เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เราได้ไปทำกิจกรรมดีๆมาค่ะ จึงอยากจะมาเล่าแบ่งปัน ให้เพื่อนๆชาวPantipฟัง เผื่อจะมีใครสนใจไปทำกิจกรรมแบบเรา และไม่ทราบว่าจะไปที่ไหน
ส่วนตัว เราเองผูกพันธ์กับเด็กๆมานานแล้ว เพราะแต่ก่อนเคยเป็นคุณครูที่Kumonมาก่อน และทำงานอีกหลายปีกับเด็กๆค่ะ แอบมีความเป็นคุณครูอยู่ในตัว
เพื่อนที่ร่ำเรียนกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมต้น และยังคงติดต่อกันอยู่ ได้ไปทำกิจกรรมที่นั่นมาหลายครั้งแล้ว ทักมานัดวัน เพราะเคยบอกเพื่อนไปก่อนหน้านั้นว่า ถ้าจะไป ชวนด้วย
เมื่อกำหนดวันเรียบร้อย ก็เตรียมตัวเลยค่ะ คือกิจกรรม ว่ากิจกรรมศิลปะที่เราจะทำกับน้องๆ จะทำอะไรกันดี แต่ที่แน่ๆ ตั้งใจจะอบขนมไปฝากน้องๆค่ะ ตอนแรกจะทำเค้ก แต่ยุ่งมากมาย จนไม่สามารถทำตามแพลนได้ เลยตัดสินใจ ไหนๆก็อบบราวนี่ขายแทบทุกวัน ก็อบเผื่อเด็กๆไปเลย ช็อคโกแลตยังไงก็อร่อย อบเสร็จเรียบร้อยค่ะ
ถึงวันนัดหมาย เรานัดกันราวๆเที่ยงครึ่ง ใข้บริการรถขสมก.สาย102 ปากน้ำ-ช่องนนทรี
เป้าหมายของเราวันนี้ คือชุมชนคลองเตย
ล็อคที่3 เราจะลงกันที่ท่าเรือคลองเตย และต่อรถมอเตอร์ไซต์รับจ้างเข้าไปค่ะ
ค่าพี่วิน20บาท ขับนิ่มมากมาย ค่อยๆไป แจ้งพี่เค้าว่าชุมชน70ไร่ ล็อก3 เป็นตึกแถว5ชั้นอยู่ทางซ้ายมือ ตึกกสีออกแดงๆค่ะ
อยู่เยื้องๆกับศรีสวัสดิ์ เงินติดล้อเลย
มาถึงวันนั้นที่ศูนย์ไม่มีใครอยู่ เพราะเจ้าหน้าที่จะเวียนๆกันมา ซึ่งมีทั้งครูอาสา ทำด้วยใจ และครูที่ต้องมีค่าใช้จ่ายตอบแทนค่ะ
เจอป้ายจากด้านหน้าตึกเลยค่ะ ศิลปะแสนสนุก ทุกๆวันอาทิตย์ บ่าย2ถึง4โมงเย็น
เพือนเราก็ติดต่อไปยังผู้ดูแลศูนย์ เพื่อจะเข้าด้านใน รอสักพักก็มีคนนำกุญแจมาให้ค่ะ
เราสองก็ช่วยกันเปิดศูนย์
มีน้องผู้หญิงอีกคนมาช่วยพวกเราด้วย น้องก็มาเป็นครูอาสาเช่นกัน พอไถ่ถามอายุน้องแล้ว สรุปพวกเราอายุเป็น2เท่าของน้องเลย เด็กสาวลูกครึ่ง หน้าตาสวยคม เรียนโรงเรียนนานานชาติ มาคนเดียว นั่งวินมอเตอร์ไซค์มาจากบ้านแถวอ่อนนุช แอบชื่นชมน้องจากใจเลยค่ะ
ผู้ริเริ่มตั้งศูนย์นี้ เป็นผู้หญิงชาวฝรั่งเศสที่มาทำงานอาสาสมัครในไทย และเป็นผู้มีความคิดริเริ่มที่จะทำกิจกรรมดีๆ เพื่อช่วยเหลือสังคม และให้โอกาสเด็กๆในชุมชน
จึงมีการจัดตั้งโครงการขึ้นมาคือโครงการ Klong Toey Music Program
หรือชื่อภาษาไทยว่าโครงการ"ดนตรีคลองเตย" ก่อตั้งขึ้นในเดือนตุลาคม 2555
วัตถุประสงค์ของโครงการเป็นการเปิดโอกาสและเปิดโลกการเรียนผ่านดนตรี
เพื่อเป็นจุดเริ่มต้นของการพัฒนาทักษะชีวิต การใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ เพื่อที่น้องๆในพื้นที่เสี่ยงจะได้มีที่ยืนในสังคมอย่างมีความสุข โครงการนี้ยังมีการเรียนศิลปะ ภาษา และกีฬา ทั้งวันธรรมดา และวันหยุดคือวันอาทิตย์
เด็กๆจะทยอยมารอ และเวลาประมาณ2โมงนิดๆเราก็จะเริ่มกิจกรรม
เด็กๆเริ่มมากันหลายคนแล้วค่ะ
เริ่มกิจกรรมกันเลย วันนี้เราจะมาประดิษฐ์หุ่นชักกะตุกกัน
เราเตรียมกระดาษร้อยปอนด์ไป ทางศูนย์มีอุปกรณ์อย่างอื่นอยู่แล้วค่ะ สี ดินสอ จริงๆถ้าเรามีแพลนจะเข้าไปทำกิจกรรม สามารถแจ้งอุปกรณ์ที่จำเป็นต้องใช้กับทางศูนย์ได้ ทางศูนย์จะไปซื้อมาเตรียมไว้ให้ แต่เนื่องจากสัปดาห์นี้ ไม่มีใครว่างไปซื้อให้เลย จึงต้องเตรียมกันมาเอง
น้องๆเริ่มทยอยมา ทั้งหมดมี17คนค่ะ เพื่อนบอกว่าครั้งนี้เยอะที่สุด โชคดีเอาขนมไปเผื่อ
เพราะกลัวขนมจะไม่พอกับน้องๆ
ใครทำเสร็จ ให้นำตุ๊กตามาโชว์ แลกกับขนมค่ะ จะได้รีบทำกัน เด็กๆเริ่มทยอยกลับ ขนมที่เตรียมไปหมดเกลี้ยง น้องๆบอกอร่อยมาก
จริงๆรอบหน้าจะทำไปมากกว่านี้ เพราะน้องหลายๆคน มีพี่น้องคนอื่นๆ อยู่ที่บ้าน
เด็กๆบอก อยากเอาไปฝากคนที่บ้านด้วยตกลงกันไว้ว่า รอบหน้าจะทำเค้กมาฝาก เผื่อคนที่บ้านด้วย
คนสอนก็แอบทำตุ๊กตาของตัวเองด้วยค่ะ
ราวๆ5โมงนิดๆ เราก็จัดการทำความสะอาดพื้นที่ ล้างแก้วน้ำ เก็บขยะทิ้ง จริงๆน้องๆช่วยกันเก็บแล้ว แต่ยังเหลืออีก
หมดเวลาไป3ชั่วโมงนิดๆ แต่หัวใจพองโตมาก
ยังไม่ทันหมดเวลาจัดกิจกรรม ก็คิดแล้วว่า ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายแน่นอน ต้องกลับมาอีก ปิดศูนย์เรียบร้อย กลับออกมาด้วยมอเตอร์ไซค์วินเช่นเดิมค่ะ
ได้มีโอกาสพูดคุยกับเด็กๆ แล้วคิดว่า เราเองมีโอกาสมากกว่าพวกเขามากนัก ได้เรียนดีๆ มีครอบครัวที่อบอุ่น อยู่ในที่ที่ปลอดภัย
เด็กๆหลายคนมีความเสี่ยงที่จะไปสู่เส้นทางที่ไม่ปลอดภัย หลงผิดไปกับยาเสพติด น้องบางคนอยู่บ้านกับพี่ ไม่มีผู้ปกครองดูแล และไม่กลับบ้านแบบข้ามคืน รองเท้าไม่มีใส่ บางคนเป็นเด็กติดเกมส์หลายคนมีปัญหาในครอบครัว
บางคำตอบ ได้ยินแล้วตกใจ มองหน้ากับเพื่อน คือไม่อยากจะไปสร้างปมในใจน้องๆ พวกเราจึงต้องอาศัยความระมัดระวังกันมาก
หากเราเองจะเป็นส่วนเล็กๆ เพื่อให้โอกาสคนอื่นๆในสังคม แม้จะช่วยได้ไม่มาก เราก็เลือกที่จะทำค่ะ ขนาดชาวต่างชาติ ที่ถึงแม้จะไม่ใช่บ้านเมืองเขา ไม่ใช่คนเชื้อสายเดียวกับเขา ยังให้ความเมตตากับเด็กๆที่บ้านของพวกเราเลย
ไม่คิดจะรอให้มีเหลือเฟือ เริ่มเป็นผู้ให้ ลดความตระหนี่ในใจ แค่รู้สึกว่าคุณมีพอที่จะแบ่งปัน
เราเจอquoteนี้ในศูนย์เรียน ทำให้เข้าใจวัตถุประสงค์ของผู้จัดตั้งศูนย์นี้เลย ไว้มีโอกาสคงได้ไปพบปะพูดคุยกับเธอค่ะ เธอจะต้องเป็นคนที่มีพลังบวกมากมายแน่ๆเลย
A dream you dream alone is only a dream.A dream you dream together is reality :Lennon
รู้จักให้ก็สุขได้ ไปเป็นครูอาสากันค่ะ
ส่วนตัว เราเองผูกพันธ์กับเด็กๆมานานแล้ว เพราะแต่ก่อนเคยเป็นคุณครูที่Kumonมาก่อน และทำงานอีกหลายปีกับเด็กๆค่ะ แอบมีความเป็นคุณครูอยู่ในตัว
เพื่อนที่ร่ำเรียนกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมต้น และยังคงติดต่อกันอยู่ ได้ไปทำกิจกรรมที่นั่นมาหลายครั้งแล้ว ทักมานัดวัน เพราะเคยบอกเพื่อนไปก่อนหน้านั้นว่า ถ้าจะไป ชวนด้วย
เมื่อกำหนดวันเรียบร้อย ก็เตรียมตัวเลยค่ะ คือกิจกรรม ว่ากิจกรรมศิลปะที่เราจะทำกับน้องๆ จะทำอะไรกันดี แต่ที่แน่ๆ ตั้งใจจะอบขนมไปฝากน้องๆค่ะ ตอนแรกจะทำเค้ก แต่ยุ่งมากมาย จนไม่สามารถทำตามแพลนได้ เลยตัดสินใจ ไหนๆก็อบบราวนี่ขายแทบทุกวัน ก็อบเผื่อเด็กๆไปเลย ช็อคโกแลตยังไงก็อร่อย อบเสร็จเรียบร้อยค่ะ
ถึงวันนัดหมาย เรานัดกันราวๆเที่ยงครึ่ง ใข้บริการรถขสมก.สาย102 ปากน้ำ-ช่องนนทรี
เป้าหมายของเราวันนี้ คือชุมชนคลองเตย
ล็อคที่3 เราจะลงกันที่ท่าเรือคลองเตย และต่อรถมอเตอร์ไซต์รับจ้างเข้าไปค่ะ
ค่าพี่วิน20บาท ขับนิ่มมากมาย ค่อยๆไป แจ้งพี่เค้าว่าชุมชน70ไร่ ล็อก3 เป็นตึกแถว5ชั้นอยู่ทางซ้ายมือ ตึกกสีออกแดงๆค่ะ
อยู่เยื้องๆกับศรีสวัสดิ์ เงินติดล้อเลย
มาถึงวันนั้นที่ศูนย์ไม่มีใครอยู่ เพราะเจ้าหน้าที่จะเวียนๆกันมา ซึ่งมีทั้งครูอาสา ทำด้วยใจ และครูที่ต้องมีค่าใช้จ่ายตอบแทนค่ะ
เจอป้ายจากด้านหน้าตึกเลยค่ะ ศิลปะแสนสนุก ทุกๆวันอาทิตย์ บ่าย2ถึง4โมงเย็น
เพือนเราก็ติดต่อไปยังผู้ดูแลศูนย์ เพื่อจะเข้าด้านใน รอสักพักก็มีคนนำกุญแจมาให้ค่ะ
เราสองก็ช่วยกันเปิดศูนย์
มีน้องผู้หญิงอีกคนมาช่วยพวกเราด้วย น้องก็มาเป็นครูอาสาเช่นกัน พอไถ่ถามอายุน้องแล้ว สรุปพวกเราอายุเป็น2เท่าของน้องเลย เด็กสาวลูกครึ่ง หน้าตาสวยคม เรียนโรงเรียนนานานชาติ มาคนเดียว นั่งวินมอเตอร์ไซค์มาจากบ้านแถวอ่อนนุช แอบชื่นชมน้องจากใจเลยค่ะ
ผู้ริเริ่มตั้งศูนย์นี้ เป็นผู้หญิงชาวฝรั่งเศสที่มาทำงานอาสาสมัครในไทย และเป็นผู้มีความคิดริเริ่มที่จะทำกิจกรรมดีๆ เพื่อช่วยเหลือสังคม และให้โอกาสเด็กๆในชุมชน
จึงมีการจัดตั้งโครงการขึ้นมาคือโครงการ Klong Toey Music Program
หรือชื่อภาษาไทยว่าโครงการ"ดนตรีคลองเตย" ก่อตั้งขึ้นในเดือนตุลาคม 2555
วัตถุประสงค์ของโครงการเป็นการเปิดโอกาสและเปิดโลกการเรียนผ่านดนตรี
เพื่อเป็นจุดเริ่มต้นของการพัฒนาทักษะชีวิต การใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ เพื่อที่น้องๆในพื้นที่เสี่ยงจะได้มีที่ยืนในสังคมอย่างมีความสุข โครงการนี้ยังมีการเรียนศิลปะ ภาษา และกีฬา ทั้งวันธรรมดา และวันหยุดคือวันอาทิตย์
เด็กๆจะทยอยมารอ และเวลาประมาณ2โมงนิดๆเราก็จะเริ่มกิจกรรม
เด็กๆเริ่มมากันหลายคนแล้วค่ะ
เริ่มกิจกรรมกันเลย วันนี้เราจะมาประดิษฐ์หุ่นชักกะตุกกัน
เราเตรียมกระดาษร้อยปอนด์ไป ทางศูนย์มีอุปกรณ์อย่างอื่นอยู่แล้วค่ะ สี ดินสอ จริงๆถ้าเรามีแพลนจะเข้าไปทำกิจกรรม สามารถแจ้งอุปกรณ์ที่จำเป็นต้องใช้กับทางศูนย์ได้ ทางศูนย์จะไปซื้อมาเตรียมไว้ให้ แต่เนื่องจากสัปดาห์นี้ ไม่มีใครว่างไปซื้อให้เลย จึงต้องเตรียมกันมาเอง
น้องๆเริ่มทยอยมา ทั้งหมดมี17คนค่ะ เพื่อนบอกว่าครั้งนี้เยอะที่สุด โชคดีเอาขนมไปเผื่อ
เพราะกลัวขนมจะไม่พอกับน้องๆ
ใครทำเสร็จ ให้นำตุ๊กตามาโชว์ แลกกับขนมค่ะ จะได้รีบทำกัน เด็กๆเริ่มทยอยกลับ ขนมที่เตรียมไปหมดเกลี้ยง น้องๆบอกอร่อยมาก
จริงๆรอบหน้าจะทำไปมากกว่านี้ เพราะน้องหลายๆคน มีพี่น้องคนอื่นๆ อยู่ที่บ้าน
เด็กๆบอก อยากเอาไปฝากคนที่บ้านด้วยตกลงกันไว้ว่า รอบหน้าจะทำเค้กมาฝาก เผื่อคนที่บ้านด้วย
คนสอนก็แอบทำตุ๊กตาของตัวเองด้วยค่ะ
ราวๆ5โมงนิดๆ เราก็จัดการทำความสะอาดพื้นที่ ล้างแก้วน้ำ เก็บขยะทิ้ง จริงๆน้องๆช่วยกันเก็บแล้ว แต่ยังเหลืออีก
หมดเวลาไป3ชั่วโมงนิดๆ แต่หัวใจพองโตมาก
ยังไม่ทันหมดเวลาจัดกิจกรรม ก็คิดแล้วว่า ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายแน่นอน ต้องกลับมาอีก ปิดศูนย์เรียบร้อย กลับออกมาด้วยมอเตอร์ไซค์วินเช่นเดิมค่ะ
ได้มีโอกาสพูดคุยกับเด็กๆ แล้วคิดว่า เราเองมีโอกาสมากกว่าพวกเขามากนัก ได้เรียนดีๆ มีครอบครัวที่อบอุ่น อยู่ในที่ที่ปลอดภัย
เด็กๆหลายคนมีความเสี่ยงที่จะไปสู่เส้นทางที่ไม่ปลอดภัย หลงผิดไปกับยาเสพติด น้องบางคนอยู่บ้านกับพี่ ไม่มีผู้ปกครองดูแล และไม่กลับบ้านแบบข้ามคืน รองเท้าไม่มีใส่ บางคนเป็นเด็กติดเกมส์หลายคนมีปัญหาในครอบครัว
บางคำตอบ ได้ยินแล้วตกใจ มองหน้ากับเพื่อน คือไม่อยากจะไปสร้างปมในใจน้องๆ พวกเราจึงต้องอาศัยความระมัดระวังกันมาก
หากเราเองจะเป็นส่วนเล็กๆ เพื่อให้โอกาสคนอื่นๆในสังคม แม้จะช่วยได้ไม่มาก เราก็เลือกที่จะทำค่ะ ขนาดชาวต่างชาติ ที่ถึงแม้จะไม่ใช่บ้านเมืองเขา ไม่ใช่คนเชื้อสายเดียวกับเขา ยังให้ความเมตตากับเด็กๆที่บ้านของพวกเราเลย
ไม่คิดจะรอให้มีเหลือเฟือ เริ่มเป็นผู้ให้ ลดความตระหนี่ในใจ แค่รู้สึกว่าคุณมีพอที่จะแบ่งปัน
เราเจอquoteนี้ในศูนย์เรียน ทำให้เข้าใจวัตถุประสงค์ของผู้จัดตั้งศูนย์นี้เลย ไว้มีโอกาสคงได้ไปพบปะพูดคุยกับเธอค่ะ เธอจะต้องเป็นคนที่มีพลังบวกมากมายแน่ๆเลย
A dream you dream alone is only a dream.A dream you dream together is reality :Lennon