พ่อเกลียดฉัน

พ่อไม่เคยภูมิใจเลย พ่อรักน้องมากกว่าให้ทุกอย่างกับน้องคุยกับน้องดีมากแต่กับเราพ่อทำเหมือนรังเกียจเวลาไปห้างหรือข้ามถนนเราจะเกาะแขนพ่อแต่พ่อสะบัดออกเหมือนไม่พอใจเราเลย เราไม่รู้จะทำไงแล้วไม่กล้าพูดเราเป็นคนคิดมากเราเคยกินยาโรคซึมเศร้าค่ะ
ทั้งอาทิตย์เราร้องให้ตลอดเลยมันเป็นไรก็ไม่รู้เราเหนื่อยเรื่องอาชีพด้วยค่ะพ่อให้เป็นเภสัชแต่เราไม่ชอบเราเลยถามว่าถ้าสอบไม่ติดจะทำไงพ่อบอกจะเอาเราเรียนเอกชน เราอยากมีอาชีพที่ทำได้ไปตลอดชีวิตจริงๆไม่ใช่สิ่งที่พ่อเลือกให้ จนทุกวันนี้พ่อก็ไม่ค่อยจะแยแสเราเลยพ่อเกลียดเรา เราเป็นลูกคนแรกที่พ่อเกลียดและไม่เคยภูมิใจเลย
แต่ไม่ว่าพ่อจะเกลียดเราขนาดไหนเราก็รักพ่อนะรักมากๆอยากให้รู้ไว้