สวัสดีค่ะเพื่อนๆพี่ๆทุกคนเรื่องของเรามีอยู่ว่าเรากับแฟนรู้จักกันทางแอ๊พแล้วเราก็คุยกันไปสักพักจนเราคบกันเป็นแฟนจำไม่ได้ว่าใครขอใครคบแต่เราไม่ซีเพราะวันเวลาที่เราคุยศึกษากันมันดีมันโอเครมีแต่ความสุขจนลืมไปเลยว่าเราเป็นแฟนกันละหรอแต่ความรู้สึกมันมากกว่าแฟนเพราะเราทั้งคู่คบกันไม่เคยทะเลาะกันหนักๆเลยมีบ้างเล็กน้อยส่วนมากมีแต่ความสุขกันทั้งคู่ เราแล้วแฟนอายุห่างกัน6ปีเราอายุน้อยกว่าเราเรียนไปทำงานไปส่วนพี่เขาเรียนจบมีงานทำพี่เขาจบป.โทวุฒิหน้าที่การงานเป็นระดับหัวหน้าซึ่งเทียบกับเราคนละเรื่องเลยทางบ้านเราเเละพี่เขาต่างกันมากเราฐานะปานกลางส่วนพี่เขาค่อยข้างมีฐานะดีบอกเลยว่าพี่เขาเป็นคนเเรกของเราไม่รู้ว่าการที่เราคิดว่าพี่เขาเป็นคนแรกของเรารึป่าวเลยทำให้นิสัยเราเปลี่ยนไปทำให้เราหึงหวงตัวพี่เขามากกว่าเดิมจนเป็นเหตุผลทำให้เราเลิกกันเพราะนิสัยเรา
เราทั้งคู่คบกันมา ปีกับเดือนนิดๆ เราไม่เคยคบใครได้ถึงปีเลย นิสัยพี่เขาใจเย็นพอสมควรมีเหตุผลมีหลักการก็นิสัยผู้ใหญ่เลย ส่วนเราขี้งอลขี้ออ้อนขี้เล่นนิสัยเด็กๆเลยแต่เราก็มีเหตุผลอยู่นะรับฟังตลอดไม่เถียงพี่เขานะคือแบบเป็นผู้ฟังเลยเเล้วเอามาคิดมาปรับว่าสิ่งที่พี่เขาบอกเขาพูดมันดีไหมเราใจร้อนนะระดับนึงขี้หึงหวงมากๆนะบอกเลยเราเป็นคนติดแฟนละนี้เเหละทำให้เราละพี่เขาทะเลาะกันหนักๆเริ่มบ่อยทุกวันๆจนเลิกกันสุดท้ายที่เลิกเพราะเราโมโหเราพูดไวปากไวเราพูดไปว่า หนูไม่อยากต้องมานั่งหึงหวงพี่ระแวงพี่แล้วเราก้ตัดสายทิ้งไปซึ่งเราก้นอยๆอะและคิดว่าพี่เขาจะโทรมาแต่สุดท้ายพี่เขาไม่โทรไม่อะไรทั้งนั้นบล็อคปิดทุกช่องทางเราพยายามติดต่อเอาเบอใครต่อใครติดต่อก็บล็อคหมดจนเราเลิกหยุดกลับมาคิดปรับปรุงตัวเองอยู่กับตัวเองเราบอกเลยเราแล้วพี่เขาตัวติดกันมากไปไหนมาไหนทำอะไรด้วยวันหยุดสุดสัปดาห์มารับเราที่ทำงานเราอยู่กินด้วยกันนะค่ะแต่ไม่เป็นประจำคือแบบก็ให้เราแล้วพี่เขาได้อยู่กับที่บ้านของกันและกันบ้าง
เราทั้งคู่ก็ทำงานกันเราเลยเข้าใจกันไม่มีปัญหากันเรื่องเวลาค่ะก้รุ้หน้าที่กันแล้วกันนะค่ะ
เราเป็นคนเข้ากับคนอื่นได้ไม่ค่อยเก่งซึ่งเป็นสาเหตุทำให้ที่บ้านพี่เขาไม่ค่อยโอเครกับเรา
ล่าสุดสุดเราได้เอาเบอพี่ที่ทพงานโทไปเขารับละคุยกับเราเขาร้องไห้ใส่เราบอกขอโทษที่ทำไม่ดีทำแบบนั้นลงไปเราก็บอกว่าเราไม่โกรธไม่เกลียดพี่ที่ทำแบบนั้นเเต่เราเข้าใจแล้วแหละว่าทำไมพี่เขาทำเลือกที่บล็อคปิดเราทุกอย่าง
พี่เขาบอกคิดถึงเราเป็นห่วงเรานึกถึงเราตลอดทำอะไรเป็นห่วงเราว่าเราเป็นไงถามๆหมดเลยเหมือนคนมีเรื่องราวจะคุยกันเยอะมากความรุ้สึกเราตอนนั้นมันพิเศษมากเรารุ้สึกว่าแค่ได้คุยแค่ได้รุ้ว่าพี่เขาไม่โกดเกลียดเราแล้วเราก้ไม่โกดเกลียดพี่เขาแค่นี้พอช่วงเเรกที่เลิกกันเราอยากให้พี่เขากลับมาหาเรากลับมาอยู่ด้วยกันแต่พอตอนนี้เราคิดว่าไม่เปนไรเลิกกันไปก้ไม่ต้องลืมเพราะเรายังรักยังรู้สึกอยู่มึคนเข้ามาหาเราเยอะมากเราไม่สนใจเพราะเราคิดว่าเราต้องเริ่มใหม่ได้ตัวเองไม่ใช่เอาใครมาคุยเพื่อลืมพี่เขาเราเลยตัดสินใจบอกพี่เขาไปว่าไม่ได้กลับมาคบกันไม่เปนไรขอแค่รักพี่แบบไม่ต้องครอบครองก้ได้พีาเขาบอกว่าเราเปลี่ยนไปเยอะสุดท้ายก่อนวางพี่เขาก้บอกว่าทำไมถึงบล็อคปิดเราทุกๆอย่าง เบาบอกว่าอยากให้เรายุกับตัวเองคิดทบทวนและตั้งใจเรียนให้จบไวๆพี่เขาอยากให้เราคิดให้เป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้พี่เขาบอกว่าถ้าคิดถึงโทมาหาพี่ ดราเลยถามกลับว่าถ้าคิดถึงตลอดเวลาก้ต้องโทหาสิก้มีขำกันนะคะและหลังจากนั้นเราก้โทๆหาแต่ไม่เหมือนตอนเปนแฟนนะคะวันนึง2รอบบางทีรอบเดวเราทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจนเรารู้สึกว่าพี่เขาไม่เหมือนเดิมเปลี่ยนไปจนเราคุยกับเขาเลยเปิดใจว่ามีอะไรบอกไหมมีใครบอกเลยหรือไม่ต้องการหนูบอกเลยหนูจะได้ไม่มากวนแล้ว
เราใส่เลยถามตงๆเลยคือแบบไม่ต้องมาค้างคาใจพี่เขาบอกว่าเหมือนเดิมพี่ก็อยู่กับตัวเองพี่เขากำลังสร้างอนาคตแล้วเรารุ้ว่าเากำลังทำร้ายพี่เขาอีกเราเลยตัดใจไม่โทหาตั้งแต่วันนั้นจนวันนึงพี่เขาโทมาหาเรามมันแปลกมากตั้งแต่เลอกกันเราโทหาง้อตื้อพีาเขาซึ่งพี่เขาไม่เคยโทมาหาเราเลยจนตอนนี้เขาโทหาเราตลอดมีแต่เราไม่โทละพี่ขอเจอจะไปเราไปเที่ยวทำบุญทำสิ่งที่เราเคยทำกันตอนเปนแฟนแล้วเรามีธุระไปสอบไปไหนมาไหนพร่เขาบอกพี่ขอไปรับไปส่งนะเราเลยบอกว่าอย่าเลยพี่ไม่นังเกียจหรอที่ต้องมาทพแบบนี้เราเลิกกันละนะพราเขากลับมาบอกว่าเราก้ทำแบบตอนเราคบกันสิไปไหนมาไหนด้วยกันเรางงนะคะพี่เขาเลือกที่จะตัดเราเเต่ะอมาวันนี้กลับมาบอกเราว่าหนูอยู่กับตัวเองได้คิดได้ดีกว่าเดิมบอกเลยว่าเลิกกันตอนล่วงเราสอบเราแบบไม่โอเครเลยแต่เราก้สอบผ่านเราทำได้มันก้เปนกำลังใจให้เรานะคะเรากาจบเเล้วเราคิดว่าเราควรกลับมารักตัวเองดูแลตัวเองก่อนดีกว่าซึ่งพร่เขาดคยบอกว่าให้เรารักตัวเองไปดูแลตัวเองไปทำไปคิดอะไรให้ดีเรียนจบให้ไวๆดรางงเราสับสนว่าพี่เขาคิดอะไรยุต้องการอะไรพี่เขาบอกว่าพร่จะทำให้เราทั้งคู่กลับไปจุดเฟมือนตอนคุยจีบกันวันแรกๆซึ่งบอกเลยมันใช่ความรุ้สคกเเบบนั้นจิงๆเราเขิลเราอายเราเกรงใจเรารุ้ตัวเองเลยว่ากำลังเปนแต่ก้มีแวบที่คิดว่าถ้าเรากลับมาคบกันมันจะออกมายังไงจุดจบแบบเดิมไหมเพราะปัญหาหลายๆอย่างกลับไปเาต้องเจอกับทร่บ้านเขาที่แบบไม่ชอบเราไม่ต้อนรับเราเราคิดนะเาทนไม่ได้หรอกเราก้เจบและเราไม่อยากให้พี่เขามานั่งเครียดกับเรื่องแบบนี้ถามว่าเรารักพี่เขาไหมเราตอบเลยเรารักมากนะอยากใช้ชีวิตอยุ่ด้วยแบบจิงๆจังๆแล้วแต่พอมาถึงจุดนี้นอนนนี้เรากลับมาคิดว่าเราจะทำไงดีสับสนไปหมดเลยว่าจ้องจัดการยังไงดีคะ
ไปต่อหรือพอแค่นี้
เราทั้งคู่คบกันมา ปีกับเดือนนิดๆ เราไม่เคยคบใครได้ถึงปีเลย นิสัยพี่เขาใจเย็นพอสมควรมีเหตุผลมีหลักการก็นิสัยผู้ใหญ่เลย ส่วนเราขี้งอลขี้ออ้อนขี้เล่นนิสัยเด็กๆเลยแต่เราก็มีเหตุผลอยู่นะรับฟังตลอดไม่เถียงพี่เขานะคือแบบเป็นผู้ฟังเลยเเล้วเอามาคิดมาปรับว่าสิ่งที่พี่เขาบอกเขาพูดมันดีไหมเราใจร้อนนะระดับนึงขี้หึงหวงมากๆนะบอกเลยเราเป็นคนติดแฟนละนี้เเหละทำให้เราละพี่เขาทะเลาะกันหนักๆเริ่มบ่อยทุกวันๆจนเลิกกันสุดท้ายที่เลิกเพราะเราโมโหเราพูดไวปากไวเราพูดไปว่า หนูไม่อยากต้องมานั่งหึงหวงพี่ระแวงพี่แล้วเราก้ตัดสายทิ้งไปซึ่งเราก้นอยๆอะและคิดว่าพี่เขาจะโทรมาแต่สุดท้ายพี่เขาไม่โทรไม่อะไรทั้งนั้นบล็อคปิดทุกช่องทางเราพยายามติดต่อเอาเบอใครต่อใครติดต่อก็บล็อคหมดจนเราเลิกหยุดกลับมาคิดปรับปรุงตัวเองอยู่กับตัวเองเราบอกเลยเราแล้วพี่เขาตัวติดกันมากไปไหนมาไหนทำอะไรด้วยวันหยุดสุดสัปดาห์มารับเราที่ทำงานเราอยู่กินด้วยกันนะค่ะแต่ไม่เป็นประจำคือแบบก็ให้เราแล้วพี่เขาได้อยู่กับที่บ้านของกันและกันบ้าง
เราทั้งคู่ก็ทำงานกันเราเลยเข้าใจกันไม่มีปัญหากันเรื่องเวลาค่ะก้รุ้หน้าที่กันแล้วกันนะค่ะ
เราเป็นคนเข้ากับคนอื่นได้ไม่ค่อยเก่งซึ่งเป็นสาเหตุทำให้ที่บ้านพี่เขาไม่ค่อยโอเครกับเรา
ล่าสุดสุดเราได้เอาเบอพี่ที่ทพงานโทไปเขารับละคุยกับเราเขาร้องไห้ใส่เราบอกขอโทษที่ทำไม่ดีทำแบบนั้นลงไปเราก็บอกว่าเราไม่โกรธไม่เกลียดพี่ที่ทำแบบนั้นเเต่เราเข้าใจแล้วแหละว่าทำไมพี่เขาทำเลือกที่บล็อคปิดเราทุกอย่าง
พี่เขาบอกคิดถึงเราเป็นห่วงเรานึกถึงเราตลอดทำอะไรเป็นห่วงเราว่าเราเป็นไงถามๆหมดเลยเหมือนคนมีเรื่องราวจะคุยกันเยอะมากความรุ้สึกเราตอนนั้นมันพิเศษมากเรารุ้สึกว่าแค่ได้คุยแค่ได้รุ้ว่าพี่เขาไม่โกดเกลียดเราแล้วเราก้ไม่โกดเกลียดพี่เขาแค่นี้พอช่วงเเรกที่เลิกกันเราอยากให้พี่เขากลับมาหาเรากลับมาอยู่ด้วยกันแต่พอตอนนี้เราคิดว่าไม่เปนไรเลิกกันไปก้ไม่ต้องลืมเพราะเรายังรักยังรู้สึกอยู่มึคนเข้ามาหาเราเยอะมากเราไม่สนใจเพราะเราคิดว่าเราต้องเริ่มใหม่ได้ตัวเองไม่ใช่เอาใครมาคุยเพื่อลืมพี่เขาเราเลยตัดสินใจบอกพี่เขาไปว่าไม่ได้กลับมาคบกันไม่เปนไรขอแค่รักพี่แบบไม่ต้องครอบครองก้ได้พีาเขาบอกว่าเราเปลี่ยนไปเยอะสุดท้ายก่อนวางพี่เขาก้บอกว่าทำไมถึงบล็อคปิดเราทุกๆอย่าง เบาบอกว่าอยากให้เรายุกับตัวเองคิดทบทวนและตั้งใจเรียนให้จบไวๆพี่เขาอยากให้เราคิดให้เป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้พี่เขาบอกว่าถ้าคิดถึงโทมาหาพี่ ดราเลยถามกลับว่าถ้าคิดถึงตลอดเวลาก้ต้องโทหาสิก้มีขำกันนะคะและหลังจากนั้นเราก้โทๆหาแต่ไม่เหมือนตอนเปนแฟนนะคะวันนึง2รอบบางทีรอบเดวเราทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจนเรารู้สึกว่าพี่เขาไม่เหมือนเดิมเปลี่ยนไปจนเราคุยกับเขาเลยเปิดใจว่ามีอะไรบอกไหมมีใครบอกเลยหรือไม่ต้องการหนูบอกเลยหนูจะได้ไม่มากวนแล้ว
เราใส่เลยถามตงๆเลยคือแบบไม่ต้องมาค้างคาใจพี่เขาบอกว่าเหมือนเดิมพี่ก็อยู่กับตัวเองพี่เขากำลังสร้างอนาคตแล้วเรารุ้ว่าเากำลังทำร้ายพี่เขาอีกเราเลยตัดใจไม่โทหาตั้งแต่วันนั้นจนวันนึงพี่เขาโทมาหาเรามมันแปลกมากตั้งแต่เลอกกันเราโทหาง้อตื้อพีาเขาซึ่งพี่เขาไม่เคยโทมาหาเราเลยจนตอนนี้เขาโทหาเราตลอดมีแต่เราไม่โทละพี่ขอเจอจะไปเราไปเที่ยวทำบุญทำสิ่งที่เราเคยทำกันตอนเปนแฟนแล้วเรามีธุระไปสอบไปไหนมาไหนพร่เขาบอกพี่ขอไปรับไปส่งนะเราเลยบอกว่าอย่าเลยพี่ไม่นังเกียจหรอที่ต้องมาทพแบบนี้เราเลิกกันละนะพราเขากลับมาบอกว่าเราก้ทำแบบตอนเราคบกันสิไปไหนมาไหนด้วยกันเรางงนะคะพี่เขาเลือกที่จะตัดเราเเต่ะอมาวันนี้กลับมาบอกเราว่าหนูอยู่กับตัวเองได้คิดได้ดีกว่าเดิมบอกเลยว่าเลิกกันตอนล่วงเราสอบเราแบบไม่โอเครเลยแต่เราก้สอบผ่านเราทำได้มันก้เปนกำลังใจให้เรานะคะเรากาจบเเล้วเราคิดว่าเราควรกลับมารักตัวเองดูแลตัวเองก่อนดีกว่าซึ่งพร่เขาดคยบอกว่าให้เรารักตัวเองไปดูแลตัวเองไปทำไปคิดอะไรให้ดีเรียนจบให้ไวๆดรางงเราสับสนว่าพี่เขาคิดอะไรยุต้องการอะไรพี่เขาบอกว่าพร่จะทำให้เราทั้งคู่กลับไปจุดเฟมือนตอนคุยจีบกันวันแรกๆซึ่งบอกเลยมันใช่ความรุ้สคกเเบบนั้นจิงๆเราเขิลเราอายเราเกรงใจเรารุ้ตัวเองเลยว่ากำลังเปนแต่ก้มีแวบที่คิดว่าถ้าเรากลับมาคบกันมันจะออกมายังไงจุดจบแบบเดิมไหมเพราะปัญหาหลายๆอย่างกลับไปเาต้องเจอกับทร่บ้านเขาที่แบบไม่ชอบเราไม่ต้อนรับเราเราคิดนะเาทนไม่ได้หรอกเราก้เจบและเราไม่อยากให้พี่เขามานั่งเครียดกับเรื่องแบบนี้ถามว่าเรารักพี่เขาไหมเราตอบเลยเรารักมากนะอยากใช้ชีวิตอยุ่ด้วยแบบจิงๆจังๆแล้วแต่พอมาถึงจุดนี้นอนนนี้เรากลับมาคิดว่าเราจะทำไงดีสับสนไปหมดเลยว่าจ้องจัดการยังไงดีคะ