เห็นใครๆก็บ่นกันว่า ไม่มีคนไปลอยกระทงด้วย ตัวเราเองมานั่งนึกย้อนกลับไป เมื่อครั้งที่ไปอยู่ต่างแดน ครั้งนั้น เราค้นพบตัวเองในหลายๆด้าน ทักษะหลายๆด้านถูกขุดนำขึ้นมาใช้ แม้กระทั่งการดูแผนที่ ที่ไม่ถนัดเอาเสียเลย เมื่อถึงเวลาที่ต้องทำอะไรคนเดียว กลับกลายเป็นว่า เออ เราทำได้ว่ะ เพราะเวลาที่เรามีเพื่อน เราจะคิด และพยายามน้อยลง
หลายครั้งที่อยู่เมืองไทย จะไปไหน จะทำอะไร ต้องขึ้นอยู่กับคนอื่นตลอด เพื่อนไม่ว่าง คนนั้นไม่ว่าง คนนี้ไม่สะดวก สุดท้ายอดไป พอไปมีชีวิตที่โน่น อยากไปอ่ะ ถ้าเราว่าง เพื่อนไม่ว่าง ทำไงล่ะ เราอาจจะไม่มีโอกาสกลับมาที่นี่อีกแล้วก็เป็นได้ ทำไมเราต้องมารอคนอื่น ทันทีที่กลับไทย ชีวิตคล้ายๆเดิมก่อนไปก็กลับมา จะไปไหน จะทำอะไร นัดเพื่อนตลอด ไม่อยากไปเอง ขี้เกียจวางแผน โน่น นั่น นี่ สารพัดข้ออ้าง
จนกระทั่งใกล้เทศกาลวันลอยกระทง จึงชวนน้องสาวที่สนิทกัน นัดกับดิบดี จะไปลอยกระทงที่เมืองโบราณด้วยกัน สุดท้ายน้องทักมาเมื่อเช้า ติดธุระสำคัญเสร็จไม่ทันที่นัดกัน
เลยโทรหาน้องชายอีกคน น้องก็ไม่ว่าง
นึกในใจเอาไงดี ชุดก็จ่ายค่าเช่าไว้แล้ว ถ้าไม่ไปก็เสียแค่ค่าชุด
กระทงทำเองเมื่อเช้า แบบง่ายๆเลยค่ะ
แต่สุดท้ายมานั่งทบทวนตัวเอง เออ ทำไม เราไม่ทำเหมือนตอนเราไปอยู่เมืองนอกล่ะ เราทำได้ เราไปหาเพื่อนเอาข้างหน้า
เราเคยแบคแพคคนเดียว ไปแบบพกความบ้า
ทั้งๆที่ตอนนั้นไม่รู้ว่าตัวเองเอาความกล้ามาจากไหน ตอนกลับมาถึงเมืองไทย ยังมานั่งถามตัวเองว่า ถ้าอยู่ดีๆได้ไปอีก แต่มีข้อแม้ว่า ไปคนเดียว จะยังกล้าทำแบบเดิมอยู่ไหม
เราเองได้เพื่อนดีๆ ระหว่างออกเดินทางมาเยอะมาก และยังเป็นเพื่อนกันอยู่ เพื่อนแทบทั้งหมด เดินทางมาเยี่ยมเราที่เมืองไทย ด้วยเหตุผลที่ว่า เห็นเราไปเที่ยว ถ่ายรูปลงโซเซียลบ่อยๆ แล้วบอกว่าเมืองไทยสวยมาก ผ่านมาหลายปี แต่ก็ยังติดต่อ พูดคุยกันอยู่ค่ะ
ประสบการณ์ของการท่องเที่ยว มันเป็นอะไรที่ เล่ากี่ครั้ง พูดถึงกี่หน มันก็ยังคงมีรอยยิ้ม มีเสน่ห์ในแบบของมัน
สุดท้าย คิดได้อย่างนั้รก็อาบน้ำแต่งตัว เตรียมออกเดินทางไปลอยกระทงค่ะ
ใกล้บ้านนิดเดียว จะไปซีเรียสทำไม กับคำว่าไม่มีคนไปด้วย
ขึ้นรถแล้ว ก็นั่งคุยกับพี่แทกซี่แบบเพลิดเพลินจนถึงเมืองโบราณเลยค่ะ ค่ารถ120บาท
พี่คนขับจอดส่งตรงประตูทางเข้าด้านใน เลยถามเจ้าหน้าที่ ว่าเดินเข้าไปได้เลยหรือไม่
วันนี้ เมืองโบราณเปิดให้เข้าไปลอยกระทงฟรี ในโซนภาคใต้ ตลาดบก และเขตพุทธาวาส
เดินตรงมาเรื่อยๆ จะเจอตลาดบกอยู่ทางซ้ายมือค่ะ
เดินมาเรื่อยๆ แต่หาร้านที่เราเช่าชุดไทยทางออนไลน์ไว้ไม่เจอ ถามคุณลุงที่เดินผ่านมา
คุณลุงบอกว่า อยู่ด้านในสุดเลย พร้อมชี้มือให้ดู สุดท้ายก็เจอร้านค่ะ
มีพนักงานมาช่วยแต่งตัวให้ น่ารักมากเลย ค่าเช่าวันนี้300บาท ชุดสวยดีค่ะ ราคาไม่แพงด้วย
ออกเดินทางต่อ เข้ามายังเขตพุทธาวาส สวยงามมากค่ะ ใช้เวลาก่อสร้างหลายปี เพิ่งเปิดให้เข้าสักการะด้านในอย่างเป็นทางการ เมื่อเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา
เราเองชอบเมืองโบราณ มาปั่นจักรยานบ่อยๆ
วันนี้เป็นเพื่อนกับไม้เซลฟี่ค่ะ พกไปไหนก็อุ่นใจ 😆
เดินเข้าสู่ด้านในค่ะ ไปกราบสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์รอบๆบริเวณพุทธาวาส
ได้มีโอกาสพูดคุย แลกเปลี่ยนความรู้กับเจ้าหน้าด้านใน สนุกมากๆเลยค่ะ เราเองสนใจเนื่องพระพุทธศาสนา แต่ไม่ลึกซึ้ง ได้สนทนากับเจ้าหน้าที่ ที่เมืองโบราณวันนี้ เราได้รับความรู้ใหม่ๆหลายอย่างเลย และมีการพูดคุยเกี่ยวกับจำนวนพนักงาน
ซึ่งพนักงานที่ดูแลเมืองโบราณแห่งนี้ มีมากกว่า600คน และมีวิถีชีวิตแบบครอบครัว
อยู่กัน ทำงานด้วยกันจนแก่เฒ่า มีลูกมีหลาน เรียนจบก็มาทำงานที่เมืองโบราณ พนักงานที่นี่มีที่พักให้พักฟรีภายในเมืองโบราณค่ะ
เจ็บไข้ก็รักษากัน เรียกว่าดูแลกันจนเสียชีวิตเลย แอบประทับใจกับการทำธุรกิจแบบนี้ เพราะไม่ใช่แค่พนักงานที่คุณต้องรับผิดชอบ แต่นี่คือความรัก ความผูกพันธ์ที่มาแบบครอบครัวจริงๆ ซึ่งพื้นที่ในเขตพุทธวาส ถูกสร้างขึ้นด้วยแรงงานจากพนักงาน600กว่านี้ ซึ่งทำให้เห็นได้ว่า พนักงานที่นี่คือแหล่งรวมของช่างฝีมือจริงๆค่ะ
บอกลาน้องพนักงาน หลังจากเห็นว่าฟ้าเริ่มไม่มีแสงแดด เดินออกมาข้างนอก เก็บภาพถ่ายของตัวเองต่อ อุตส่าห์เช่าชุด
มาคนเดียว ถ่ายเองค่ะ สบายใจ ช่วงราวๆ5โมงเย็น นักท่องเที่ยวยังน้อยอยู่เลย
จริงน้องๆ เจ้าหน้าที่อาสาถ่ายรูปให้หลายคน แต่ถ่ายออกมาแล้วไม่ค่อยถูกใจ
เจออะไรที่ชอบก็ถ่ายค่ะ เป็นคนชอบดอกไม้
เจอมุมไหนสวยก็ยกไม้เซลฟี่ขึ้นมาเล็งๆ
ได้เวลาลอยกระทงแล้วค่ะ ไม่มีไฟแช็คก็ขอยืมคุณป้าข้างๆ คุณป้าใจดีช่วยจุดธูป จีดเทียนให้ พี่ผู้หญิงอีกคนบอก พี่ช่วยถ่ายรูปนะคะ เจ้าหน้าที่ของทางเมืองโบราณ เดินมา เดี๋ยวพี่ถ่ายให้ค่ะ ☺☺☺
เราโชคดี ไปไหนมักจะเจอแต่คนใจดี
ตั้งใจมาลอยกระทงเพื่ออนุรักษ์ประเพณี ไม่ได้อธิษฐานอะไร ฟ้าเริ่มมืดแล้ว
เดินมานาน แวะหาเครื่องดื่มทานดีกว่า น้ำแตงโมปั่น45บาทถ้วน
อาหาร ขนมในงานมีน่าทานหลายอย่างเลยค่ะ แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมา
มืดแล้ว กลับบ้านดีกว่าค่ะ เดี๋ยวคนมาเยอะ รถจะติด
จบการลอยกระทงแบบมีความสุข เห็นน้ำใจจากคนไม่รู้จัก ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องที่ไม่เคยรู้มาก่อน
ไปไหนแบบมีคนไปด้วย แน่นอนว่าดีและสนุกค่ะ ตัวเราเองก็ชอบ แต่บางครั้ง เราเองก็ต้องกล้าที่จะออกไปทำอะไรเอง โดยที่ไม่ต้องรอคนอื่นบ้าง ก็จะเป็นการพัฒนาศักยภาพของตัวเองให้ดีขึ้นในอีกหลายๆด้าน
ขอบคุณที่ติดตามอ่านจนจบนะคะ
สุขสันต์วันลอยกระทงค่ะ
ลอยกระทงคนเดียว ก็สนุกได้นะคะ
หลายครั้งที่อยู่เมืองไทย จะไปไหน จะทำอะไร ต้องขึ้นอยู่กับคนอื่นตลอด เพื่อนไม่ว่าง คนนั้นไม่ว่าง คนนี้ไม่สะดวก สุดท้ายอดไป พอไปมีชีวิตที่โน่น อยากไปอ่ะ ถ้าเราว่าง เพื่อนไม่ว่าง ทำไงล่ะ เราอาจจะไม่มีโอกาสกลับมาที่นี่อีกแล้วก็เป็นได้ ทำไมเราต้องมารอคนอื่น ทันทีที่กลับไทย ชีวิตคล้ายๆเดิมก่อนไปก็กลับมา จะไปไหน จะทำอะไร นัดเพื่อนตลอด ไม่อยากไปเอง ขี้เกียจวางแผน โน่น นั่น นี่ สารพัดข้ออ้าง
จนกระทั่งใกล้เทศกาลวันลอยกระทง จึงชวนน้องสาวที่สนิทกัน นัดกับดิบดี จะไปลอยกระทงที่เมืองโบราณด้วยกัน สุดท้ายน้องทักมาเมื่อเช้า ติดธุระสำคัญเสร็จไม่ทันที่นัดกัน
เลยโทรหาน้องชายอีกคน น้องก็ไม่ว่าง
นึกในใจเอาไงดี ชุดก็จ่ายค่าเช่าไว้แล้ว ถ้าไม่ไปก็เสียแค่ค่าชุด
กระทงทำเองเมื่อเช้า แบบง่ายๆเลยค่ะ
แต่สุดท้ายมานั่งทบทวนตัวเอง เออ ทำไม เราไม่ทำเหมือนตอนเราไปอยู่เมืองนอกล่ะ เราทำได้ เราไปหาเพื่อนเอาข้างหน้า
เราเคยแบคแพคคนเดียว ไปแบบพกความบ้า
ทั้งๆที่ตอนนั้นไม่รู้ว่าตัวเองเอาความกล้ามาจากไหน ตอนกลับมาถึงเมืองไทย ยังมานั่งถามตัวเองว่า ถ้าอยู่ดีๆได้ไปอีก แต่มีข้อแม้ว่า ไปคนเดียว จะยังกล้าทำแบบเดิมอยู่ไหม
เราเองได้เพื่อนดีๆ ระหว่างออกเดินทางมาเยอะมาก และยังเป็นเพื่อนกันอยู่ เพื่อนแทบทั้งหมด เดินทางมาเยี่ยมเราที่เมืองไทย ด้วยเหตุผลที่ว่า เห็นเราไปเที่ยว ถ่ายรูปลงโซเซียลบ่อยๆ แล้วบอกว่าเมืองไทยสวยมาก ผ่านมาหลายปี แต่ก็ยังติดต่อ พูดคุยกันอยู่ค่ะ
ประสบการณ์ของการท่องเที่ยว มันเป็นอะไรที่ เล่ากี่ครั้ง พูดถึงกี่หน มันก็ยังคงมีรอยยิ้ม มีเสน่ห์ในแบบของมัน
สุดท้าย คิดได้อย่างนั้รก็อาบน้ำแต่งตัว เตรียมออกเดินทางไปลอยกระทงค่ะ
ใกล้บ้านนิดเดียว จะไปซีเรียสทำไม กับคำว่าไม่มีคนไปด้วย
ขึ้นรถแล้ว ก็นั่งคุยกับพี่แทกซี่แบบเพลิดเพลินจนถึงเมืองโบราณเลยค่ะ ค่ารถ120บาท
พี่คนขับจอดส่งตรงประตูทางเข้าด้านใน เลยถามเจ้าหน้าที่ ว่าเดินเข้าไปได้เลยหรือไม่
วันนี้ เมืองโบราณเปิดให้เข้าไปลอยกระทงฟรี ในโซนภาคใต้ ตลาดบก และเขตพุทธาวาส
เดินตรงมาเรื่อยๆ จะเจอตลาดบกอยู่ทางซ้ายมือค่ะ
เดินมาเรื่อยๆ แต่หาร้านที่เราเช่าชุดไทยทางออนไลน์ไว้ไม่เจอ ถามคุณลุงที่เดินผ่านมา
คุณลุงบอกว่า อยู่ด้านในสุดเลย พร้อมชี้มือให้ดู สุดท้ายก็เจอร้านค่ะ
มีพนักงานมาช่วยแต่งตัวให้ น่ารักมากเลย ค่าเช่าวันนี้300บาท ชุดสวยดีค่ะ ราคาไม่แพงด้วย
ออกเดินทางต่อ เข้ามายังเขตพุทธาวาส สวยงามมากค่ะ ใช้เวลาก่อสร้างหลายปี เพิ่งเปิดให้เข้าสักการะด้านในอย่างเป็นทางการ เมื่อเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา
เราเองชอบเมืองโบราณ มาปั่นจักรยานบ่อยๆ
วันนี้เป็นเพื่อนกับไม้เซลฟี่ค่ะ พกไปไหนก็อุ่นใจ 😆
เดินเข้าสู่ด้านในค่ะ ไปกราบสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์รอบๆบริเวณพุทธาวาส
ได้มีโอกาสพูดคุย แลกเปลี่ยนความรู้กับเจ้าหน้าด้านใน สนุกมากๆเลยค่ะ เราเองสนใจเนื่องพระพุทธศาสนา แต่ไม่ลึกซึ้ง ได้สนทนากับเจ้าหน้าที่ ที่เมืองโบราณวันนี้ เราได้รับความรู้ใหม่ๆหลายอย่างเลย และมีการพูดคุยเกี่ยวกับจำนวนพนักงาน
ซึ่งพนักงานที่ดูแลเมืองโบราณแห่งนี้ มีมากกว่า600คน และมีวิถีชีวิตแบบครอบครัว
อยู่กัน ทำงานด้วยกันจนแก่เฒ่า มีลูกมีหลาน เรียนจบก็มาทำงานที่เมืองโบราณ พนักงานที่นี่มีที่พักให้พักฟรีภายในเมืองโบราณค่ะ
เจ็บไข้ก็รักษากัน เรียกว่าดูแลกันจนเสียชีวิตเลย แอบประทับใจกับการทำธุรกิจแบบนี้ เพราะไม่ใช่แค่พนักงานที่คุณต้องรับผิดชอบ แต่นี่คือความรัก ความผูกพันธ์ที่มาแบบครอบครัวจริงๆ ซึ่งพื้นที่ในเขตพุทธวาส ถูกสร้างขึ้นด้วยแรงงานจากพนักงาน600กว่านี้ ซึ่งทำให้เห็นได้ว่า พนักงานที่นี่คือแหล่งรวมของช่างฝีมือจริงๆค่ะ
บอกลาน้องพนักงาน หลังจากเห็นว่าฟ้าเริ่มไม่มีแสงแดด เดินออกมาข้างนอก เก็บภาพถ่ายของตัวเองต่อ อุตส่าห์เช่าชุด
มาคนเดียว ถ่ายเองค่ะ สบายใจ ช่วงราวๆ5โมงเย็น นักท่องเที่ยวยังน้อยอยู่เลย
จริงน้องๆ เจ้าหน้าที่อาสาถ่ายรูปให้หลายคน แต่ถ่ายออกมาแล้วไม่ค่อยถูกใจ
เจออะไรที่ชอบก็ถ่ายค่ะ เป็นคนชอบดอกไม้
เจอมุมไหนสวยก็ยกไม้เซลฟี่ขึ้นมาเล็งๆ
ได้เวลาลอยกระทงแล้วค่ะ ไม่มีไฟแช็คก็ขอยืมคุณป้าข้างๆ คุณป้าใจดีช่วยจุดธูป จีดเทียนให้ พี่ผู้หญิงอีกคนบอก พี่ช่วยถ่ายรูปนะคะ เจ้าหน้าที่ของทางเมืองโบราณ เดินมา เดี๋ยวพี่ถ่ายให้ค่ะ ☺☺☺
เราโชคดี ไปไหนมักจะเจอแต่คนใจดี
ตั้งใจมาลอยกระทงเพื่ออนุรักษ์ประเพณี ไม่ได้อธิษฐานอะไร ฟ้าเริ่มมืดแล้ว
เดินมานาน แวะหาเครื่องดื่มทานดีกว่า น้ำแตงโมปั่น45บาทถ้วน
อาหาร ขนมในงานมีน่าทานหลายอย่างเลยค่ะ แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมา
มืดแล้ว กลับบ้านดีกว่าค่ะ เดี๋ยวคนมาเยอะ รถจะติด
จบการลอยกระทงแบบมีความสุข เห็นน้ำใจจากคนไม่รู้จัก ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องที่ไม่เคยรู้มาก่อน
ไปไหนแบบมีคนไปด้วย แน่นอนว่าดีและสนุกค่ะ ตัวเราเองก็ชอบ แต่บางครั้ง เราเองก็ต้องกล้าที่จะออกไปทำอะไรเอง โดยที่ไม่ต้องรอคนอื่นบ้าง ก็จะเป็นการพัฒนาศักยภาพของตัวเองให้ดีขึ้นในอีกหลายๆด้าน
ขอบคุณที่ติดตามอ่านจนจบนะคะ
สุขสันต์วันลอยกระทงค่ะ