รักคนที่ไม่สมควรรักผิดมากเลยหรอ 😥

เราตามศิลปินคนนึง นานพอสมควรแล้วหล่ะ! เป็นคนไทยเนี่ยแหละ อยู่สังกัดของแกรมมี่โกลด์ จริงๆก็ชอบมาตั้งแต่ 3เกือบ4 ปีและ แต่เพิ่งมาเริ่มตามไปในงานต่างๆไปขอถ่ายรูป ก็ได้ใกล้ชิดบ่อยๆ ได้กอดบ้าง พูดคุยกันนิดๆบ้าง มันเป็นความรู้สึกที่ดีและก็ตื่นเต้น แอบเขินในเวลาเดียวกัน เมื่อวานไปเจอมาล่าสุด! ก็ได้ถ่ายรูปแปปนึง เขาก็ขึ้นไปร้องเพลงบนเวที แทนที่เราจะไปยืนดูข้างหน้าเวทีนะ แต่แอบดูอยู่ข้างหลังเวทีเฉย เพราะเวลาเขาร้องเสร็จเขาจะมานั่งข้างๆเวทีไง ก็เลย เอ่อ ดูตรงนี้ก็ได้ ก็มีแอบถ่ายบ้าง มีบางจังหวะที่เขาก็เกือบๆหันมา นี่ก็ระแวงไง55 เอากล้องลงแทบไม่ทัน😂 จริงๆเขาก็รู้จักเราแหละ เพราะก็เคยตามบ่อย ไปเม้นรูปบ่อย แต่ตอนนี้ไม่ค่อยได้ตามแล้ว เรียนหนักมาก ก็เคยคิดนะ ว่าถ้าไม่ได้เจอหน้ากันบ่อยๆเขาจะจำเราได้อยู่รึปล่าว? แต่ก็เหอะ คนทำงานเยอะทำงานหนัก ลืมก็คงไม่แปลก ตอนนี้พยายามถามตัวเองว่า เรากับพี่เขาจะมีโอกาสได้เจอกันไหมนะ สักที่ก็ได้โดยที่มันไม่ใช่ความตั้งใจที่จะไปเจอจริงๆอ่ะ อยู่ดีๆแบบ เอ้า สวัสดีค่ะ บังเอิญอ่ะ 🙄 มโนได้อี้ก เออประมาณนี้แหละ หรือไม่ก็ตามไปเจอแต่ไม่ไปยืนดูใกล้ๆ ยืนดูห่างๆ ไม่ไปขอถ่ายรูป ได้แอบมองแล้วก็ยิ้มตาม มันก็คือความสุขอย่างนึงนะ ถือว่าเป็นการหักห้ามใจไม่คิดไปเยอะกว่านี้ ก็ได้อ่ะ จริงๆถามว่าชอบความรู้สึกแบบไหม ก็ชอบนะ ชอบการแอบรักแอบชอบใครสักคน แล้วได้เห็นเขามีความสุขกับสิ่งที่เขาทำ แล้วมันก็ทำให้เรายิ้มตาม มีความสุขตามอ่ะ คือมันก็โอเคอยู่ แต่บางทีก็ต้องเจียมตัวบ้าง ต้องคิดด้วยว่าเราเป็นยังไง เป็นใคร แล้ววันหนึ่งถ้าเขามีแฟนเราจะต้องรับให้ได้นะ แน่นอนอาจจะร้องไห้ คิดฟูมฟาย กินข้าวไม่ได้ อ่ะ!!อันนี้ก็เวอร์ไป นั่นแหละ แต่สิ่งที่ทำได้แน่ๆคือต้องยินดีใช่ป่ะ ปล.ที่เล่ามาทั้งหมด ไม่อยากให้มองในมุมที่ FC แอบรัก ศิลปิน แต่อยากให้มองแบบ ผู้หญิงคนหนึ่ง แอบรัก ผู้ชาย คนหนึ่ง ที่เป็นนักร้อง แล้วเราจะต้องทำยังไงต่อไป และต้องจัดการความรู้สึกแบบนี้ได้ยังไง ขอบคุณค่ะ😊