เมื่อความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นกับเรา ควรจัดการอย่างไร

ก่อนอื่นเราขอเกริ่น เราเป็นลูกคนเดียว แต่พ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่ตอนเราน่าจะอยู่สัก ป.5 แม่เรามีสามีใหม่แต่ไม่ได้เปิดเผยเป็นทางการหรอกค่ะ ตอนนั้นเราโดนทิ้งให้ไปอยู่กับยายแล้วแม่เราก็มาทำงานที่กรุงเทพก็คือมาอยู่กับสามีใหม่ด้วย เราไม่รู้หรอกว่าเค้ามีใหม่ เราเข้าใจว่าพ่อกับแม่มีปัญหาเลยแยกทางกัน จนเราอยู่ม.สามได้ ปิดเทอมเราก็มาหาแม่ที่กรุงเทพถึงได้รู้ว่าแม่เลิกกับพ่อเพราะอะไร ด้วยความที่เป็นลูกเราก็ไม่สามารถทีจะพูดอะไรได้มากนัก แต่หลังจากนั้นไม่นานแม่เรากับผู้ชายคนนั้นก็เลิกกัน เราก็อยู่กับแม่มาตลอดมีกันสองคนแม่ลูกมาตลอด จนเราคิดว่าในโลกนี้เราขาดใครก็ได้ แต่เราขาดแม่ไม่ได้ ระหว่างนี้เราก็มีติดต่อกับพ่อนะคะ ไปหาพ่อบ้าง คุยทางโทรศัพท์บ้าง

จนตอนนี้เราเรียนจน ทำงานแล้ว เราตั้งใจว่าจะเลี้ยงดูแม่ให้ดีที่สุด ตั้งใจทำงานเงินเก็บทุกบาทเราให้แม่หมด
อยู่มาวันนนึงลุงของเราไม่สบาย ป่วยหนักเดินไม่ได้ แม่เราต้องกลับไปดูแล คือ ลาออกจากงานและกลับไปดูแลลุงเราเต็มที่ แวปแรกที่เราคิดคือ
ทำไมต้องแม่เราอีกแล้วที่เสียสละมาโดยตลอด ญาติพี่น้องเรา เวลามีปัญหาจะนึกถึงแม่เราตลอด แต่ก็แม่เราด้วยแหละที่ยอมเอง
ตั้งแต่เกิดมาจำความได้ มีคำว่าญาติพี่น้องตลอด แม่ให้ความสำคัญมากจนบางครั้งเราน้อยใจว่าทำไมต้องแบบนี้ แบบนั้นอีกแล้ว ตอนเรามีปัญหาเราไม่ได้เอาปัญหาของเราไปป่าวประกาศให้คนอื่นรับรู้ แต่ทำไมปัญหาของคนอื่นเราต้องรับรู้ หลายคนอาจจะมองว่าเราเห็นแก่ตัว แต่มันบ่อยและหลายครั้งเกินไปที่เราจะทนไหแล้ว

และจากที่แม่เรากลับบ้านไปช่วงเมื่อกี้ แม่เราก็ได้พบกับคนๆนึงและมีท่าที่าแม่จะชอบเค้า โดยนิสัยแม่เราถ้าไม่ชอบใครจะไม่คุยไม่ยุ่งเลย แต่นี่โทรคุยกันเป็นชั่วโมงๆ เราปรึกษาเพื่อน เพื่อนเราบอกว่า ดีแล้วแม่จะได้มีเพื่อน แต่เราคิดว่าทำไมหล่ะ มีแค่เราไม่พอเหรอ ต้องมีคนอื่นเหรอ? บอกตรงๆว่าครั้งนี้เรารับไม่ได้จริงๆ มันทำให้คิดว่า เพราะแบบนี้หรือเปล่า แม่เราถึงอยากกลับไปอยู่ที่บ้านต่างจังหวัดและทิ้งให้เราอยู่กับน้าของเราที่กรุงเทพคนเดียว..

เราไม่รู้ว่าจะจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไงดี???
เคยคิดอยากตายในหลายๆครั้ให้มันรู้แล้วรู้รอดไป บางครั้งนั่งอยู่เฉยๆก็อยากร้องไห้ บางทีน้ำตาก็ไหลออกมาเอง
หลายคนภายนอกมองว่า ชีวิตเราดี เป็นลูกคนเดียว อยากได้อะไรก็ได้ ไม่เคยต้องลำบาก แต่เราก็ไม่เคยทำให้พ่อแม่เสียใจ ไม่มีเรื่องผู้ชาย เรื่องเที่ยว กลับบ้านตรงเวลาตลอด อยู่บ้าน ไม่เคยนอกลู่นอกทางสักครั้ง..