สวัสดีครับผมเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนอเมริกาครับ เรียนอยู่ประมาณ ม.6 ของไทย โรงเรียนอเมริกาของผมมีนักเรียนเเลกเปลี่ยนไทยมาเรียนด้วย 2 คนครับ คนหนึ่งเป็นผู้หญิง อีกคนหนึ่งเป็นผู้ชายซึ่งเป็นประเด็นที่เรามาคุยด้วยกันในกระทู้นี้เลยครับ
อยากเล่าให้ฟังก่อนว่าไม่ชอบเพราะอะไร ?
1)เพื่อนคนนี้เป็นคนที่ชอบพูดเสียงดัง, ชอบด่า, ตะโกน, พูดให้เสียความรู้สึก มันด่าผมว่า "โง่" เพราะเรื่องเปิดขวดผลไม้ช้า ปยอ. วะ
2) เหตุการณ์ที่ทำให้เสียความรู้สึกมากที่สุดคือ ผมต้องทำงานกลุ่มกับเพื่อนคนนี้เป็นงานเกี่ยวกับถ่ายวิดิโอครับ งานนี้ครูสั่งมาให้ 2 อาทิตย์ เพื่อนคนนี้คือเขาตัดสินใจเองเลยบอกว่า อยากจะคิดเรื่องทั้งหมดด้วยตัวเอง คิดบท คิดทุกอย่าง แต่พอใกล้ถึงเวลาที่เราต้องเริ่มถ่ายทำกันจริงๆเเล้ว เเม้งกลับไม่ถ่าย อ้าว!! ไอชิปหาย บอกเองอยากคิดบทเเล้วในบทนี้ เเสดงได้คนเดียว (มันเป็นบท Russia ทำท่านั่งแบบ Spot ไรสักอย่างเนี่ยแหละ) คือแม้งไม่ถ่ายไง
เเล้วพอมันไม่ถ่าย งานก็ไม่เสร็จ พองานไม่เสร็จ ผมก็ต้องถ่ายแก้กันใหม่และต้องหาวันมาทำงานอีก โอ้ยยย! สรุปหลังจากเรื่องนี้เราต้องถ่ายกัน วันอาทิตย์ มันควรเป็นวันหยุดของทุกคนเว้ย ผมต้องพลาดงานวันเกิดน้องชายตัวเองเเละอดกินอาหารจีนครั้งแรกในอเมริกาครับ
เรานัดกันเรียบร้อยผ่านแอพแชทคุยว่าเราจะทำงานกันวันนี้ แต่มันไม่มา....... ผมกับเพื่อนเลยถ่ายกันแค่ 2 คนเเล้วคือต้องจำใจใส่ชื่อมันลงไปในกลุ่มด้วย พอถึงวันที่ผมต้องส่งงานครูครับ ผมเปิดวิดิโอให้มันดูเเล้วมันมาบอกผมว่า ทำไมไม่ชวนไปทำงานกลุ่ม อ้าว..... ไอสัส แชทก็ไม่อ่าน ชวนไปเเล้วไม่ตอบ หลังจากนั้นมันก็มาวิจารย์วิดิโอที่ผมถ่ายทำกับเพื่อนอีกคนนึงครับ โคตรเจ็บเลย!!!!!!
3) เรื่องนี้เป็นงาน Homecoming ชุดสูทของผมสลับกับของเพื่อนคนนี้เเล้วคือมันพึ่งมาบอกประมาณ 3-4 วันหลังจากงานนี้ครับ ผมยัดเข้าเครื่องซักผ้าไปเรียบร้อยเเล้วครับ เเล้วมันมาบ่นผมเรื่องเสื้อรู้ไหมแพงเเค่ไหน.....เออ ไม่รู้ เสื้อของผมก็ไปสลับกับเพื่อนคนนี้เหมือนกันเลย ผมก็เลยคิดว่ามันเป็นความผิดของเราทั้งคู่ พอถึงวันที่เรานัดกันจะคืนเสื้อสูทครับ มันไม่พอใจที่เสื้อมันซักผิดวิธี มาบ่นผม แต่ผมนิ่งๆไม่สนใจอะไร รำคาญเเล้วตอนนั้นเริ่มนิ่งๆ รับคำเฉยๆ
เรื่องก็ประมาณนี้ครับ แต่เรื่องหนักสุดน่าจะเป็นเรื่องที่ 2 ครับยังจำไม่หายเลย แต่ที่มาตั้งกระทู้เพราะว่า ผมลองไม่คุย ไม่ทัก ไม่ทำไรเลย แบบเหมือนไม่ยุ่งแต่ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ ถามคำตอบคำครับ รำคาญไม่อยากคุยมาก
เพื่อนคนนี้สถานะปัจจุบันคือ ไม่มีเพื่อนสนิท นั่งคนเดียวตอนคาบพละ เเละไปคุยกับใครมีโจทย์โกรธหนักกว่าผมอีก (เรื่องอื่น) ซึ่งไปมีเรื่องกับนักเรียนคนอื่นก็เยอะเหมือนกันครับ แต่ผมมีฟิลที่รู้สึกสงสารนิดนึงตรงที่ เพื่อนคนนี้เดินไปคุยกับใครเขาก็ไม่อยากคุยด้วย นั่งคนเดียว ปกติผมจะเป็นคนที่ให้โอกาสคนมาก รอให้เพื่อนคนนี้มาถามเสมอว่า กูผิดอะไรวะ? ขอโทษ? ไม่เคยมีคำนี้หลุดออกจากปากเพื่อนคนนี้เลยครับ
คำถามของกระทู้นี้ครับ
ผมควรให้โอกาสเพื่อนคนนี้โดยการไปบอกตรงๆว่าผมไม่ชอบเรื่องอะไรตามที่เคยเล่าให้ฟังครับ หรือ
ผมไม่ควรจะยุ่งกับเพื่อนแบบนี้ปล่อยเลยตามเลยครับผม
มีเพื่อนแย่มาก ชอบด่า, ตะโกน, พูดเสียความรู้สึก ควรให้โอกาสหรือเลิกยุ่งดี?
อยากเล่าให้ฟังก่อนว่าไม่ชอบเพราะอะไร ?
1)เพื่อนคนนี้เป็นคนที่ชอบพูดเสียงดัง, ชอบด่า, ตะโกน, พูดให้เสียความรู้สึก มันด่าผมว่า "โง่" เพราะเรื่องเปิดขวดผลไม้ช้า ปยอ. วะ
2) เหตุการณ์ที่ทำให้เสียความรู้สึกมากที่สุดคือ ผมต้องทำงานกลุ่มกับเพื่อนคนนี้เป็นงานเกี่ยวกับถ่ายวิดิโอครับ งานนี้ครูสั่งมาให้ 2 อาทิตย์ เพื่อนคนนี้คือเขาตัดสินใจเองเลยบอกว่า อยากจะคิดเรื่องทั้งหมดด้วยตัวเอง คิดบท คิดทุกอย่าง แต่พอใกล้ถึงเวลาที่เราต้องเริ่มถ่ายทำกันจริงๆเเล้ว เเม้งกลับไม่ถ่าย อ้าว!! ไอชิปหาย บอกเองอยากคิดบทเเล้วในบทนี้ เเสดงได้คนเดียว (มันเป็นบท Russia ทำท่านั่งแบบ Spot ไรสักอย่างเนี่ยแหละ) คือแม้งไม่ถ่ายไง
เเล้วพอมันไม่ถ่าย งานก็ไม่เสร็จ พองานไม่เสร็จ ผมก็ต้องถ่ายแก้กันใหม่และต้องหาวันมาทำงานอีก โอ้ยยย! สรุปหลังจากเรื่องนี้เราต้องถ่ายกัน วันอาทิตย์ มันควรเป็นวันหยุดของทุกคนเว้ย ผมต้องพลาดงานวันเกิดน้องชายตัวเองเเละอดกินอาหารจีนครั้งแรกในอเมริกาครับ
เรานัดกันเรียบร้อยผ่านแอพแชทคุยว่าเราจะทำงานกันวันนี้ แต่มันไม่มา....... ผมกับเพื่อนเลยถ่ายกันแค่ 2 คนเเล้วคือต้องจำใจใส่ชื่อมันลงไปในกลุ่มด้วย พอถึงวันที่ผมต้องส่งงานครูครับ ผมเปิดวิดิโอให้มันดูเเล้วมันมาบอกผมว่า ทำไมไม่ชวนไปทำงานกลุ่ม อ้าว..... ไอสัส แชทก็ไม่อ่าน ชวนไปเเล้วไม่ตอบ หลังจากนั้นมันก็มาวิจารย์วิดิโอที่ผมถ่ายทำกับเพื่อนอีกคนนึงครับ โคตรเจ็บเลย!!!!!!
3) เรื่องนี้เป็นงาน Homecoming ชุดสูทของผมสลับกับของเพื่อนคนนี้เเล้วคือมันพึ่งมาบอกประมาณ 3-4 วันหลังจากงานนี้ครับ ผมยัดเข้าเครื่องซักผ้าไปเรียบร้อยเเล้วครับ เเล้วมันมาบ่นผมเรื่องเสื้อรู้ไหมแพงเเค่ไหน.....เออ ไม่รู้ เสื้อของผมก็ไปสลับกับเพื่อนคนนี้เหมือนกันเลย ผมก็เลยคิดว่ามันเป็นความผิดของเราทั้งคู่ พอถึงวันที่เรานัดกันจะคืนเสื้อสูทครับ มันไม่พอใจที่เสื้อมันซักผิดวิธี มาบ่นผม แต่ผมนิ่งๆไม่สนใจอะไร รำคาญเเล้วตอนนั้นเริ่มนิ่งๆ รับคำเฉยๆ
เรื่องก็ประมาณนี้ครับ แต่เรื่องหนักสุดน่าจะเป็นเรื่องที่ 2 ครับยังจำไม่หายเลย แต่ที่มาตั้งกระทู้เพราะว่า ผมลองไม่คุย ไม่ทัก ไม่ทำไรเลย แบบเหมือนไม่ยุ่งแต่ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ ถามคำตอบคำครับ รำคาญไม่อยากคุยมาก
เพื่อนคนนี้สถานะปัจจุบันคือ ไม่มีเพื่อนสนิท นั่งคนเดียวตอนคาบพละ เเละไปคุยกับใครมีโจทย์โกรธหนักกว่าผมอีก (เรื่องอื่น) ซึ่งไปมีเรื่องกับนักเรียนคนอื่นก็เยอะเหมือนกันครับ แต่ผมมีฟิลที่รู้สึกสงสารนิดนึงตรงที่ เพื่อนคนนี้เดินไปคุยกับใครเขาก็ไม่อยากคุยด้วย นั่งคนเดียว ปกติผมจะเป็นคนที่ให้โอกาสคนมาก รอให้เพื่อนคนนี้มาถามเสมอว่า กูผิดอะไรวะ? ขอโทษ? ไม่เคยมีคำนี้หลุดออกจากปากเพื่อนคนนี้เลยครับ
คำถามของกระทู้นี้ครับ
ผมควรให้โอกาสเพื่อนคนนี้โดยการไปบอกตรงๆว่าผมไม่ชอบเรื่องอะไรตามที่เคยเล่าให้ฟังครับ หรือ
ผมไม่ควรจะยุ่งกับเพื่อนแบบนี้ปล่อยเลยตามเลยครับผม