พรหมไม่ได้ลิขิต.. เหตุผลของตัวเองเป็นใหญ่เสมอ

หลังจากดูมาหลายตอน นอกจากบทบาทการแสดงเป็นหมอ หรือพยาบาลแบบใกล้เคียงความจริงแล้ว ยังให้ทึ่งกับบทพูดของแต่ละตัวละครจริงๆ โต้ตอบกันได้แบบมีเหตุผลทุกฝ่าย ฟังแล้ว เอ่อ อันนั้นก็ใช่ อันนี้ก็ถูก เอ๊ะ! แล้วเค้าจะโต้กันยังไงต่อไปนะ สนุกดี ฟังเพลิน ไม่ว่าจะเป็นบทเถียงกัน ระหว่าง..
-ญาติๆอรชุน หรือญาติอรชุนกับการะเกด
-การะเกดกับป้า (ที่เถียงกันเรื่องควรให้มีการทำแท้ง หรือไม่มี อันนี้เราชอบมาก)
-แคทกับภู ตอนที่แคทกลับมาจากการทำแท้งแล้วเถียงกับภูเรื่องตัวเองเป็นคนไม่ดีพอสำหรับภูในภายหน้า แต่ไม่ได้มาในฟีลคร่ำครวญ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ฉากนี้ทำให้เราอดเห็นใจแคทไม่ได้เลย ที่แคทเหมือนตุ๊กตาที่พ่อแม่จะเอาไปวางที่ไหนก็ได้เพื่อผลประโยชน์ นี่น่าจะเป็นสิ่งที่ทำให้แคทมีบุคลิกลักษณะนิสัยแบบที่เห็นในละคร ซึ่งสิ่งที่แคทสื่อออกมาก็คือ แคทรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า..
-การะเกดกับเพื่อนพยาบาล [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนที่เพื่อนคนนึงเม้าท์ว่า หมอนิพิธเหมือนถูกอรชุนแกล้งกันออกห่างจากเกด แล้วเกดเถียงว่าไม่เกี่ยว ตอนนั้นเพื่อนบอกความเห็นของคนอื่น เกดก็ต้องยอมรับว่ามีคนคิดแบบนั้นได้จริง แล้วเกดก็ตอบว่าแต่เพื่อนควรเชื่อเกดมั้ย อะไรแบบนี้ อ้อ แต่เราอยากเถียงเกดแทนเพื่อนอะเวลานั้น 55 ว่าสิ่งที่เกดบอกว่าเพื่อนควรเชื่อเกด แต่เกดห้ามใจคนไม่ได้หรอกนะ นี่คือความจริง
-การะเกดกับหมอนิพิธ ในหลายๆซีน

-ที่พีคสุดๆก็คือตอนที่ การะเกดเถียงกับอรชุน ใน ep16 และ 17

ทุกคำพูด ทุกประโยคมันมีความหมาย มีเหตุผล แต่สิ่งที่เราสังเกตเห็นคือ เค้าทั้งสองเหมือนไม่ได้ยินเสียงของอีกฝ่าย
เหตุผลของตัวเองสำคัญกว่าเสมอ..มันจึงไม่เกิดการแก้ปัญหาร่วมกัน ทั้งที่ทางออกอื่นก็ยังมี
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ถ้าจะบอกว่าก็เพราะเราเป็นคนนั่งดูไง นั่นก็ใช่นะ แต่ถามจริงเถอะ คนรักกันจริงๆ แล้วทั้งคู่ก็รู้ว่าอีกฝ่ายรักตัวเอง ไม่ใช่เป็นการรักแต่ฝ่ายเดียว ทำไมจึงไม่คุยกัน ตกลงกัน ลองเดินไปข้างหน้า ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันดูสักตั้ง ถ้าไม่รอดก็ค่อยจากกันไปมันจะไม่ดีกว่าหรือ??

เราไม่รู้ว่าเวอร์ชั่นก่อนๆทำมายังไง นิยายก็ไม่เคยอ่าน แต่เราชอบบทพูดของตัวละครเรื่องนี้จริงๆ มันดีมาก