เขาให้ความหวัง หรือเราคิดไปเอง

เรารู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งค่ะ ผ่านแอพหาคู่ Tinder คือต้องบอกก่อนว่า จขกท.เป็นคนหน้าตาพอไปวัดไปวาได้ค่ะ โปรไฟล์ก็ไม่ได้แย่ อายุ 30+ แต่หน้าเราค่อนข้างดูเด็กค่ะ มักจะมีคนนึกว่า จขกท อายุยี่สิบปลายๆ และก็ชอบมีคนถามว่าทำไมถึงโสด คือเราก็เคยมีแฟนนะคะ แต่แฟนของเราแต่ละคนออกไปทางเจ้าชู้มาก (แฟนเก่าโปรไฟล์ดีค่ะ เป็นนักเรียนนอกและเป็นระดับผู้จัดการ) ทีนี้พอเราเริ่มเล่น Tinder เราก็รู้จักคนมากมายค่ะ มีทั้งคนหน้าตาดีและโปรไฟล์ดีมาคุยด้วย ซึ่งเราก็ค่อนข้างเข้าใจว่าแอพหาคู่ มักจะมีคนดีๆและไม่ดีปะปนกันไป คนหล่อๆ ที่ออกแนวเจ้าชู้หรือหากิ๊ก เราจะไม่สานต่อค่ะ เลือกที่จะคุยกับคนหน้าตาธรรมดา ดูนิสัยดีมากกว่า    
        แล้วเราก็มารู้จักผู้ชายคนนึงค่ะ พูดจาดีมาก สุภาพ โปรไฟล์ถือว่าไม่ได้แย่ แรกๆเหมือนเค้าจะชอบเรานะคะ คือบอกว่าชอบเรานะ ดูเข้ากันได้ แล้วก็พูดหยอดเรื่อยๆ ค่ะ แต่เค้าค่อนข้างทำตัวแปลกๆ คือ คุยๆ อยู่ก็มักจะหายไปดื้อๆ มาโผล่อีกทีก็ 2-3 ชั่วโมงผ่านไป (เค้าให้เหตุผลว่าเค้าไม่ติดมือถือ และช่วงเย็นๆ ชอบออกกำลังกาย) พอคุยได้ซักพัก เรารู้สึกดีกับเค้าค่ะ เริ่มชอบ ก็คอยดูท่าที ว่าเมื่อไหร่จะจีบจริงๆจังๆซักที    
       ซึ่งหลังจากคุยผ่าน Tinder เค้าก็ขอ ID Line เราค่ะ แต่ก็ไม่มีอะไรคืบหน้า พอดีเรามาเห็นกระทู้เก่าในพันทิพว่าสมัยนี้ถ้าชอบใครก็ให้จีบเลยเดี๋ยวคนดีๆ จะหลุดมือ เราก็ เอาวะ ไม่จีบ เราจีบเองก็ได้    
       แล้วเราบอกไปตรงๆ ว่าเราจะจีบเค้านะ เค้าก็ไม่ได้มีทีท่ารังเกียจหรือไม่ชอบอะไรนะคะ ก็คุยกันปกติ มีหยอดเราเรื่อยๆ ว่าจะมาหาบ้าง กินข้าวกันบ้าง หลังจากนั้นก็คุยกันเรื่อยๆ ไม่มีอะไรคืบหน้า (คือวันๆ นึงแชทกันน้อยมากเนื่องจากว่า 2-3 ชั่วโมงเค้าตอบเราที)    เราก็เริ่มถอดใจละ  สงสัยจะได้กินแห้ว แล้วก็ขึ้นสเตตัสใน Line ประมาณว่าเป็นมนุษย์แป๊ก


         จากนั้นเค้าก็ทักเรามาค่ะ ว่าเรายังไม่แป๊กหรอกนะ พอได้อ่านแบบนั้น ก็หน้าบานไปสิคะ ฉันยังมีความหวังเฟ้ยยยยยยย    
แต่หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรคืบหน้าค่ะ เค้าก็ยังคงเหมือนเดิม เราเลยถามเค้าไปตรงๆ ค่ะ ว่าเรามีความหวังรึเปล่า เค้ามีใครในใจรึยัง คำตอบที่ได้ก็คือ



            เค้ายังไม่มีใครในใจ แต่เค้าชิลๆ กับสถานะตอนนี้ คือไม่มีแฟนก็ไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร    แล้วถ้าเค้าไม่มีใจก็คงไม่คุยมาจนถึงตอนนี้หรอก นั่นแน่!!!!! เราก็ดี๊ด๊าสิคะคราวนี้  จากนั้นเราก็เริ่มคุยกันเยอะขึ้นค่ะ แต่ก็สลับกับเค้าก็เงียบไปเป็นระยะๆ เราก็งงนะคะ อะไรวะ ตกลงชอบ (ตรู) จริงรึเปล่าเนี่ย ทำไมมันไม่รู้สึกเหมือนเค้าสนใจเราเลยอ่ะ    


            แล้วเราก็ตัดสินใจถามเค้าอีกครั้งนึงค่ะ ว่าตกลงเค้าไม่ได้ชอบเราหรอ คราวนี้เค้าตอบเรามาว่าไงรู้ไหมคะ      
เค้าบอกกับเราว่า ตอนนี้เค้ามีความสุขดีค่ะ เค้าพอใจกับชีวิตเค้าตอนนี้ (ประมาณว่า ไม่มีเรา เค้าก็ไม่เดือดร้อนอะไร)    
เราเลยถามเค้ากลับไปว่า อ้าววว แล้วที่บอกกับเราว่า เรายังไม่แป๊กนี่คืออะไร เค้าตอบกลับมาว่า แป๊กในที่นี้คือต้องเป็นแฟนกันแล้ว ถึงจะแป๊ก  หลังจากได้ยินคำนั้น เราก็มึนไปเลยค่ะ เหมือนโดนลากไปตบหน้ากลางสี่แยกไฟแดง แบบ เดี๋ยวนะ นี่ทั้งหมดนี่คือฉันมโนไปเองงั้นหรอ     
    หลังจากเกิดเหตุการณ์นั้น เราก็เลยตัดสินใจเลิกคุยกับเค้าไปเลยค่ะ คือทั้งเสียหน้า เสียความมั่นใจ และรู้สึกแย่กับเค้าค่ะ คือ เค้าก็ไม่ผิดนะคะที่เค้าไม่ชอบเรา แต่มาพูดเหมือนว่าเรามโนไปเอง นี่เราไม่โอเคม๊ากๆค่ะ 55555


เลยอยากรู้ว่า ในกรณีแบบนี้เพื่อนๆมองว่าเค้าให้ความหวังเรา หรือเรามโนไปเองกันแน่คะ