เรืองมีอยู่ว่า เรานั้งเล่นกันเป็นกลุ้ม มี ลูกพีลูกน้องและแฟนเขา และน้องสาวผมและผม คุยกันเรืองรถว่าใครขับเป็นใครไม่เป็น เถียงกันไร้สาระนั้นเละ
สุดท้ายเดินหนี พอสามวันให้หลังผมกะจะทักไปเล่นด้วย น้องกลับบอกว่า กูเกลียด กับกูอย่ามารู้จักกันเลยย!! ชีวิตนี้ไม่มีใครช่วยรัยกูหรอก ทั้งๆที่
ผมทั้งนั้นคอยดูมัน เห้อ และอีกเยอะแต่ผมว่าแค่ประโยคนี้ก็พอแล้ว ผมนี้ถึงกับอึ่งทึ่ง เสียใจด้วย จะเอาไงดีกับน้องคนนี้ดี เห้อ
น้องสาว กับ พีชาย อ่านแล้วถามตัวเองเป็นคุณจะทำยังไง
สุดท้ายเดินหนี พอสามวันให้หลังผมกะจะทักไปเล่นด้วย น้องกลับบอกว่า กูเกลียด กับกูอย่ามารู้จักกันเลยย!! ชีวิตนี้ไม่มีใครช่วยรัยกูหรอก ทั้งๆที่
ผมทั้งนั้นคอยดูมัน เห้อ และอีกเยอะแต่ผมว่าแค่ประโยคนี้ก็พอแล้ว ผมนี้ถึงกับอึ่งทึ่ง เสียใจด้วย จะเอาไงดีกับน้องคนนี้ดี เห้อ