สวัสดีค่ะทุกคน เรามีเรื่องจะมาเล่า คือเมื่อประมาณสองปีที่เเล้วเราคบเอ(นามสมมุตินะคะ) เค้าเป็นเพื่อนเราเอง เราเป็นผญ.เหมือนกันนะคะ
คบกันได้ประมาณเกือบหนึ่งปีเราก็เลิกกัน ด้วยเหตุผลที่เเย่มากๆคือเรานอกใจเค้าค่ะ ประจวบกับว่าตอนนั้นเราต้องมาเรียนต่อตปท
เลนไม่ได้คุยกันอีกเลย เเล้วเราก็ได้เจอคนใหม่ คุยกันประมาณเดือนนึงก็ตัดสินใจคบกัน ระหว่างคบกันคนนี้มันอึดอัดเเล้วก็ทรมานมาก
เลยค่ะ เค้าบังคับเราทุกอย่าง ไม่ให้ออกไปไหนกับเพื่อน ตอนเรียนก้ต้องโทรหาเค้า เราคุยกับเพื่อนก้ไม่ได้ถ้าคอลกับเค้าอยู่ เรียกได้ว่าจุกจิกเเละน่ารําคาญมาก เเต่เราก็หาโอกาศเลิกไม่ได้ จนสุดท้ายเราทนไม่ไหวจริงๆ ความรู้สึกรักมันหมดไปเเล้ว เราเลยเลิกหลังจากคบกันมาเจ็ดเดือน เเต่เราให้เหตุผลไปว่าเพราะเอกลับมา เค้าก้เสียใจมากเเล้วเราก้บล็อคเเละตัดการติดต่อทุกอย่างกับคนนี้ เอาจริงๆตอนนั้นเอไม่ได้กลับมาหรอกค่ะ เเต่มันบังเอิญที่เราอยู่กับคนนั้นเเล้วเอทักมาพอดี เค้าเห็นเราก็เลยบอกว่าเรากลับมาคุยกับเอเเล้ว หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกับเออีก จนเราทักเอไปรอบเเรก เหมือนเอก็ไม่ได้คิดอะไรเเล้วเราเลยคุยกันเเบบเพื่อน เอก็เล่าเรื่องคนคุยของเอให้ฟัง เราก็ไม่ได้คิดอะไร จนหมดเรื่องคุยเรากับเอก็เหมือนกลับไปคุยกันถึงเรื่องตอนที่เราคบกัน เราก็เลยถามเอว่าอยากกลับมาไหม เอตอบว่ากลัวเราจะทําเหมือนเดิมอีกเเล้วเอก็บอกว่าที่เราถามเเบบนี้คงเป็นเพราะเราเหงาสินะ ซึ่งจริงๆเเล้วมันก็ใช่อะค่ะ เราเหงา
หลังจากนั้นประมาณสองเดือนเราก็มีไปชอบคนๆนึงเเต่ก็เเค่ชอบจริงๆ เราโอเคที่เป็นเเบบนี้ เเล้วตอนกลางคืนเราเห็นเอดูอารมณ์เสีย เราก็เลยทักไปถามว่าเป็นอะไรมันบอกว่าเรื่องคนคุยของมัน เราก็เป็นที่ปรึกษาให้ เเต่ในใจเราตอนนั้นรู้สึกสั่นเเปลกๆเหมือนเราไม่อยากให้เอคุยกับคนนั้น เอเล่าให้ฟังว่าเค้าดีตรงไหน เราเลยคิดว่าทําไมคนๆนั้นไม่เป็นเรา เเล้วเราก้เริ่มคิดถึงเอจริงจัง เเต่เราไม่ได้บอกเอนะ หลังจากนั้นไม่นานเราก็รู้ว่าเอเลิกคุยกับคนนั้นเเล้ว เราก็เริ่มเลยค่ะ ทักไปชวนคุยอย่างงู้นอย่างงี้ มันก้ดีนะ เราคอลคุยกันจนเอบอกกับเราว่า เเกเป็นเเฟนที่ดีที่สุดเเล้วจริงๆ ถึงเเม้ว่าเเกจะทําให้เราเสียใจเเต่ตอนนั้นที่เราคบกัน มันก็เป็นความรักที่เราไม่คิดว่าจะรักใครได้เท่านี้อีกเเล้ว เเล้วเอก็ร้องไห้ ก่อนเอจะวางสาย เอบอกว่าเราก็คิดถึงเเกเหมือนกัน
เราเลยเริ่มกลับมาคุยกับเอจริงจัง ตอนนี้ก็ผ่านมาประมาณเดือนนึงเเล้ว เเต่ประเด็นก็คือ เราไม่รู้สึกอะค่ะ เรารู้สึกว่าเราไม่ได้รักเอเหมือนเดิมเเล้ว เราชอบตัวเราที่คิดถึงเอ เเล้วก็อยากคุย พอเราลองมองไปในอนาคตถ้าเรากลับมาคบกัน เราก็สัญญากับเอไม่ได้ว่าเราจะไม่ทิ้งเอเพราะเหตุผลเดิมๆอีก อีกอย่างนึงคือเอเป็นคนที่ชอบคอลคุย เราก็ชอบนะ เเต่เราอยากคอลกับเพื่อนเรามากกว่า เรารู้สึกว่าการที่เราต้องคุยกับเอมันทําให้เราเสียเวลาของเราไป ตอนเเรกๆที่คุยกันเรารู้สึกว่าเราจริงจังอยู่ฝ่ายเดียว เอดูเฉยๆ เเต่ตอนนี้มันกลายเป็นว่าเอจริงจังเเต่เราที่กลับไม่รู้สึกอะไร ตอนนี้เราเรียนอยู่ตปทใช่ไหมคะ เวลาเลยไม่ตรง เรากลับชอบที่เราต้องรอมันไปเรียน เราชอบที่เอไม่ตอบไลน์เรา เราไม่เข้าใจจริงๆว่าเรารู้สึกยังไงกันเเน่
นั่นเเหละค่ะ ใครมีความเห็นยังไงบอกเรามาได้นะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ
รู้สึกดีเเต่ไม่ได้รัก
คบกันได้ประมาณเกือบหนึ่งปีเราก็เลิกกัน ด้วยเหตุผลที่เเย่มากๆคือเรานอกใจเค้าค่ะ ประจวบกับว่าตอนนั้นเราต้องมาเรียนต่อตปท
เลนไม่ได้คุยกันอีกเลย เเล้วเราก็ได้เจอคนใหม่ คุยกันประมาณเดือนนึงก็ตัดสินใจคบกัน ระหว่างคบกันคนนี้มันอึดอัดเเล้วก็ทรมานมาก
เลยค่ะ เค้าบังคับเราทุกอย่าง ไม่ให้ออกไปไหนกับเพื่อน ตอนเรียนก้ต้องโทรหาเค้า เราคุยกับเพื่อนก้ไม่ได้ถ้าคอลกับเค้าอยู่ เรียกได้ว่าจุกจิกเเละน่ารําคาญมาก เเต่เราก็หาโอกาศเลิกไม่ได้ จนสุดท้ายเราทนไม่ไหวจริงๆ ความรู้สึกรักมันหมดไปเเล้ว เราเลยเลิกหลังจากคบกันมาเจ็ดเดือน เเต่เราให้เหตุผลไปว่าเพราะเอกลับมา เค้าก้เสียใจมากเเล้วเราก้บล็อคเเละตัดการติดต่อทุกอย่างกับคนนี้ เอาจริงๆตอนนั้นเอไม่ได้กลับมาหรอกค่ะ เเต่มันบังเอิญที่เราอยู่กับคนนั้นเเล้วเอทักมาพอดี เค้าเห็นเราก็เลยบอกว่าเรากลับมาคุยกับเอเเล้ว หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกับเออีก จนเราทักเอไปรอบเเรก เหมือนเอก็ไม่ได้คิดอะไรเเล้วเราเลยคุยกันเเบบเพื่อน เอก็เล่าเรื่องคนคุยของเอให้ฟัง เราก็ไม่ได้คิดอะไร จนหมดเรื่องคุยเรากับเอก็เหมือนกลับไปคุยกันถึงเรื่องตอนที่เราคบกัน เราก็เลยถามเอว่าอยากกลับมาไหม เอตอบว่ากลัวเราจะทําเหมือนเดิมอีกเเล้วเอก็บอกว่าที่เราถามเเบบนี้คงเป็นเพราะเราเหงาสินะ ซึ่งจริงๆเเล้วมันก็ใช่อะค่ะ เราเหงา
หลังจากนั้นประมาณสองเดือนเราก็มีไปชอบคนๆนึงเเต่ก็เเค่ชอบจริงๆ เราโอเคที่เป็นเเบบนี้ เเล้วตอนกลางคืนเราเห็นเอดูอารมณ์เสีย เราก็เลยทักไปถามว่าเป็นอะไรมันบอกว่าเรื่องคนคุยของมัน เราก็เป็นที่ปรึกษาให้ เเต่ในใจเราตอนนั้นรู้สึกสั่นเเปลกๆเหมือนเราไม่อยากให้เอคุยกับคนนั้น เอเล่าให้ฟังว่าเค้าดีตรงไหน เราเลยคิดว่าทําไมคนๆนั้นไม่เป็นเรา เเล้วเราก้เริ่มคิดถึงเอจริงจัง เเต่เราไม่ได้บอกเอนะ หลังจากนั้นไม่นานเราก็รู้ว่าเอเลิกคุยกับคนนั้นเเล้ว เราก็เริ่มเลยค่ะ ทักไปชวนคุยอย่างงู้นอย่างงี้ มันก้ดีนะ เราคอลคุยกันจนเอบอกกับเราว่า เเกเป็นเเฟนที่ดีที่สุดเเล้วจริงๆ ถึงเเม้ว่าเเกจะทําให้เราเสียใจเเต่ตอนนั้นที่เราคบกัน มันก็เป็นความรักที่เราไม่คิดว่าจะรักใครได้เท่านี้อีกเเล้ว เเล้วเอก็ร้องไห้ ก่อนเอจะวางสาย เอบอกว่าเราก็คิดถึงเเกเหมือนกัน
เราเลยเริ่มกลับมาคุยกับเอจริงจัง ตอนนี้ก็ผ่านมาประมาณเดือนนึงเเล้ว เเต่ประเด็นก็คือ เราไม่รู้สึกอะค่ะ เรารู้สึกว่าเราไม่ได้รักเอเหมือนเดิมเเล้ว เราชอบตัวเราที่คิดถึงเอ เเล้วก็อยากคุย พอเราลองมองไปในอนาคตถ้าเรากลับมาคบกัน เราก็สัญญากับเอไม่ได้ว่าเราจะไม่ทิ้งเอเพราะเหตุผลเดิมๆอีก อีกอย่างนึงคือเอเป็นคนที่ชอบคอลคุย เราก็ชอบนะ เเต่เราอยากคอลกับเพื่อนเรามากกว่า เรารู้สึกว่าการที่เราต้องคุยกับเอมันทําให้เราเสียเวลาของเราไป ตอนเเรกๆที่คุยกันเรารู้สึกว่าเราจริงจังอยู่ฝ่ายเดียว เอดูเฉยๆ เเต่ตอนนี้มันกลายเป็นว่าเอจริงจังเเต่เราที่กลับไม่รู้สึกอะไร ตอนนี้เราเรียนอยู่ตปทใช่ไหมคะ เวลาเลยไม่ตรง เรากลับชอบที่เราต้องรอมันไปเรียน เราชอบที่เอไม่ตอบไลน์เรา เราไม่เข้าใจจริงๆว่าเรารู้สึกยังไงกันเเน่
นั่นเเหละค่ะ ใครมีความเห็นยังไงบอกเรามาได้นะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ