แฟนของเราทำงานอยู่ที่ต่างจังหวัดเป็นช่างสัก แต่เราอยู่กรุงเทพ แฟนขึ้นมาหาเราก็ปีนึงก็แค่ หนเดียว ขึ้นมาทีก็มาอยู่เดือนนึง ประมาณนี้ แต่เวลาอยู่กับเราวันๆเขาก็ไม่ได้ทำไร ตอนเช้านอนอยู่บ้าน ประมาณ3-4ทุ่มก็ออกไปนั่งเล่นหารุ่นพี่หาเพื่อนข้างนอกกลับทีก็ประมาณ ตี5-6โมง พอเราไปหาช่วงเช้าก็เอาแต่หลับไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร แล้วพอตอนนี้มันลงไปทำงานแล้วเรา ตื่นเที่ยงไปทำงานปิดร้านประมาณเที่ยงคืน แล้วก็กลับห้องมันแล้วก็มีรุ่นพี่มานั่งเล่นที่ห้องมันต่อกว่าพี่มันจะกลับก็ประมาณ ตี2-3
คือเราพยายามหาเวลาคุยโทรเปิดกล้องอะไรแบบนี้แต่ไม่มีเวลาเลยเพราะเราก็ต้องนอนแล้วก็ไปเรียนให้รอถึง ตี3-4 ทุกวันก็คงไม่ไหว
คือเราน้อยใจเสียใจบ่อยมากก มันก็รู้นะค่ะว่าเรารู้สึกยังไง เรารู้สึกว่าเหมือนมันเรียงลำดับความสำคัญไม่เท่ากันระหว่างพี่ เพื่อน แฟน พอเราพูดแบบเปิดใจกับมันมันก็ขอโทษนะค่ะ บอกจะปรับปรุงตัว แต่ก็เหมือนเดิม ตอนนี้เราลังเลว่าเราจะขอเค้าเลิกดีมั้ย แต่เราก็รักมันนะ
แฟนทำงานไกล นานๆเจอกันที
คือเราพยายามหาเวลาคุยโทรเปิดกล้องอะไรแบบนี้แต่ไม่มีเวลาเลยเพราะเราก็ต้องนอนแล้วก็ไปเรียนให้รอถึง ตี3-4 ทุกวันก็คงไม่ไหว
คือเราน้อยใจเสียใจบ่อยมากก มันก็รู้นะค่ะว่าเรารู้สึกยังไง เรารู้สึกว่าเหมือนมันเรียงลำดับความสำคัญไม่เท่ากันระหว่างพี่ เพื่อน แฟน พอเราพูดแบบเปิดใจกับมันมันก็ขอโทษนะค่ะ บอกจะปรับปรุงตัว แต่ก็เหมือนเดิม ตอนนี้เราลังเลว่าเราจะขอเค้าเลิกดีมั้ย แต่เราก็รักมันนะ