สวัสดีค่ะ เราอายุ17ปี ตอนนี้กำลังศึกษาอยู่ชั้น ปวช.2 แผนกการบัญชี ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ชีวิตตอนนี้ถ้าจะให้เล่าแบบละเอียดคาดเดาว่าจะยาวมาก เลยอยากจะพูดโดยรวมเลยคือ เคยมีคนในครอบครัวของเราคนนึง บอกกับเราว่า เราเป็นคนมองโลกในแง่ร้าย ชีวิตติดลบ กีดตัวเองออกจากโลกของความเป็นจริง ชีวิตมีแต่ความมืด ไม่มีแสงสว่าง สร้างโลกใบนึงขึ้นมาเพื่อให้ตัวเองอยู่ในนั้นคนเดียว... แน่นอนว่าถ้าคำพูดเหล่านี้เป็นคำพูดของคนอื่น มันก็อาจจะมีบ้างที่ฉันคิดมาก และน้อยใจ แต่นี่เป็นคำพูดของคนในครอบครัวแท้ๆ ความรู้สึกความคิดของฉันมันก็ยิ่งทวีคูณขึ้นไปอีก หลายคนที่ฉันเล่าให้ฟังก็มักจะชอบพูดว่า อย่าไปแคร์ อย่าไปสนใจเลย แต่มันยากไง สำหรับเราแล้วมันยากไงที่จะไม่แคร์ ไม่สนใจคำพูดของคนในครอบครัว คนในครอบครัวที่ฉันคิดมาตลอดว่าเขาจะเป็นคนที่ฉันวางใจได้ แต่เปล่าเลยยิ่งฉันโตขึ้น ฉันยิ่งได้รับรู้ถึงตัวตนและความเป็นจริงมสกขึ้น จะให้ฉันเกลียด จะให้ฉันโกรธมันก็ทำไม่ลง ได้แต่อดทน แต่รู้ไหมว่ามันต้องมีสักวันที่ความอดทนมาถึงขีดสุด คนๆนี้ยิ่งทำให้ฉันเห็นว่าเขาเห็นคนนอกไส้ดีกว่าคนในไส้อย่างฉัน(ฉันลืมบอกไปว่าฉันมีพี่น้องพ่อแม่เดียวกัน3คน) ทุกครั้งพี่น้องของฉันทำผิด คนๆนี้กลับไม่เคยแสดงท่าทีว่าโกรธมากเลย แต่กับฉันที่เรื่องแค่นิดเดียวกลับโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ทำไมต้องเป็นฉันที่ต้องมารองรับอารมณ์ รองรับความรู้ของเขาด้วย ทำไมต้องเป็นฉันคนเดียวที่ต้องมานั่งจมปักกับเรื่องพวกนี้ หรือเพราะฉันมีความคิดที่แตกต่างจากพวกเขา ฉันเครียดหนัก คิดมาก กังวล จนต้องไปพบหมอจิตแพทย์ แล้วผลก็ออกมาว่าฉันเป็นโรคซึมเศร้าระดับกลาง(ไม่รุนแรงมาก) แต่ทุกๆครั้งที่พวกเขาเหล่านั้นแสดงปฎิกิริยาต่างๆใส่ฉัน ฉันกลับยิ่งมานั่งจมปลักกับเรื่องพวกนั้นหนักกว่าเดิม ฉันเคยพูด เคยเล่าให้พวกเขาฟังแล้วกับทุกสิ่งที่ฉันคิด ทุกสิ่งที่ฉันเป็น ฉันเคยเปิดใจพูดออกไปหมดแล้ว ตอนแรกก็เหมือนพวกเขาจะเห็นใจ แต่นานวันเข้าทุกอย่างก็กลับมาเหมือนเดิม มันเป็นอย่างนี้มาหลายครั้งมาก จนฉันบอกกับตัวเองว่าพอแล้ว ไม่ต้องพูดแล้ว มันไมาได้มีอะไรดีขึ้นเลย เก็บไว้ในใจเหมือนแต่ก่อนก็คงไม่ตายหรอก...
ฉันอยากจะหลุดพ้นออกจากความรู้สึกเหล่านี้จัง ฉันต้องทำยังไง เรื่องบางเรื่องที่ควนปล่อยวางฉันก็ปล่อยวางได้บ้าง แต่กับเรื่องบางเรื่องยิ่งนานวันยิ่งเก็บเอามาคิด ฉันอยากหลุดพ้นออกจากวังวนความรู้สึกพวกนี้มากๆ ฉันอยากจะลองใช้ชีวตแบบNoสน Noแคร์ อยากลองใช้ชีวิตแบบไม่ต้องมานั่งจมปลักกับเรื่องที่ทำให้หนักใจ อยากลองเป็นตัวของตัวเอง อยากลองมองโลกในแง่ดีบ้าง สิ่งเหล่านี้ฉันไม่ได้ทำเพื่อใคร แต่ฉันทำเพื่อตัวเอง...
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ ยังไงก็มาช่วยให้คำตอบของคำถามของเราด้วยน่ะค้ะ
ทำยังไงดีให้หลุดพ้นออกจากชีวิตแบบนี้
ฉันอยากจะหลุดพ้นออกจากความรู้สึกเหล่านี้จัง ฉันต้องทำยังไง เรื่องบางเรื่องที่ควนปล่อยวางฉันก็ปล่อยวางได้บ้าง แต่กับเรื่องบางเรื่องยิ่งนานวันยิ่งเก็บเอามาคิด ฉันอยากหลุดพ้นออกจากวังวนความรู้สึกพวกนี้มากๆ ฉันอยากจะลองใช้ชีวตแบบNoสน Noแคร์ อยากลองใช้ชีวิตแบบไม่ต้องมานั่งจมปลักกับเรื่องที่ทำให้หนักใจ อยากลองเป็นตัวของตัวเอง อยากลองมองโลกในแง่ดีบ้าง สิ่งเหล่านี้ฉันไม่ได้ทำเพื่อใคร แต่ฉันทำเพื่อตัวเอง...
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ ยังไงก็มาช่วยให้คำตอบของคำถามของเราด้วยน่ะค้ะ