เลิกกับแฟนมาได้ปีนึงแล้วค่ะ
คิดมาตลอดว่าจบได้แล้วไม่ต้องคิดต่อ
ก็เหมือนจะค่อยๆ ดีขึ้น
แต่วันนี้เค้าเปิดตัวคบกับคนที่ทำงานกับเค้า
แล้วกำลังจะพาไปทำความรู้จักกับครอบครัว
ภาพเก่าๆที่เรากับเค้าเคยอยู่ด้วยกันมันขึ้นมาเต็มหัวหมดเลย
ว่าจะไม่ร้องไห้แล้ว แต่ก็ไม่ไหวจริงๆ วันนี้อ่อนไหวมาก
คือซึมแบบไม่สนใจใครแล้ว ใครจะถามช่างมัน อารมณ์เศร้าระเบิดออกมาหมด
ทุกวันนี้พยายามทำงานให้ดีนะคะ
ทำตัวเองให้อยู่ในจุดที่คิดอะไรเกี่ยวกับเค้าไม่ได้
ก็ยุ่งๆ ไว้นั่นแหละค่ะ แต่ก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง
โกรธเค้ามากที่ทิ้งเรา ก็คนมันไม่รักแล้วอะเนาะ เข้าใจค่ะ แต่โกรธ..
ที่ทำงานที่นี่ก็ดีมาก คิดเหมือนกันว่าเราต้องยอมออกจากงานเพราะไอ้บ้านี่เหรอ??
แต่ถ้าไม่ออก รู้เลยว่าสักวันยังไงก็ต้องได้คุยติดต่องานกันอยู่ดี
มานึกดู ไอ้ที่เค้าว่ากันว่า “ต้องก้าวไปข้างหน้านะ”
มันเป็นยังไง มันง่าย หรือ ยากคะ
เจ็บที่ใจจริงๆ เหมือนมีมีดมาปัก 😥
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน และแชร์ความรู้สึก + ความคิดเห็นค่ะ
อะไรคือ “การก้าวไปข้างหน้า” เหรอคะ?
คิดมาตลอดว่าจบได้แล้วไม่ต้องคิดต่อ
ก็เหมือนจะค่อยๆ ดีขึ้น
แต่วันนี้เค้าเปิดตัวคบกับคนที่ทำงานกับเค้า
แล้วกำลังจะพาไปทำความรู้จักกับครอบครัว
ภาพเก่าๆที่เรากับเค้าเคยอยู่ด้วยกันมันขึ้นมาเต็มหัวหมดเลย
ว่าจะไม่ร้องไห้แล้ว แต่ก็ไม่ไหวจริงๆ วันนี้อ่อนไหวมาก
คือซึมแบบไม่สนใจใครแล้ว ใครจะถามช่างมัน อารมณ์เศร้าระเบิดออกมาหมด
ทุกวันนี้พยายามทำงานให้ดีนะคะ
ทำตัวเองให้อยู่ในจุดที่คิดอะไรเกี่ยวกับเค้าไม่ได้
ก็ยุ่งๆ ไว้นั่นแหละค่ะ แต่ก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง
โกรธเค้ามากที่ทิ้งเรา ก็คนมันไม่รักแล้วอะเนาะ เข้าใจค่ะ แต่โกรธ..
ที่ทำงานที่นี่ก็ดีมาก คิดเหมือนกันว่าเราต้องยอมออกจากงานเพราะไอ้บ้านี่เหรอ??
แต่ถ้าไม่ออก รู้เลยว่าสักวันยังไงก็ต้องได้คุยติดต่องานกันอยู่ดี
มานึกดู ไอ้ที่เค้าว่ากันว่า “ต้องก้าวไปข้างหน้านะ”
มันเป็นยังไง มันง่าย หรือ ยากคะ
เจ็บที่ใจจริงๆ เหมือนมีมีดมาปัก 😥
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน และแชร์ความรู้สึก + ความคิดเห็นค่ะ