เรื่องมันมีอยู่ว่า บ้านผมมีงานดนตรีแล้วผมชวนแฟนผมมาเที่ยวมานอนบ้านผม(แฟนผมเป็นผู้ชาย) แล้วผมก็โทรกับแฟนอยู่ผมบอกขอให้แฟนผมขอแม่ดีๆแล้วผมแฟนก็ขอแม่ว่า "แม่พรุ้งนี้ไปเที่ยวงานแล้วจะไปนอนบ้านเพื่อนได้ไหม" แม่แฟนผมก่อบอกว่า(ผมยังค้างสายคุยอยู่) "เพราะเด็กคนไหนใช่ไหมลูกถึงอยากไปเที่ยว ใช่เงินฟุ่มเฟือยแม่หาเงินให้ไม่ไม่ได้ให้ไปเที่ยวกับเพื่อนนะ" ผมนิ่งไปแล้วอยากร้องไห้ คิดอยู่ว่าแม่แฟนผมคงคิดว่าเป็นเด็กไม่ดีไปละ แม่แฟนผมเคยเจอผมแค่ครั้งเดียวแต่พ่อแม่ผมเห็นแฟนผมบ่อยละ พ่อแม่แฟนและพ่อแม่ผมก็ไม่รู้นะว่าเราเป็นแฟนกัน แฟนผมก่อบอกว่าขอโทดแทนแม่ด้วยแม่เค้าพูดแรงไป ผมก่อตอบไปว่าไม่เป็นไรหรอกแม่ตัวคงไม่ไว้ใจเค้า เพราะเราอยู่ต่าง รร กันแล้วหน้าตาผมก่อดูเลวๆด้วย ผมก่อได้แค่คิดว่าเราไม่ได้ขนาดนั้นเลยหรอผมได้แต่คิดว่าชีวิตเราควรทำยังไงต่อเราควรเลิกกันไหมเพื่อความสบายใจของแม่ หรือเราควรบอกไปตรงๆว่าเราเป็นแฟนกัน ผมก่อคิดต่อว่าเรื่องมันอาจจะเลวร้ายก่อนี้ก่อได้ทั้งๆที่เรารักกันมากมากไม่เคยขาดจากกันเป็นกำลังใจให้กันเสมอแต่ความขเรามันอาจจะฟังลงก่อได้เพราะเรื่องแค่นี้ เราควรทำยังไงกันต่อหรือรักเราต้องจบลงแค่นี้จริง T-T
#ผมรักคนนี้จริงๆนะผมไม่อยากทิ้งเค้าไปอะ💔💔💞เป็นเรื่องที่เลวร้ายที่สุดที่เคยเจอ
แม่แฟนว่าให้เรา
#ผมรักคนนี้จริงๆนะผมไม่อยากทิ้งเค้าไปอะ💔💔💞เป็นเรื่องที่เลวร้ายที่สุดที่เคยเจอ