แม่ค้าเอามือมาจับรองเท้า แล้ว มาจับถุงกับข้าว ผมจึงปฏิเสธการซื้อถุงกับข้าวนั้นไป ผมทำถูกต้องเปล่าครับ

คุณตัดสินใจถูกแล้วค่ะ  ถ้าไม่สบายใจก็ไม่ต้องซื้อทานค่ะ  คุณยังดีปฏิเสธแบบสุภาพนุ่มนวลมากค่ะ  

ขออนุญาตเล่าเรื่องของเรานะคะ  ไม่เหมือนกันเป๊ะแต่คล้ายๆ กันค่ะ   ขออภัยยาวหน่อยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่าเราไปร้านขายยาแห่งหนึ่ง  คนขายก็ประมาณอาแป๊ะอายุสัก 60-70 ปีนะค่ะ  ซึ่งแต่ก่อนเราก็เคยซื้อยาร้านนี้บ่อยๆ ก็จะซื้อพวกยาหม่อง ยาดม ยาแก้ปวดหัวประมาณนี้ค่ะ

แต่มาวันนี้เราต้องการซื้อยาแก้อาเจียน  เราก็เรียกคนขาย "ซื้อยาหน่อยค่ะ  (พอดีเค้าอยู่ประมาณหลังร้าน)  พออาแป๊ะเดินมาแกก็ถามเราตามนี้ค่ะ

อาแป๊ะ :  เอากี่เม็ด ?

เรา  :  ทีนี้เราก็เริ่มงงตะหงิดๆ เพราะคิดว่ายาขายเป็นแผงๆ นะค่ะ  ก็งงว่ามาถามกี่เม็ดทำไม  แต่ก็คิดในแง่ดีว่าสงสัยราคาคงจะแตกต่างตามจำนวนละมั๊ง  เราก็ถามกลับไปอีกว่า    ขายยังไงคะ ??

อาแป๊ะ :  เม็ดละ 5 บาท

เรา :  ยังมีแอบงงในใจอีกว่า...เอ๊ !!  ทำไมยาแยกขายเป็นเม็ด  มันน่าจะเป็นแผงๆ นะ  แต่คือช่วงคุยกันอาแป๊ะแกยังไม่หยิบยามาให้ดูไงคะ  ก็คือมีแต่บทสนทนาคุยกัน  แต่เราก็ตอบไปว่าเอา  5  เม็ดค่ะ

และช่วงจังหวะนั้นเอง  อาแป๊ะก็เปิดตู้ยา แล้วหยิบกระปุกยามาแบบกระปุกใหญ่ๆ เลย  ตรงนี้เราก็เพิ่งถึงบางอ้อ  ว่าอ๋อ..อาแป๊ะแกเอายามาแบ่งขายจากกระปุกใหญ่ๆ อันนี้นี่เอง  ไม่ใช่เป็นแผงยาแบบแยกเป็นช่องๆ แบบบริษัทโดยตรง   เราก็ไม่ได้คิดอะไร

แต่จุด Peak  ที่อึ้งกว่านั้นคือ  อาแป๊ะก็เทยาอันนั้นแหละใส่มือเปล่าข้างขวาของแกเลย  เอาตรงๆ มือขวาอาแป๊ะแกดำมาก  แถมอีกมือซ้ายแกก็ยังถือไม้ไอติมที่เพิ่งกินเสร็จเลยเพราะมีคราบช๊อกโกแลตติดอยู่ที่ไม้อยู่  เอาตรงๆ เราอึ้งค่ะ  ด้วยความปากไวเราก็ถามไปเลยว่า

เรา  :    เดี๋ยวนะคะ  จะแบ่งยาแบบนี้หรอคะ  

อาแป๊ะ :  (เริ่มเงยหน้ามองเรา  แล้วตอบแบบมั่นใจว่า)     "ใช่"

เรา :  ไม่มีที่แบ่งยาแบบสแตนเลสหรอคะ  (ซึ่งจริงๆ ที่แบ่งยาก็วางอยู่ข้างๆ อาแป๊ะแหละค่ะ  อยู่แบบแค่เอื้อมเลย  แต่คืออาแป๊ะเค้าไม่ใช้เดาว่าคงขี้เกียจ  เทยาที่มือตรงๆ ง่ายกว่า)

อาแป๊ะ :   (น้ำเสียง + หน้าตาอาแป๊ะเริ่มมีอารมณ์)    ไม่มี  แล้วจะเอามั๊ยยาอ่ะ ??  

เรา :  ตอบแบบมั่นใจและหนักแน่น  "ไม่เอาค่ะ"  เราก็ตอบแบบนี้แล้วก็เดินออกจากร้านมาเลยค่ะ  

อาแป๊ะ :  บ่นไล่หลังเราประมาณหาว่าเราเรื่องมาก


เอาตรงๆ ต้องเห็นภาพตามด้วยค่ะ  น่าขยะแขยงจริงๆ  ถ้าอาแป๊ะใช้ที่สแตนเลสแบ่งยาเราซื้อนะคะ  เราไม่ใช่คนมากมายอะไร  แต่นี่แกเล่นเทยาทั้งหมดใส่มือ  แล้วจะมานับจากมือไงคะ  มือขวาที่ยาอยู่ในมือก็ดำสกปรกมาก  แถมมือซ้ายก็คีบไม้ไอติมที่กินแล้วหมดคือเตรียมจะทิ้ง  แต่ดันมาขายของซะก่อน  มือแกก็เลยต้องคีบแบบนั้น  สำหรับเราๆ รับไม่ได้ค่ะ

เจอแบบนี้เราบายเลยค่ะ   ทุกวันนี้ลาขาดจากร้านนี้เลยค่ะ