ผมขอบผู้หญิงคนหนึ่งมาก คือแบบตามจีบมาตลอด ทั้งๆที่รู้ว่าคนจีบเธอมากมาย และโดนเธอเมินความรู้สึกมาตลอด บางวันทักไปก็คุยกันแบบเหมือนเธอรู้สึกดีกะเรา บางวันเธอนึกไม่อยากคุยก็เงียบได้เฉย แบบงงๆ คือผมชอบเธอมาก และรู้ว่าต้องแข่งกับใครหลายๆคน และรู้ว่าไม่มีอะไรสู้เขาคนอื่นไง บางทีก็รู้สึกท้อ เวลาเจอกันเธอคุยกะเราดีมาก แต่พออีกวันเธอก็เหมือนเดิม เงียบ ถามคำ ตอบคำ ผมพยายามอยู่อย่างนั้น เกือบปี จนมาวันนี้เราได้คบกัน เธอเป็นคนขี้น้อยใจ นิดๆหน่อยก็งอลขอบให้เอาใจ อารมณ์ดีก็คุยดี พออารมณ์ไม่ดี ผมพูดอะไรไปก็ผิดไปหมด และพูดโดยไม่แคร์ความรู้สึกผมสักนิด คำพูดที่เธอพูดมากมันเกินจะรับได้ แต่ผมก็ต้องยอมทุกครั้ง รักเนอะ ผมพยายามที่จะปรับตัวเข้ากับเธอ อารมณ์ของเธอ แต่เหมือนผมจะพยายามฝ่ายเดียว ผมรู้สึกแบบนั้น จนวันนึ่งเธอบอกเลิกผมอีกครั้ง ด้วยเหตุผม “ดีเกินไป เค้ามันไม่มี” คือ ผมงง คือดีๆไม่ชอบหรอ ชอบเลวๆหรอ ครั้งนี้ผมเลิก แต่เธอกะโทรมาขอโทษ เธอรับปากว่าจะเปลี่ยน เรากลับมาดีกัน โทรหาทุกวัน ผมรักเธอนะ แต่ตลอดเวลาทำไมผมถึงไม่มีความสุขเลย คอยกังวน คิดโน้นนี้นั้น เพราะตลอดเวลาที่คบกันเหมือนเธอคุยกะใครอีกหลายคน เธอบอกเป็นเพื่อนบ้าง เป็นพี่บ้าง แต่ก็เชื่อใจเธอ สักพักเราก็เริ่มคุยกันดี บอกรักทุกวัน บอกคิดถึงตลอด ผมมีความสุข อยู่ไกลกัน หยุดไม่ตรงกัน แต่วันหยุดผมก็ไปหาตลอด ดูเหมือนจะไปได้ดี แต่แล้วเราก็ไม่เข้าใจกันอีกครั้ง ครั้งนี้เธอบอกเลิกผมอีกครั้ง ผมยอมรับว่ารักอยู่ แต่ก็ยอมเลิก ผมเหนื่อยมาก เธอหายไปสักพัก เธอทักกลับมา ว่าเธอยังรักผมอยู่ และ รักมากขึ้นกว่าเดิมและดูครั้งนี้เหมือนเธอพูดจริงจัง ผมก็ยังตัดใจไม่ได้ตอนนี้ ใจหนึ่ง ผมอยากกลับไปเพราะยังรัก อีกใจก็กลัว ผมพยายามคิด กว่าผมจะได้คบกะเธอมันยากมากผมต้องแข่งกะคนอื่นมากมายที่จีบเธอ มาวันนี้เธอเลือกผมแล้ว ผมควรคิดบวกไหม ผมควรกลับไปไหม?? เธอยืนยันว่าจะรอผม สองใจ ควรทำไงดี😔
กลับไม่ได้ ไปไหมถึง😔