ฉันมีเพื่อนคนนึง รู้จักกันสมัยเรื่องมัธยมปลาย เอาเป็นว่านางชื่อออย ตอนคบกันแรกๆออยเป็นคนพูดเก่งและหล่อนจะชอบเล่าเรื่องส่วนตัวให้ฉันฟังเสมอ หล่อนเล่ามาให้ฉันฟังเรื่องเดิมๆที่หล่อนมีปัญหากับแฟน,น้องแฟน,แม่แฟน,เพื่อนของแฟนหล่อน ฉันจะคอยรับฟังและคอยปลอบและให้คำแนะนำนางเสมอ
แต่ปัญหาคือนางไม่ทำอะไรเลยถามที่ฉันบอก ไม่ใช่ว่าฉันจะซีเรียสกับการที่หล่อนไม่ฟังคำแนะนำของฉันหรอกนะ เพราะการที่ฉันให้คำแนะนำกับเพื่อนไม่ว่าจะเป็นใคร ถ้าเป็นเรื่องปัญหาชีวิต ฉันมักจะพูดเสมอว่า "ฉันแค่ให้คำแนะนำเท่าที่คิดว่ามันจะดีขึ้นเท่านั้น ที่เหลือคือเธอต้องตัดสินใจเอง เพราะมันคือชีวิตเธอ" แต่หล่อนยังยังบ่นซ้ำๆเรื่องเดิมๆมาเป็น6ปี 6ปีที่ฉันต้องทนฟังหล่อนเล่าเรื่องปัญหาของหล่อนไม่เว้นแม้แต่อาทิตย์เดียว ถึงหล่อนจะบ่นต่างๆนาๆ แต่ในที่สุดหล่อนก็มีลูกกับแฟนของหล่อน แต่โชคไม่เข้าข้างหล่อนเท่าไร เพราะแฟนหล่อนดันถูกจับข้อหายาเสพติด ตอนนี้หล่อนเหลือตัวคนเดียวกับลูก ฉันก็รู้สึกสงสาร บางทีก็มีเลี้ยงข้าวหล่อนบ้าง แต่ก็มีอีกประการที่ว่าหลอนทำงานที่ไหนไม่ทนสักที่ปีนี้หล่อนเปลี่ยนงานมา7ทีแล้ว เพราะหล่อนเล่าว่าหล่อนทะเลาะกับคนที่ทำงาน ด้วยเหตุผลต่างๆนาๆ แต่หล่อนไม่ลงรายละเอียดนักว่าเรื่องอะไร ล่าสุดหล่อนไปทำงานได้5วัน หล่อนโทรมาบอกฉันว่าหล่อนจะลาออก เพราะทะเลาะกับผู้ชายที่ทำงาน ฉันเองก็เคยพูดเคยเตือนหล่อนไปหลายๆเรื่องแล้ว ทั้งเรื่องการเข้าสังคม เรื่องการรักตัวเองและลูกวให้มาก หล่อนชอบพร่ำตลอดเวลาที่เจอฉัน ว่าหล่อนจะเลี้ยงลูกให้ดีที่สุด จะรักแค่ลูกและรักตัวเอง แต่หล่อนก็ชวนฉันเที่ยวผับแทบทุกอาทิตย์ ทั้งคุยกับผู้ชายที่เจอกันในที่เที่ยว ที่ฉันมักเตือนเสมอว่าให้ระวัง หล่อนไม่เชื่อสุดท้ายผู้ชายที่หล่อนคุยก็มีครอบครัวแล้ว ทำให้หล่อนกับแฟนของผู้ชายมีปัญหาทะเลาะกันอีก ซ้ำหล่อนยังไม่สำนึกยังคงหาผู้ชายในที่อโคจรอีกต่อไป ฉันได้ห่างหลอนมา2ปีกว่า ยังเจอกันแต่ไม่บ่อยเท่าแต่ก่อน แล้วหล่อนก็พยายามทักหาฉันเรื่อยๆแต่ฉันมักเลี่ยงไม่ค่อยจะตอบ หรืออาจไม่ตอบเลย ฉันแค่คิดว่าฉันควรทำอย่างไรกับหล่อน? เพราะการที่ฉันเคยสนิทกับหล่อนมาก แล้วฉันเว้นระยะห่างมากพอสมควรแต่เหมือนกับหล่อนยังไม่เข้าใจหรือแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจ แต่หล่อนกับฉันไม่ได้มีเรื่องทะเลาะอะไรกัน แค่ฉันไม่มีเรื่องจะคุยกับหล่อนที่ยังเป็นแบบนี้ ออยผู้ไม่มีภาวะการเป็นแม่คนแม้แต่น้อย ไม่มีความอดทนในเรื่องใดๆ และที่สำคัญ หล่อนไม่เคยรู้หรือรับฟังปัญหาของฉันเลยแม้แต่น้อยตั้งแต่ที่เราคบกันมา
หล่อนจะพูดอยู่กับปัญหาของหล่อนอย่างเดียว อีกอย่างคือเวลาฉันตอบหล่อนไปว่าทำงาน หล่อนมักจะกระหน่ำโทรหาฉันเสมอ ทั้งFB,Line,เบอร์โทร ฉันก็ไม่เข้าใจหล่อนตรงนี้ ? ใครมีความคิดเห็นอย่างไรกันบ้างค่ะ ว่าจะบอกหรือทำอย่างไรกับเพื่อนคนนี้ดี ฉันลองทำหลายวิธีแล้วค่ะ ทั้งไม่ตอบสนองการโทร,การทักข้อความ หรือการบอกว่าฉันยุ่งไม่มีเวลาพอเหมือนสมัยเรียน หรือแม้กระทั่งฉันเคยพูดกับหล่อนแล้วว่า "ถ้าจะโทรมาคุยแค่เรื่องนี้ไม่ต้องโทมาดีกว่าเพราะฉันเคยบอกเธอไปหลายครั้งแล้วว่าเธอควรทำอย่างไร เธอสามารถนำตัวเองออกจากสถานการณ์เช่นนั้นได้ สิ่งสำคัญของเธอคือลูก เธอต้องรักตัวเองและลูกให้มากกว่าชีวิตสนุกของเธอแล้ว ถ้าเธอไม่กล้าจะก้าวออกมาเธอต้องยอมรับและอยู่กับมันต่อไปให้ได้" แต่เหมือนเธอจะไม่เข้าใจสิ่งที่เราสื่อสาร หล่อนความคิดเหมือนถูกสตาฟไว้ตั้งแต่ตอนที่เราเจอกันตอน ม.ปลาย ฉันควรทำอย่างไรกับหล่อนดี ?
มีเพื่อนแบบนี้ควรทำยังไงดี?
แต่ปัญหาคือนางไม่ทำอะไรเลยถามที่ฉันบอก ไม่ใช่ว่าฉันจะซีเรียสกับการที่หล่อนไม่ฟังคำแนะนำของฉันหรอกนะ เพราะการที่ฉันให้คำแนะนำกับเพื่อนไม่ว่าจะเป็นใคร ถ้าเป็นเรื่องปัญหาชีวิต ฉันมักจะพูดเสมอว่า "ฉันแค่ให้คำแนะนำเท่าที่คิดว่ามันจะดีขึ้นเท่านั้น ที่เหลือคือเธอต้องตัดสินใจเอง เพราะมันคือชีวิตเธอ" แต่หล่อนยังยังบ่นซ้ำๆเรื่องเดิมๆมาเป็น6ปี 6ปีที่ฉันต้องทนฟังหล่อนเล่าเรื่องปัญหาของหล่อนไม่เว้นแม้แต่อาทิตย์เดียว ถึงหล่อนจะบ่นต่างๆนาๆ แต่ในที่สุดหล่อนก็มีลูกกับแฟนของหล่อน แต่โชคไม่เข้าข้างหล่อนเท่าไร เพราะแฟนหล่อนดันถูกจับข้อหายาเสพติด ตอนนี้หล่อนเหลือตัวคนเดียวกับลูก ฉันก็รู้สึกสงสาร บางทีก็มีเลี้ยงข้าวหล่อนบ้าง แต่ก็มีอีกประการที่ว่าหลอนทำงานที่ไหนไม่ทนสักที่ปีนี้หล่อนเปลี่ยนงานมา7ทีแล้ว เพราะหล่อนเล่าว่าหล่อนทะเลาะกับคนที่ทำงาน ด้วยเหตุผลต่างๆนาๆ แต่หล่อนไม่ลงรายละเอียดนักว่าเรื่องอะไร ล่าสุดหล่อนไปทำงานได้5วัน หล่อนโทรมาบอกฉันว่าหล่อนจะลาออก เพราะทะเลาะกับผู้ชายที่ทำงาน ฉันเองก็เคยพูดเคยเตือนหล่อนไปหลายๆเรื่องแล้ว ทั้งเรื่องการเข้าสังคม เรื่องการรักตัวเองและลูกวให้มาก หล่อนชอบพร่ำตลอดเวลาที่เจอฉัน ว่าหล่อนจะเลี้ยงลูกให้ดีที่สุด จะรักแค่ลูกและรักตัวเอง แต่หล่อนก็ชวนฉันเที่ยวผับแทบทุกอาทิตย์ ทั้งคุยกับผู้ชายที่เจอกันในที่เที่ยว ที่ฉันมักเตือนเสมอว่าให้ระวัง หล่อนไม่เชื่อสุดท้ายผู้ชายที่หล่อนคุยก็มีครอบครัวแล้ว ทำให้หล่อนกับแฟนของผู้ชายมีปัญหาทะเลาะกันอีก ซ้ำหล่อนยังไม่สำนึกยังคงหาผู้ชายในที่อโคจรอีกต่อไป ฉันได้ห่างหลอนมา2ปีกว่า ยังเจอกันแต่ไม่บ่อยเท่าแต่ก่อน แล้วหล่อนก็พยายามทักหาฉันเรื่อยๆแต่ฉันมักเลี่ยงไม่ค่อยจะตอบ หรืออาจไม่ตอบเลย ฉันแค่คิดว่าฉันควรทำอย่างไรกับหล่อน? เพราะการที่ฉันเคยสนิทกับหล่อนมาก แล้วฉันเว้นระยะห่างมากพอสมควรแต่เหมือนกับหล่อนยังไม่เข้าใจหรือแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจ แต่หล่อนกับฉันไม่ได้มีเรื่องทะเลาะอะไรกัน แค่ฉันไม่มีเรื่องจะคุยกับหล่อนที่ยังเป็นแบบนี้ ออยผู้ไม่มีภาวะการเป็นแม่คนแม้แต่น้อย ไม่มีความอดทนในเรื่องใดๆ และที่สำคัญ หล่อนไม่เคยรู้หรือรับฟังปัญหาของฉันเลยแม้แต่น้อยตั้งแต่ที่เราคบกันมา
หล่อนจะพูดอยู่กับปัญหาของหล่อนอย่างเดียว อีกอย่างคือเวลาฉันตอบหล่อนไปว่าทำงาน หล่อนมักจะกระหน่ำโทรหาฉันเสมอ ทั้งFB,Line,เบอร์โทร ฉันก็ไม่เข้าใจหล่อนตรงนี้ ? ใครมีความคิดเห็นอย่างไรกันบ้างค่ะ ว่าจะบอกหรือทำอย่างไรกับเพื่อนคนนี้ดี ฉันลองทำหลายวิธีแล้วค่ะ ทั้งไม่ตอบสนองการโทร,การทักข้อความ หรือการบอกว่าฉันยุ่งไม่มีเวลาพอเหมือนสมัยเรียน หรือแม้กระทั่งฉันเคยพูดกับหล่อนแล้วว่า "ถ้าจะโทรมาคุยแค่เรื่องนี้ไม่ต้องโทมาดีกว่าเพราะฉันเคยบอกเธอไปหลายครั้งแล้วว่าเธอควรทำอย่างไร เธอสามารถนำตัวเองออกจากสถานการณ์เช่นนั้นได้ สิ่งสำคัญของเธอคือลูก เธอต้องรักตัวเองและลูกให้มากกว่าชีวิตสนุกของเธอแล้ว ถ้าเธอไม่กล้าจะก้าวออกมาเธอต้องยอมรับและอยู่กับมันต่อไปให้ได้" แต่เหมือนเธอจะไม่เข้าใจสิ่งที่เราสื่อสาร หล่อนความคิดเหมือนถูกสตาฟไว้ตั้งแต่ตอนที่เราเจอกันตอน ม.ปลาย ฉันควรทำอย่างไรกับหล่อนดี ?