แอบรักผู้ชายอายุห่าง 10 ปี

สวัดดีเราชื่อ โคเอ็น เราแอบชอบผู้ชายอายุห่างกะเราอยู่ประมาณ 10 ปี เราก็ไม่รู้ว่าไปชอบเขาตอนใหน แต่พอรู้ตัวอีกทีก็ชอบไปแล้วหน่ะ คือผู้ชายที่อายุห่างกะเรา 10 ปีเขาเป็นอาจารย์ของเราเอง เรายอมรับว่ามันผิดและไม่สมควรคิดแบบนั้น แต่ควมรู้สึกดีๆและความชอบมันห้ามกันได้ด้วยหรือ? นี่แหละที่เป็นคำถามที่เราถามตัวเราเองมาจนถึงวันนี้ อาจารย์เค้าเป็นผู้ชายน่ารักมาก รอยยิ้มอบอุ่นละมุน สายตาอ่อนโยนจนห้ามใจไม่ไหว ใช่ว่าเราจะแยกแยะสิ่งดีชั่วไม่ออกนะ แต่ความรู้สึกดีๆนี้มันทำให้เราเดินทางเข้าสู่คำว่าตกหลุมรักอาจารย์ไปแล้ว เราเคยหลอกถามอาจารย์นะว่า อาจารย์มีแฟนหรือยังคะ? คำตอบที่ได้ก็คือ อาจารย์ยังไม่มีแฟน 2 วันมานี้เรามีงานกลุ่มที่จะต้องหาที่ปรึกษาเกี่ยวกับงานวิจัยเราเลยไปขอคำปรึกษาที่บ้านอาจารย์ ยิ่งเราได้ใกล้ชิดกะอาจารย์ เรารู้สึกแปลกๆบอกไม่ถูก หัวใจเต้นแรง มือสั่นๆ ทำอะไรคล้ายจะบ้าๆบอๆ นี่คืออาการแอบบชอบหรือไงกัน? มาถึงจุดๆนี้ทุกคนที่อ่านคงต้องคิดว่าเราเพ้อไปคนเดียวแน่ๆ เราจะเล่าให้ทุกคนว่า อาจารย์เคยถามก่อนหน้าที่เราจะถามอาจารย์ว่ามีแฟนยัง มันทำให้เราคิดนะ แล้วจะที่มองเราแล้วยิ้มออนโยนขนาดนั้นอีกที่จะทำกับคนอื่นๆ ใหนจะโมโหใส่เมื่อเราหลบหน้าเค้าอีก เรายอมรับนะว่าแอบคิดว่าอาจารย์ก็แอบชอบเราเหมือนกัน แต่มันก็ได้แค่คิด เราอาจจะเพ้อไปเองคนเดียวก็ได้ ใช่ว่าเรื่องทุกอย่างจะจบแค่นี้เราอุตสาหไม่คิดมาก แต่ดันมีรุ่นพี่ที่เป็นเด็กห้องเขามาทำวิจัยด้วยมีการเมาท์อาจารย์เกิดขึ้น รุ่นพี่นางเล่าว่าที่ อาจารย์เค้าไม่นัดพวกเราวันนี้สงสัยน้องสาวอาจารย์มา (สาทุค่ะ อาจารย์ไม่มีน้องสาว) ซึ่งที่แท้นางจะสื่อว่าแฟนนั้นแหละ เราก็เลยถามนางกลับไปว่าน้องสาวที่แปลว่าแฟนหน่ะเหรอพี่ แต่คำตอบที่ได้จากนางรุ่นพี่นะคะคือ อาจารย์เค้าเคยบอกพี่ว่าแค่คนคุยไม่ใช่แฟน (โอ๊ะโอ) แต่ก็จริงแบบที่นางว่าแหละถ้าเป็นแฟนกันจริงก็ต้องเปิดตัวป่ะว่ะ แต่นี้ไม่มีสักรูปค่ะ แต่ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของเราเลยไปส่องเฟชคนคุยของอาจารย์เค้าค่ะ ผลปรากฎว่า คนคุยของอาจารย์อยากมีรูคู่ด้วยนะแต่ก็เป็นแบบรูปแอบถ่ายด้วยเท่านั้น. แต่คนคุยของอาจารย์เป็นแบบคนแรงๆนะที่ได้ฟังจากิตติศัพท์มา 55+ แต่เอาเหอะนั่นมันเรื่องส่วนตัวของเขา แต่ที่สงสัยนิคือตัวเราต่างหาก ยิ้ม! ไม่รู้เป็นไรอยู่ๆก็โกรธอาจารย์เค้าขึ้นมา งงกะตัวเองเหมือนกัน อาจารย์เค้ามาพยายามคุยด้วยนะแต่เหมือนเราไม่มีเรื่องจะคุยด้วยอะไรประมาณนั้น แต่มีจังหวะหนึ่งนะที่คนคุยเค้าโทรมาแต่เค้าหันมาสบตาเราแล้วรับสายคุยไม่ถึง 2 - 3 คำแล้วก็วาง ก่อนกลับลงมาจากตึกเรียนอาจารย์เค้าก็พยายามหางานให้ช่วยนะ เพื่อที่จะให้เราปรึกษาไปแต่เราอยากอยู่กะตัวเองก่อน เก็บไว้ทบทวนอะไรดีๆก่อนจะพลาดทุกอย่าง แต่หนูรักอาจารย์นะคะ ขอบคุณนะคะในสายตาที่ละมุน รอยยิ้มที่อบอุ่น โมโหหนูแล้วไปยืนขวางประตูเพื่อที่จะต้องให้หนูเดินผ่านแบบเบียดตัวออก หางานให้ช่วยในสายหน้าที่ ขอบคุณจริงๆ หนูขอเวลารักษาแผลและทำทุกอย่างให้เสร็จตามหน้าที่ไป แล้วถ้าวันใดหนูพร้อมที่จะใช้หัวใจ ก็ให้หัวใจมันเป็นตัวตัดสินทุกอย่างแล้วกันนะคะ #Kaitong
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่