ระรานคนอื่นมันสนุกนักหรอครับ?

ตั้งแต่ผมเข้า รร.มัธยม ชีวิตผมก็ไม่ได้สนุกเท่าไหร่เพราะตั้งแต่ ม.1-5 ก็โดนรุมแกล้งตลอด ผมเป็นคนไม่ชอบไปอะไรกับไครมาก ผมเป็นพวกไม่ชอบดูถูกไคร หรือ ตบหัวไคร ผมเป็นคนที่ชอบอยู่เฉยๆ แต่ไม่ว่าจะอยู่นิ่งๆแค่ไหน มันก็ชอบมีพวกเด็กที่คิดว่าตัวเองเก่งมาระรานตลอด ล่าสุด ม.5 มีเรื่องกับนร.ดีเด่น เรียนเก่งแล้วคือมันเป็นหัวหน้าห้องด้วย ปกติมันชอบเดินชนไหล่ผมแรง พอมันชนเสร็จก็ชอบมองหน้าเหมือนจะหาเรื่องอีกบอกเลยครับเป็นมาหลายรอบมาก พอนานๆเข้า มีวันนึงผมก็เสร็จจากการเข้าแถวตอนวันจันทร์เสร็จ พอขึ้นมาถึงห้องเรียนเสร็จ พอผมจะเดินไปที่โต๊ะผม คนที่เป็นหัวหน้าห้องมันก็มาชนผม แถมรอบนี้มันถือขาเก้าอี้มาด้วย (บอกเลยครับขาเก้าอี้เหล็ก) ตอนนั้นเอาจริงๆ ผมฉุนขาดมากครับเลยเผลอไปต่อยมัน 1 ที แล้วก็มีปากเสียงกัน พอถึงพักเที่ยงผมก็ไปถามคนที่อยู่ในเหตุการณ์ว่ามันทำนิสัยแบบนี้เพราะอะไร คนที่อยู่ในห้องผมมันก็บอกว่า "หัวหน้าห้องมันก็เป็นนิสัยแบบนี้อยู่แล้ว อะผิดอารมณ์ร้อนง่าย ควรปรับตัวเข้ากับมันได้แล้ว มันแค่ขอผ่านทางเฉยๆ" แถมหัวหน้าห้องมันก็มาบอกเสริมอีกว่า "ถ้ากูไม่นับเป็นเพื่อนกุฟาดใส่หัวไปนานแล้ว" บอกเลยครับตอนนั้นผมโกรธมากแต่ทำอะไรไม่ได้ ถึงในชีวิตผม ผมจะโดนด่าว่า โง่ เอ๋อ หรือ คำด่าสารพัดบ้าง แต่ผมก็ไม่เคยไปดูถูกคนอื่น และไประรานไคร ผมอยากรู้มากครับว่าผมผิดหรือเขาผิดส่วนใหญ่เพราะพวกเด็กเรียนมันก็ไปเข้าข้างหัวหน้าห้องหมด บางส่วนเท่านั้นที่เข้าข้างผม มันผิดนักหรอครับที่ผมอยากอยู่เฉยๆ? หรือเพราะเกรดมันเป็นตัววัดความดีความชั่วของเด็ก?  บางคนอาจจะบอกว่าผมแค่โดนชนจะโกรธทำไม ผมบอกเลยครับไอที่มันชนผมนี่ มันแรงมากเหมือนคนที่เดินเร็วแล้วมาชนคนอื่นให้ล้มอะครับ