หรือจริงๆแล้วไม่มีที่ไหนเลยที่เป็นที่ของเรา

คือทุกวันนี้อยู่ตรงไหนก็ไม่มีความสุขเลย แม้แต่อยู่โรงเรียน มีเพื่อนเฮฮาเยอะแยะ แต่ก็ยังรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว แถมยังต้องปั้นหน้ายิ้มทำเหมือนว่าเฮฮาอีกคือมันเหนื่อยมากๆอะ เหมือนต้องตื่นมาใช้ชีวิตน่าเบื่อวนลูปทุกวัน อยู่ตรงไหนก็รู้สึกเบื่อ ไม่มีความสบายใจเลย  รู้สึกว่างเปล่าแต่ละวันแทบไม่อยากจะเจอใครแม้แต่คนสนิท มันเหมือนโลกนี้ไม่น่าอยู่เพราะไม่มีที่ตรงไหนอยู่แล้วสบายใจได้เลยจริงๆ
เราควรทำยังไงดีคะ เพื่อนๆมีวิธีให้หายจากความรู้สึกนี้มั้ย