด่นอะไร แต่พอสะสมประสบการณ์เยอะขึ้นเรื่อยๆ ก็จะพัฒนาเป็น กิลาดอส โปเกม่อนที่โครตเท่ และก็โครตเก่ง
เฌอในวันนั้นที่เป็นคอยคิง สู่เฌอในวันนี้ที่เป็นกิลาดอสเห็นแล้วก็ภูมิใจแปลกๆ(เปรียบเทียบอะไรของเราวะเนี่ย)
ฉะนั้น รางวัลที่เฌอได้ตอนนี้(ผู้หญิงแห่งปี) ถึงบางคนจะพูดว่า ก็เพราะสวยสิ เพราะดังสิ ถึงได้มา แต่ในใจคนที่(เคย)ตันเฌอแบบผม ย่อมรู้ดีว่าสิ่งที่เฌอได้นั้นมันเหมาะสมมากแล้ว คนนอกจะแสร้งรู้ดีไปมากกว่าโอตะคนในก็ช่างเขา สนใจกับปัจจุบันและสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ต่อไปนี้เฌอยังต้องเจออะไรอีกหลายจาก ไม่ว่าจะดราม่า งาน ความเหนื่อยล้า และอุปสรรคมากมาย แต่ก็ยังอยากให้เฌอเป็นคนที่แข็งแกร่งขยันแบบนี้ต่อไป เชื่อว่าถ้าถึงวันที่เฌอต้องแกรด สิ่งที่เฌอทำไว้ให้BNK48 มันต้องเป็นอีก1ตำนานของBNK48แน่นอน
ปล.การเวลาทำให้จิตใจคนเราเปลี่ยนแปลงได้เสมอ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่ได้รักสิ่งที่อยู่ในอดีตแล้ว
อดีตแอคปั่น ที่ปัจจุบันพยายามทำตัวให้เป็นคนดี