ก่อนหน้าที่จะคบกับเรา แฟนเราเค้าเคยมีแฟนมาก่อนแล้วสามคน คนที่2กับ3หลังจากเลิกกันไปก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก แต่คนแรกยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน(เราขอเรียกว่าพี่บีนะคะ) เพราะอยู่กลุ่มเพื่อนเดียวกัน บางทีก็มีนัดไปเที่ยวนู่นนี่กับกลุ่มเพื่อนด้วยกันบ้าง

          จนเมื่ออาทิตย์ก่อนแฟนเราไปงานบวชเพื่อน โดยพาเราไปด้วย(โดยไม่ได้บอกเพื่อนๆก่อน) ทีนี้พี่บีก็มาด้วยเหมือนกัน เพราะเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน ตอนที่เจอกัน แฟนเราก็ไม่ได้มีท่าทีแปลกอะไร ไม่ได้พูดคุยกับพี่บี แค่มีส่งน้ำส่งขนมให้กันบ้าง ซึ่งเราก็ไม่ได้คิดอะไร จนกระทั่งตอนลากันก่อนจะกลับ เพื่อนๆแฟนก็ถามพี่บีว่ามีแฟนรึยัง พี่บีก็บอกว่ายังไม่มี เพื่อนๆแฟนเราก็หันมามองเรากับแฟนแวบนึง แล้วเข้าไปเหมือนกอดๆพี่บีแล้วบอกว่าไม่เป็นไรนะๆ ตอนนี้แหละค่ะ ที่เราเริ่มคิด

          จนกระทั่งไม่กี่วันก่อน เรากับแฟนก็คุยกันทั่วไป แต่ประเด็นมันวกเข้าเรื่องแฟนเก่าได้ยังไงก็ไม่รู้ เราก็เล่าให้แฟนฟังว่า แม่ของแฟนบอกเราว่าไม่ชอบแฟนเก่าของแฟนเราซักคน อย่างพี่บีก็ดูเป็นลูกคุณหนู ทำอะไรไม่เป็น จู่ๆแฟนเราก็สวนขึ้นมาว่าไม่นะ ไม่ได้คุณหนูเลย เค้าก็ดี เราเลยถามว่างั้นเลิกกันทำไม แฟนเราก็บอกว่าเค้าผิดเอง เมื่อก่อนงี่เง่า หวงไม่เข้าเรื่องจนพี่บีทนไม่ไหว พี่บีเลยขอเลิก ตอนที่มีแฟนคนที่สอง ก็เหมือนอยากมีใครซักคนเพื่อให้ลืมพี่บี ส่วนคนที่สามคบกันแปบเดียว รู้สึกไม่ใช่ก็เลยเลิก

          แถมยังบอกอีกว่า ตอนนั้นก็คิดๆอยู่ว่าจะกลับไปคุยกับพี่บีดีมั้ย เพราะแฟนเราก็โตขึ้นแล้ว ไม่ได้งี่เง่าแบบแต่ก่อน แต่พอดีมาเจอเราก่อน ก็เลยได้คุยแล้วคบกัน ซึ่งแฟนเราเป็นพวกคุยกับใครก็คุยคนเดียว เค้าก็เลยไม่กลับไปคุยกับพี่บีอีก เพิ่มเติมคือแฟนเราเค้าเคยบอกว่าความจริงเคยมีรุ่นน้องมาชอบ แต่เค้าก็ไม่ยอมคบ เค้าบอกว่าไม่แน่ถ้ายอมคบน้องคนนั้น ก็อาจจะเลิกกันไปเพราะเค้างี่เง่า แล้วพอมาเจอพี่บี อาจจะคบกันได้ยาวๆจนถึงตอนนี้เพราะที่เค้างี่เง่าตอนนั้นเพราะเป็นแฟนคนแรก เลยหวงมากเห่อมาก

          เราก็เลยเริ่มคิดมากค่ะ รู้สึกเหมือนถ้าไม่มีเราเค้าคงได้กลับไปคบพี่บีแล้ว ความจริงพี่บีเหมือนเป็นรักแรกของแฟนเรา และเป็นคนแรกของแฟนเราด้วย เราเลยคุยกับแฟนตรงๆ ว่าเพราะมีเรารึเปล่า เค้าเลยกลับไปหาพี่บีไม่ได้ แต่แฟนเราก็บอกว่าไม่ใช่ เค้าบอกพี่บีคืออดีต แต่เราคือปัจจุบันของเค้า ไม่ว่ายังไงห้ามเราบอกเลิก ห้ามปล่อยมือจากเค้า

         แต่เราก็อดคิดไม่ได้จริงๆค่ะ ถ้าเป็นแฟนคนก่อนๆ เราพร้อมจะยื้อ ต่อให้แฟนอยากเลิกเราก็ไม่ปล่อย แต่กับแฟนคนนี้เรารู้สึกรักมากจนยอมได้ถ้าเค้าจะไปคบกับคนอื่นแล้วมีความสุขกว่าคบกับเรา เราจะปล่อยให้ทันทีเลย แต่แฟนก็ยืนยันว่าไม่เอา เค้าบอกว่าหาใครที่ดีเท่าเราไม่ได้แล้ว

           แล้วบอกว่าที่เค้าซื้อบ้านก็เพื่อจะได้อยู่กับเรา วางแผนอนาคตทุกอย่างไว้กับเรา ยังไงเค้าก็จะไม่กลับไปหาพี่บี และขอให้เราอย่าคิดมาก ซึ่งเราก็พยายามไม่คิด แต่คำพูด การกระทำที่เค้าพูดถึงพี่บีมันวนในหัวเราตลอดค่ะ บางทีก็อยากห่างๆจากเค้า ให้เค้าได้กลับไปลองคุยกับพี่บี ไม่แน่มันอาจจะดีกว่าที่คบกับเราอยู่ตอนนี้ เราคิดถึงขั้นว่าเงินที่แฟนยืมเราไปเป็นค่าดาวน์บ้าน เราก็จะไม่เอาคืน ต่อให้แฟนเลิกกับเราแล้วไปคบกับพี่บี พาพี่บีมาอยู่ในบ้านที่เราช่วยกันซื้อ ช่วยกันตกแต่ง เราก็จะไม่โกรธเลย ถ้ามันทำให้แฟนเรามีความสุข

          ตอนนี้เราไม่รู้จะจัดการความคิดตัวเองยังไงดีค่ะ ต่อให้แฟนบอกว่าจะไม่ยอมเลิกกับเรา แต่ต้องคอยมาคิดว่าตัวเองเป็นคนที่ทำให้แฟนไม่ได้อยู่กับคนที่เค้าอาจจะรักจริงๆ มันก็รู้สึกทนไม่ได้เลยค่ะ