กลัวว่าวันข้างหน้าเราจะไม่ได้เจอกัน กลัวว่าจะไม่มีวันที่เราได้กลับมาเจอกันแล้ว
ตั้งแต่ได้มีโอกาสกลับมาคุยกัน นึกถึงเรื่องของเราสองคนทุกคืน ว่ามันเริ่มอย่างไงและจบได้อย่างไง
มันเริ่มจากตัวเราเอง จากที่แอบชอบมาตลอด เริ่มรู้จักจำได้ว่าเป็นตอน ม.ต้น แต่จำไม่ได้ว่า ม.1 รึ ม.2
ตอนนั้นเค้ามีแฟนแล้ว แฟนของเค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนเรา ได้มีโอกาสไปเที่ยวด้วยกัน แต่วันนั้นแฟนเค้าไม่ได้ไปด้วย
เค้าทะเลาะกับแฟน และเค้าก็ต่อยกับประตูห้องน้ำ เรารู้สึกเจ็บแทนเวลาเห็นเค้าเป็นแบบนี้ และได้มีโอกาสเห็นเค้าบ่อยๆ
เพราะห้องอยู่ใกล้กัน เค้าเป็นบุคคลที่หน้านิ่งๆ หน้าหวาน ยิ้มทีโลกหยุดหมุนอะ ส่วนตัวเราเป็นคนชอบคนยากไม่มีสเปค
แต่เเราชอบเค้าเพราะรอยยิ้ม และบุคลิกเค้าจริงๆ ชอบแบบไม่มีเหตุผล รู้แค่ว่าชอบ เราจึงตัดสินใจขอเป็นเพื่อนเค้าในเฟส
แอบมอง กดไลค์ในเฟสให้ตลอด กดแล้วก็ยังกดอีกเลย555 กะให้มันขึ้นแจ้งเตือนบ่อยๆ พอต่อมาเค้าโสด เราดีใจมากกก
ไม่รู้จะทำอย่างไง เขินไปนานเลย พอรู้สึกตัวอีกที เค้ามีแฟนใหม่แล้ว ฮือออ นกเลยยย T^T มัวแต่ลีลา
วันวาเลน์ไทน์เราตัดสินใจซื้อตุ๊กตาหมีสีขาวไปให้เค้า จำความรู้สึกตอนนั้นได้ดี เขินมั้กกก และเค้าก็ให้ดอกกุหลาบเรามาดอกนึง
ดีใจคต่ๆ คิดในใจว่าเค้าอาจจะแอบมีใจให้เรา ทีไหนด้ายยยยย เค้าซื้อมาเยอะ แถมแฟนเค้าได้เป็นช่อเลยด้วย
วันที่เค้าแข่งดนตรีโฟล์คซอง เราก็ไปแอบดูเค้า จำได้ว่าเค้าตีคาฮอง ติดโบว์เล็กๆที่ปกคอเสื้อชุดพละ กรี๊ดหนักม้วากกกกก
และก็เอาช็อคโกแลตไปให้เค้า สุดท้ายแฟนเค้าจับได้ค่ะ ตายยยยยย ตายยยย ลูกไก่ในกำมือแฟนเค้าเลย
พอนานเข้าแฟนเค้าคงทนไม่ไหว และบวกกับกำลังจะเลิกกันค่ะ เลยเดินมาถามเราตรงๆเลยว่า เราชอบแฟนเค้าหรอ
เราคิดในใจไม่มีอะไรจะเสียแล้ว กลัวบอกไม่ ไปแล้วไม่มีโอกาสคบกับเค้าค่ะ เราตอบไปว่า ใช่ชอบ และมองตาแฟนเค้า
คิดว่าวันนั้นจะร่วงลงไปกองกับพื้นแล้วค่ะ แต่เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรเรา แค่พูดกับเราว่างั้นก็โอเค แล้วเราก็ได้มีโอกาสคุยกันค่ะ
เค้าทักมาถามว่าชอบเค้าหรอ ตอนนั้นพอเห็นแชท บ้านแทบแตกค่ะ ทำไรไม่ถูก เลยตอบไปแค่ใช่ชอบ ชบมานานแล้วด้วย
เราชอบเค้ามาปีกว่าๆเลยค่ะ พอคุยกันไปมา เค้าน่ารักมาก ดีกับเรามาก ตามใจทุกอย่าง ดูแลเราดี และมีอยู่วันหนึ่งเราไปกินเรากับเพื่อนๆ
เราเมามากๆเค้าก้พาเรามานอนค่ะ นอนที่นอนของเพื่อน เราอ้วกเค้าก้คอยดูแลเรา จูบแรกของเรากับเค้าก็เริ่มจากวันนั้น
เค้าขอคบเราแบบจริงๆจังๆ ตอนไปทัศนะศึกษาที่ทะเลค่ะ ห้องเราไปพร้อมห้องเค้า มีโอกาสเจอกันมองกัน เค้าขอเราคบโดยการตั้งคบในเฟส
และได้การเป็นจุดเริ่มต้นของเราสองคน เราสองคนเจอกันบ่อยมาก อยู่ด้วยกันแทบจะตลอด มีความสุขมากๆเลยค่ะ เรามีปัญหาอะไรเค้าก็คอยช่วยเหลือเราตลอด ได้มีโอกาสไปบ้านเค้า แม่เค้าพี่สะใภ้ พี่ชายเค้าใจดีมากๆ ยิ่งพี่สะใภ้ดีกับเรามากจริงๆ วันนั้นเป็นวันเตรียมงานบวชพี่ชายเค้า เราไปช่วยแฟนทำงานนู่นนี่ เราก็ไปนั่งกินข้าว เรารู้สึกเกร็งมาก เพราะยังเขินๆอยู่ พี่สะใภ้เค้าเดินมาคุยกับเรานู่นนี่ บอกให้เราทำตัวสบายๆ พี่เค้าเป็นคนน่ารักมากๆ คงแบบหัวอกลูกสะใภ้เหมือนกันอะ555 คิดเองเออเอง ขับเราไปไหนมาไหนด้วยกัน แฟนเราเค้าเป้นคนเงียบๆนิ่งๆค่ะ ขอใช้คำว่าแฟนเลยนะคะเพราะคบกันแล้ว
ไปไหนมาไหนคอยรายงานเราตลอด คือเป็นดีคนนึงเลยอะค่ะ พอไปๆมาๆสันดานเราเสียเอง เริ่มทำตัวไม่ดีใส่ แอบทำเค้าเสียใจ
จนรู้ตัวว่าไม่ควรทำเค้าเสียใจอีกแล้ว จึงตัดสินใจบอกเลิกเค้าไปค่ะ ตอนนั้นเค้ารอเราตลอด คอยอยู่ข้างๆเราตลอด แต่เราไม่เคยนึกถึงเค้าเลย ตอนนั้นคิดว่าคนดีๆแบบเค้าไม่น่ามาเจอคนแบบเรา พอเรามีแฟนใหม่ เจอสะ

เลยค่ะ ถือว่าเป็นเวณกรรมละกัน ยอมรับค่ะว่าหลังเลิกกัน
จนมีแฟนใหม่กี่ครั้ง ก็คิดถึงเค้าตลอด มองตลอด คิดได้ก็สายไปค่ะ อยากดึงเค้ากลับมา แต่รู้ว่าคงเห็นแก่ตัวแน่ๆ ทำกับเค้าไว้
ถ้ามีโอกาสขอโทษเค้าก็จะขอโทษสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา ตอนนี้คิดถึงมากจริงๆ คิดถึงแต่ทำไรไม่ได้ เข้าใจถึงความรู้สึกของเค้าตอนนั้นเลยค่ะ
เจอเค้ากับตัวก็รู้สึกแย่เหมือนกัน เรื่องของเราเริ่มจากการที่เราเข้าไปหาเข้าก่อน และก็จบลงด้วยเราเดินออกมาจากเค้าก่อน
ยกให้ความรักครั้งนี้เป็นความรักที่มีความสุขที่สุด สบายใจที่สุด และอยากได้กลับมาที่สุด
ความรู้สึกดีๆที่อยากได้กลับมา
ตั้งแต่ได้มีโอกาสกลับมาคุยกัน นึกถึงเรื่องของเราสองคนทุกคืน ว่ามันเริ่มอย่างไงและจบได้อย่างไง
มันเริ่มจากตัวเราเอง จากที่แอบชอบมาตลอด เริ่มรู้จักจำได้ว่าเป็นตอน ม.ต้น แต่จำไม่ได้ว่า ม.1 รึ ม.2
ตอนนั้นเค้ามีแฟนแล้ว แฟนของเค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนเรา ได้มีโอกาสไปเที่ยวด้วยกัน แต่วันนั้นแฟนเค้าไม่ได้ไปด้วย
เค้าทะเลาะกับแฟน และเค้าก็ต่อยกับประตูห้องน้ำ เรารู้สึกเจ็บแทนเวลาเห็นเค้าเป็นแบบนี้ และได้มีโอกาสเห็นเค้าบ่อยๆ
เพราะห้องอยู่ใกล้กัน เค้าเป็นบุคคลที่หน้านิ่งๆ หน้าหวาน ยิ้มทีโลกหยุดหมุนอะ ส่วนตัวเราเป็นคนชอบคนยากไม่มีสเปค
แต่เเราชอบเค้าเพราะรอยยิ้ม และบุคลิกเค้าจริงๆ ชอบแบบไม่มีเหตุผล รู้แค่ว่าชอบ เราจึงตัดสินใจขอเป็นเพื่อนเค้าในเฟส
แอบมอง กดไลค์ในเฟสให้ตลอด กดแล้วก็ยังกดอีกเลย555 กะให้มันขึ้นแจ้งเตือนบ่อยๆ พอต่อมาเค้าโสด เราดีใจมากกก
ไม่รู้จะทำอย่างไง เขินไปนานเลย พอรู้สึกตัวอีกที เค้ามีแฟนใหม่แล้ว ฮือออ นกเลยยย T^T มัวแต่ลีลา
วันวาเลน์ไทน์เราตัดสินใจซื้อตุ๊กตาหมีสีขาวไปให้เค้า จำความรู้สึกตอนนั้นได้ดี เขินมั้กกก และเค้าก็ให้ดอกกุหลาบเรามาดอกนึง
ดีใจคต่ๆ คิดในใจว่าเค้าอาจจะแอบมีใจให้เรา ทีไหนด้ายยยยย เค้าซื้อมาเยอะ แถมแฟนเค้าได้เป็นช่อเลยด้วย
วันที่เค้าแข่งดนตรีโฟล์คซอง เราก็ไปแอบดูเค้า จำได้ว่าเค้าตีคาฮอง ติดโบว์เล็กๆที่ปกคอเสื้อชุดพละ กรี๊ดหนักม้วากกกกก
และก็เอาช็อคโกแลตไปให้เค้า สุดท้ายแฟนเค้าจับได้ค่ะ ตายยยยยย ตายยยย ลูกไก่ในกำมือแฟนเค้าเลย
พอนานเข้าแฟนเค้าคงทนไม่ไหว และบวกกับกำลังจะเลิกกันค่ะ เลยเดินมาถามเราตรงๆเลยว่า เราชอบแฟนเค้าหรอ
เราคิดในใจไม่มีอะไรจะเสียแล้ว กลัวบอกไม่ ไปแล้วไม่มีโอกาสคบกับเค้าค่ะ เราตอบไปว่า ใช่ชอบ และมองตาแฟนเค้า
คิดว่าวันนั้นจะร่วงลงไปกองกับพื้นแล้วค่ะ แต่เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรเรา แค่พูดกับเราว่างั้นก็โอเค แล้วเราก็ได้มีโอกาสคุยกันค่ะ
เค้าทักมาถามว่าชอบเค้าหรอ ตอนนั้นพอเห็นแชท บ้านแทบแตกค่ะ ทำไรไม่ถูก เลยตอบไปแค่ใช่ชอบ ชบมานานแล้วด้วย
เราชอบเค้ามาปีกว่าๆเลยค่ะ พอคุยกันไปมา เค้าน่ารักมาก ดีกับเรามาก ตามใจทุกอย่าง ดูแลเราดี และมีอยู่วันหนึ่งเราไปกินเรากับเพื่อนๆ
เราเมามากๆเค้าก้พาเรามานอนค่ะ นอนที่นอนของเพื่อน เราอ้วกเค้าก้คอยดูแลเรา จูบแรกของเรากับเค้าก็เริ่มจากวันนั้น
เค้าขอคบเราแบบจริงๆจังๆ ตอนไปทัศนะศึกษาที่ทะเลค่ะ ห้องเราไปพร้อมห้องเค้า มีโอกาสเจอกันมองกัน เค้าขอเราคบโดยการตั้งคบในเฟส
และได้การเป็นจุดเริ่มต้นของเราสองคน เราสองคนเจอกันบ่อยมาก อยู่ด้วยกันแทบจะตลอด มีความสุขมากๆเลยค่ะ เรามีปัญหาอะไรเค้าก็คอยช่วยเหลือเราตลอด ได้มีโอกาสไปบ้านเค้า แม่เค้าพี่สะใภ้ พี่ชายเค้าใจดีมากๆ ยิ่งพี่สะใภ้ดีกับเรามากจริงๆ วันนั้นเป็นวันเตรียมงานบวชพี่ชายเค้า เราไปช่วยแฟนทำงานนู่นนี่ เราก็ไปนั่งกินข้าว เรารู้สึกเกร็งมาก เพราะยังเขินๆอยู่ พี่สะใภ้เค้าเดินมาคุยกับเรานู่นนี่ บอกให้เราทำตัวสบายๆ พี่เค้าเป็นคนน่ารักมากๆ คงแบบหัวอกลูกสะใภ้เหมือนกันอะ555 คิดเองเออเอง ขับเราไปไหนมาไหนด้วยกัน แฟนเราเค้าเป้นคนเงียบๆนิ่งๆค่ะ ขอใช้คำว่าแฟนเลยนะคะเพราะคบกันแล้ว
ไปไหนมาไหนคอยรายงานเราตลอด คือเป็นดีคนนึงเลยอะค่ะ พอไปๆมาๆสันดานเราเสียเอง เริ่มทำตัวไม่ดีใส่ แอบทำเค้าเสียใจ
จนรู้ตัวว่าไม่ควรทำเค้าเสียใจอีกแล้ว จึงตัดสินใจบอกเลิกเค้าไปค่ะ ตอนนั้นเค้ารอเราตลอด คอยอยู่ข้างๆเราตลอด แต่เราไม่เคยนึกถึงเค้าเลย ตอนนั้นคิดว่าคนดีๆแบบเค้าไม่น่ามาเจอคนแบบเรา พอเรามีแฟนใหม่ เจอสะ
จนมีแฟนใหม่กี่ครั้ง ก็คิดถึงเค้าตลอด มองตลอด คิดได้ก็สายไปค่ะ อยากดึงเค้ากลับมา แต่รู้ว่าคงเห็นแก่ตัวแน่ๆ ทำกับเค้าไว้
ถ้ามีโอกาสขอโทษเค้าก็จะขอโทษสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา ตอนนี้คิดถึงมากจริงๆ คิดถึงแต่ทำไรไม่ได้ เข้าใจถึงความรู้สึกของเค้าตอนนั้นเลยค่ะ
เจอเค้ากับตัวก็รู้สึกแย่เหมือนกัน เรื่องของเราเริ่มจากการที่เราเข้าไปหาเข้าก่อน และก็จบลงด้วยเราเดินออกมาจากเค้าก่อน
ยกให้ความรักครั้งนี้เป็นความรักที่มีความสุขที่สุด สบายใจที่สุด และอยากได้กลับมาที่สุด