สิ่งที่หนูจะเล่าต่อไปนี้โปรดเข้าใจหนูนะคะ.... เห้อเหนื่อยเน้อะ....! เราเองไม่ได้เกิดมารวยเหมือนคนอื่นนะเว้ยยเเต่ดีขนาดไหนที่เราได้เรียนความฝันของเราคืออยากเรียนสูงๆเเต่มันติดที่ว่าเราไม่มีทุนการศึกษานี้
เเหละเราไม่รู้ว่าเราจะทำยังไง.. จะทำงานไปเรียนไปหรอ? คงเหนื่อยเเต่ถ้ามันทำให้เราได้เรียนสูงๆเหมือนคนอื่นเรายอม... เห้อสงสารตัวเองเเต่เกียจตัวเองตอนทำอะไรไม่คิด.. โคตรอยากตบตัวเองแรงๆเเต่ทำไปก็ไม่มีประโยชน์ ตอนนี้เราคิดได้เเล้วนะว่าถ้าเราทำตัวเป็นเด็กเกเรมันไม่ได้ทำให้เราได้เป็นด็อกเตอร์... มันอาจฟังดูตลกว่านะว่าคนอย่างเราที่เคยชอบเที่ยวแล้วหันกลับมาตั้งใจเรียน... 😑🙏🏻คนอื่นเค้าคงคิดว่าเรานิสัยไม่ดี เเล้วแต่จะคิดเถอะเราชินล้ะทำไรเราก็ผิดไปหมด ยอมรับนะว่าเคยทำผิดเคยเกเร.... พอเรามาคิดอีกทีถ้าเรายังเป็น
เเบบนี้อยู่..... ญาติพี่น้องเราคงผิดหวัง
มากอ่ะ!!! พ่อกับเเม่เราก็ไม่มีถึงมีพวกเค้าก็มีครอบครัวใหม่หมดล้ะ.. 😑ยินดีกับพวกเค้าเห็นพวกเค้ามีความสุขเราก็พอใจล้ะ ทิ้งเราไปตั้งเเต่เรายังไม่ถึงขวบเเต่เราก็อยู่ถึงทุกวันนี้โคตร! สตรองว้ะ เเต่ก็แอบน้อยใจนะว่าเรา
เป็นลูกเค้าหรือเปล่า.... เเต่เอาเถอะอย่างน้อยก็คอยมีป้ามีลุงคอยช่วย. ง่ายๆเลยนะเราไม่มีเงินที่จะเรียนต่ออ่ะ..เก็บตังไปมันต้องใช้หลายอย่างอยู่ดี... เคยเเอบได้ยินลุงกะป้าคุยกันนะว่าถ้าเราจบม.3 คงไม่ให้เรียนต่อ..? ความรู้สึกตอนนั้นคือโคตรเศร้าร้องไห้ทั้งคืนไม่รู้เป็นไร.. แอบอิจฉาเพื่อนนะว่าทำไมเค้าโชคดีจังเราอยากมีโอกาสเเบบนี้บ้างจัง.. เเต่เราคงได้เเค่คิดอ่ะ.. เคยคิดไว้ด้วยว่าอยากขอทุนเรียนต่อต่างประเทศ... แต่ลืมคิดเลยว่าเราไม่มีเงิน สิ่งที่คิดไว้หายไปกับตาาสุดท้ายก็ต้องมานั่งลุ้นว่าเราจะได้เรียนต่อมั้ย และตอนนี้สิ่งที่ต้องท่องไว้ในใจคือ "ตั้งใจเรียน" 🙏🏻❤️