นี่เป็นกระทู้แรกของเค้านะคะ เกิดจากความกระอักกระอวนในใจ หากพิมพ์กระทู้งงๆหรือผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ
คือพ่อเรา(พ่อเลี้ยง)ไม่ใช่แฟนใหม่แม่นะคะ แต่ท่านเลี้ยงเรามาแต่เด็ก ท่านได้จากเราไปเมื่อสามสี่วันที่แล้ว เราไปหาท่านที่รพ. (ตอนแรกท่านป่วยค่ะเป็นมะเร็งระยะท้ายๆแล้ว) พี่(ลูกของพ่อเลี้ยง)บอกว่าพ่ออาการแย่ เราเลยตัดสินใจไปรพ.ค่ะ แต่อยุ่ต่างจังหวัดใช้เวลาไปหน่อย แต่เราไปไม่ทันค่ะ พ่อเสียแล้ว เราร้องไห้อละจับมือพ่อ มือพ่อเย็นมากค่ะ เราเสียใจมาก ทำเรื่องศพและจัดงานคืนแรกเสร็จ ต่อมาเราก็กลับบ้านเราค่ะ(ยังเป็นนักเรียนอยุ่ค่ะต้องกลับไปเรียนเพราะใกล้จะสอบแล้ว อยุ่ม.6ค่ะ) กลับมานอนบ้านด้วยความลัวค่ะ (ไม่อยากจะกลัวนะคะแต่เราเป็นคนขี้กลัวมากๆ กลัวมากจริงๆ ตอนนี้เราก็กลัวค่ะให้แม่มานอนด้วยทุกคืนเลย รอแม่ขึ้นห้องนอนพร้อมกัน ขี้กลัวขี้นะแงงแต่ไม่เคยเจออะไรเลยค่ะชอบคิดไปเอง เสียง ความมืด อะไรแบบนี้) แถมคนแถวบ้านเขามีของค่ะ เขาบอกว่าเขาเห็นพ่อยืนอยู่ที่บ้านเขา เปิไฟด้วย(ทั้งๆที่บ้านนั้นไม่มีใครอยุ่เลย) และมีอีกหลายๆอย่างค่ะซึ่งเราก้ขี้กลัวก็กลัวไปอีก เราไม่อยากจะกลัวนะคะ เราอยากรุ้ว่าต้องทำยังไงถึงจะหายกลัวคะ ญาติท่านพี่ๆบอกว่าอย่ากลัวพ่อไม่ทำร้ายเราหรอก เรารุ้ทุกอย่างค่ะ แล้วเราก้รักพ่อมากๆ แต่เรากลัว เราได้แต่คิดในใจทำไมเป้นแบบนี้ เราอยากจะร้องไห้ค่ะ เค้าตามหาเกือบทุกวิธีแต่ก้ไม่ช่วยอะไร กลางวันเราไม่กลัวค่ะเราจะบอกพ่อว่าไปรร พ่อชอบให้เงินไปรรเรา้บอกวพ่อว่าได้เงินแล้ว แต่ตกดึกมาเรากลัวทุกทีค่ะ เพราะมันมืด บ้านเรากับบ้านพ่ออยุ่ใกล้กันเลยคาะ เดิน3ก้าว ตอนเราไปงานสพมียายๆบอกเราว่าเมื่อก่อนตอนเราเด้กพ่อชอบบอกว่าเราเป้นลุกคนเล้กเสมอ เราเหมือนลุกแท้ๆของเขาค่ะ ทำเอาเราร้องเลยค่ะแล้วคิดในใจทำไมทำแบบนี้ กลัวทำไม ทำยังไง พ่อจะเสียใจมั้ย เราขี้กลัว อยากรุ้ว่ามันผิดมั้ยคะ เราพยายามแล้ว ต้องทำยังไงคะ
ปล.เราเขียนกระทุ้ในโทรศัพท์นะคะ ถ้ามีการใช้คำที่ผิดขออภัยด้วยนะคะ เครื่องมันดีเลย์มากและขี้เกียจที่จะแก้ค่ะ5555
ขออนุญาตระบายเรื่องพ่อ(ที่เลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็ก)พึ่งเสียไปค่ะ
คือพ่อเรา(พ่อเลี้ยง)ไม่ใช่แฟนใหม่แม่นะคะ แต่ท่านเลี้ยงเรามาแต่เด็ก ท่านได้จากเราไปเมื่อสามสี่วันที่แล้ว เราไปหาท่านที่รพ. (ตอนแรกท่านป่วยค่ะเป็นมะเร็งระยะท้ายๆแล้ว) พี่(ลูกของพ่อเลี้ยง)บอกว่าพ่ออาการแย่ เราเลยตัดสินใจไปรพ.ค่ะ แต่อยุ่ต่างจังหวัดใช้เวลาไปหน่อย แต่เราไปไม่ทันค่ะ พ่อเสียแล้ว เราร้องไห้อละจับมือพ่อ มือพ่อเย็นมากค่ะ เราเสียใจมาก ทำเรื่องศพและจัดงานคืนแรกเสร็จ ต่อมาเราก็กลับบ้านเราค่ะ(ยังเป็นนักเรียนอยุ่ค่ะต้องกลับไปเรียนเพราะใกล้จะสอบแล้ว อยุ่ม.6ค่ะ) กลับมานอนบ้านด้วยความลัวค่ะ (ไม่อยากจะกลัวนะคะแต่เราเป็นคนขี้กลัวมากๆ กลัวมากจริงๆ ตอนนี้เราก็กลัวค่ะให้แม่มานอนด้วยทุกคืนเลย รอแม่ขึ้นห้องนอนพร้อมกัน ขี้กลัวขี้นะแงงแต่ไม่เคยเจออะไรเลยค่ะชอบคิดไปเอง เสียง ความมืด อะไรแบบนี้) แถมคนแถวบ้านเขามีของค่ะ เขาบอกว่าเขาเห็นพ่อยืนอยู่ที่บ้านเขา เปิไฟด้วย(ทั้งๆที่บ้านนั้นไม่มีใครอยุ่เลย) และมีอีกหลายๆอย่างค่ะซึ่งเราก้ขี้กลัวก็กลัวไปอีก เราไม่อยากจะกลัวนะคะ เราอยากรุ้ว่าต้องทำยังไงถึงจะหายกลัวคะ ญาติท่านพี่ๆบอกว่าอย่ากลัวพ่อไม่ทำร้ายเราหรอก เรารุ้ทุกอย่างค่ะ แล้วเราก้รักพ่อมากๆ แต่เรากลัว เราได้แต่คิดในใจทำไมเป้นแบบนี้ เราอยากจะร้องไห้ค่ะ เค้าตามหาเกือบทุกวิธีแต่ก้ไม่ช่วยอะไร กลางวันเราไม่กลัวค่ะเราจะบอกพ่อว่าไปรร พ่อชอบให้เงินไปรรเรา้บอกวพ่อว่าได้เงินแล้ว แต่ตกดึกมาเรากลัวทุกทีค่ะ เพราะมันมืด บ้านเรากับบ้านพ่ออยุ่ใกล้กันเลยคาะ เดิน3ก้าว ตอนเราไปงานสพมียายๆบอกเราว่าเมื่อก่อนตอนเราเด้กพ่อชอบบอกว่าเราเป้นลุกคนเล้กเสมอ เราเหมือนลุกแท้ๆของเขาค่ะ ทำเอาเราร้องเลยค่ะแล้วคิดในใจทำไมทำแบบนี้ กลัวทำไม ทำยังไง พ่อจะเสียใจมั้ย เราขี้กลัว อยากรุ้ว่ามันผิดมั้ยคะ เราพยายามแล้ว ต้องทำยังไงคะ
ปล.เราเขียนกระทุ้ในโทรศัพท์นะคะ ถ้ามีการใช้คำที่ผิดขออภัยด้วยนะคะ เครื่องมันดีเลย์มากและขี้เกียจที่จะแก้ค่ะ5555