เรื่องน่าอายที่สุดในชีวิตของฉัน

เรื่องที่อายที่สุดในชีวิต เรื่องมีอยู่ว่าวันนั้นเรามีความสุขมากเพราะขายของได้แล้วอยู่ดีๆพ่อก็มาเพื่อเอาเสื้อผ้ามาให้ป้าข้างบ้านรีด และปกติยายก็จะไม่ใช้เราแต่ไม่รู้วันนั้นยายคิดไรอยู่ดีๆก็ใช้ให้เราไปส่งผ้าบ้านป้าข้างๆ เราก็ไม่คิดไรก็เดินแบบแฮปปี้ พอไปถึงหน้าบ้านป้าแกข้างในป้าแกมีแมวเยอะมากเพราะชอบให้อาหาาแมว ยายเราเลยไล่เพราะขวางประตู แล้วประตูของแกเป็นแบบมู้งเลื่อนใสๆเก่าๆแล้วบ้านแกไม่เปิดไฟหน้าบ้านเลยมันมืดมากเราจะเดินไปและเพราะไม่เห็นประตูแต่อยู่ดีๆยายก็พูดใครมาเปิดประตูแบบนี้นะ คือบ้านป้าคนนี้เขาจะไม่ล๊อคเพราะให้คนในหมู่บ้านมาส่งผ้าให้สักให้รีด เราตกใจมากเพราะเราไม่สังเกตุประตูเลยแต่ไม่เป็นไรยายเปิดให้แล้วสั่งให้เราไปวางบนโต๊ะกินข้าวบ้านแก แล้วเราเจอป้าพอดีกำลังนั่งทำอะไรอยู่ไม่รู้ที่ห้องครัวเราก็ไม่ได้สนใจเพราะป้าเขาปากไม่ค่อยดี เราเลยรีบวางรีบไปโดยคราวนี้เดินนำหน้ายาย แล้วทีนี้ยายเราปิดประตูใสๆอันนั้ยแหละจร้า คือเราไม่คิดว่ายายจะปิดเพราะมันแปปเดียวเอง บวกกับมันมืดมากทีนี้แหละเดินชนประตูเต็มๆเลยจร้า เราตกใจมากไม่รู้จะทำไง ยายก็ว่าเดินไม่ดูไอ้เราก็อายบวกกับกลัวป้าเขาเลยรีบจัดประตุเลื่อนอันนั้นให้เป็นเหมือนเดิมพร้อมกับเดินหน้าซีดๆมาหาพ่อ สักพักเขาเหมือนมาดูประตูเขาแล้วตะโกนออกมาว่า ห่าเอ้ย เดินไม่ดูเลยควาย! คือเราตกใจมากที่เขาว่าเราแรงขนาดนี้ เพราะตอนเด็กเรากับเขาสนิทกันมาก เคยเล่นบ้านเขา เคยไปส่งผ้าตามบ้านกับเขาๆก็เหมือนเอ็นดุเรา แต่พอโตขึ้นกลับห่างกันไม่ค่อยได้เจอกัน จนตอนนี้เหมือนเป็นคนแปลกหน้ากัน เรารู้สึกตกใจเสียใจปนอายเพราะพ่อเราก็อยู่ เรารู้ว่าเราสุ่มส้ามแต่ไม่เห็นต้องขนาดนี้เลย ยายเราก็เลยไปดุเพื่อที่จะจ้างคนมาซ่อมประตุ แต่เรากลัวมากๆเลยไม่กล้าไปแล้วหลบอยุ่บนห้องก็ยังได้ยินเขาด่าว่าเรา ตอนนี้เลยเครียดมากๆ ซึ่งนี่ไม่ใช่ครั้งแรก นี่เป้นครั้งที่2ที่เราชนประตุเขาล้ม😥😫 เพราะตอนเด็กก็วิ่งเล่นที่บ้านเขากับพี่ๆในหมู่บ้านแต่เหมือนจะวิ่งมันส์ไปหน่อยเลยล้มทับประตูของเขาพังลงมาเลยตอนนั้นเขาก็ออกมาดุว่าเราและตี เรากลัวมากๆเลยเลิกเล่นทั้งวงละกลับบ้านแยกย้ายกันทั้งหมดเพราะทุกคนกลัวป้าแกมาก จนมาตอนนี้เดจาวูชัดๆ มันเป็นปมเราเด็กๆเลยเรื่องนี้ ตอนนี้มาโดนอีกเลยกลัวมากๆ ไม่กล้า ไปบ้านนั้นอีก สาบานเลยไม่ว่าใครจะใช้ให้ไปบ้านนั้นเราก็จะไม่ไปเด็ดขาด!☹ เพราะขนาดยาย แม่และคนอื่นๆไม่จำเป้นยังไม่อยากไปเลย...