ใครเคยมีประสบการณ์ทางความรู้สึก
ว่าตัวเองเคยเป็นใครในอดีตชาติมาก่อนรึเปล่า?
อย่างตัวเราเอง
รู้สึกว่า ตัวเองเคยเป็นคนสมัยปี พศ 2500 เป็นคนกรุงเทพ
เวลาเห็นรถเก่าๆ เพลงเก่าๆ หรือภาพเก่าๆ
มันจะรู้สึกคุ้นเคยแปลกๆ เหมือนเราเคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน
จำได้ว่า ตอน 4 ขวบ เคยนั่งอยู่ริมประตูที่โรงเรียน
ในมือถือกล่องนมน้ำผึ้งตราหมี
อยู่ๆในใจก็เกิดคำถามขึ้นว่า
ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่ได้ ทำไมต้องมาเรียนอะไรแบบนี้ด้วย
แต่ก็จำอะไรไม่ได้เลย
มีแค่ความรู้สึกมันบอกว่า ณ ขณะนั้นเราไม่ใช่คนเดิมที่เคยจากมาแล้วนะ
ในตอนเด็ก เหมือนตัวเองไม่ค่อยอยากเข้าไปเล่นกันเพื่อน เพราะรู้สึกว่าเหมือนคนละวัยกัน
กว่าจะหายก็อายุสัก 5 ขวบ ก็เริ่มลืมความรู้สึกแบบนั้น และเริ่มมีเพื่อนเล่นตามวัย
กับแฟนคนปัจจุบัน
ตั้งแต่เราเห็นเค้าครั้งแรก
สิ่งที่อยู่ในความรู้สึกคือ
เรารู้จักกันมาก่อนรึเปล่า
เราถามเค้าหลายครั้ง ว่าเค้าจำอะไรได้บ้างมั้ย รู้สึกแปลกๆอะไรมั้ย
เค้าก็บอกว่า จำไม่ได้หรอก ชาติที่แล้วมันไม่สำคัญหรอก ชาติปัจจุบันเนี่ยแหละดีที่สุดแล้ว
ย้อนไปอีกชาติหนึ่ง
รู้สึกว่าตัวเองเคยเป็นผู้ลี้ภัยจากรัฐเชียงตุงมาเชียงใหม่
เวลาเห็นภาพ หรือได้ฟังเรื่องราว
เรารู้สึกว่า เฮ้ย ทำไมมันคุ้นๆ
มีความรู้สึกตลอดว่า บ้านที่เราจากมานั้น เป็นเมืองที่อยู่ในภูเขา
รู้สึกอยากกลับไปบ้านหลังนั้นมากๆ ทุกวันนี้ อยากไปเที่ยวเชียงตุงมากๆ เพื่อพิสูจน์ความรู้สึกตัวเอง ว่ามันใช่จริงๆรึเปล่า
ใครเคยมีความรู้สึกแนวๆแบบนี้ ก็มาแชร์ประสบการณ์ได้นะ
เราไม่รู้ว่า ความรู้สึกนั้นมันเป็นความจริงมั้ย หรืออาจเป็นเพียงธรรมชาติของสมองมนุษย์ ที่อาจทำให้เรารู้สึกประทับใจในบางสิ่งบางอย่างจนเหมือนว่าเราเคยพบเจอมันมาก่อน
ใครเคยมีความรู้สึก ว่าตัวเองเคยเป็นใครในอดีตชาติมาก่อนรึเปล่า?
ว่าตัวเองเคยเป็นใครในอดีตชาติมาก่อนรึเปล่า?
อย่างตัวเราเอง
รู้สึกว่า ตัวเองเคยเป็นคนสมัยปี พศ 2500 เป็นคนกรุงเทพ
เวลาเห็นรถเก่าๆ เพลงเก่าๆ หรือภาพเก่าๆ
มันจะรู้สึกคุ้นเคยแปลกๆ เหมือนเราเคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน
จำได้ว่า ตอน 4 ขวบ เคยนั่งอยู่ริมประตูที่โรงเรียน
ในมือถือกล่องนมน้ำผึ้งตราหมี
อยู่ๆในใจก็เกิดคำถามขึ้นว่า
ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่ได้ ทำไมต้องมาเรียนอะไรแบบนี้ด้วย
แต่ก็จำอะไรไม่ได้เลย
มีแค่ความรู้สึกมันบอกว่า ณ ขณะนั้นเราไม่ใช่คนเดิมที่เคยจากมาแล้วนะ
ในตอนเด็ก เหมือนตัวเองไม่ค่อยอยากเข้าไปเล่นกันเพื่อน เพราะรู้สึกว่าเหมือนคนละวัยกัน
กว่าจะหายก็อายุสัก 5 ขวบ ก็เริ่มลืมความรู้สึกแบบนั้น และเริ่มมีเพื่อนเล่นตามวัย
กับแฟนคนปัจจุบัน
ตั้งแต่เราเห็นเค้าครั้งแรก
สิ่งที่อยู่ในความรู้สึกคือ
เรารู้จักกันมาก่อนรึเปล่า
เราถามเค้าหลายครั้ง ว่าเค้าจำอะไรได้บ้างมั้ย รู้สึกแปลกๆอะไรมั้ย
เค้าก็บอกว่า จำไม่ได้หรอก ชาติที่แล้วมันไม่สำคัญหรอก ชาติปัจจุบันเนี่ยแหละดีที่สุดแล้ว
ย้อนไปอีกชาติหนึ่ง
รู้สึกว่าตัวเองเคยเป็นผู้ลี้ภัยจากรัฐเชียงตุงมาเชียงใหม่
เวลาเห็นภาพ หรือได้ฟังเรื่องราว
เรารู้สึกว่า เฮ้ย ทำไมมันคุ้นๆ
มีความรู้สึกตลอดว่า บ้านที่เราจากมานั้น เป็นเมืองที่อยู่ในภูเขา
รู้สึกอยากกลับไปบ้านหลังนั้นมากๆ ทุกวันนี้ อยากไปเที่ยวเชียงตุงมากๆ เพื่อพิสูจน์ความรู้สึกตัวเอง ว่ามันใช่จริงๆรึเปล่า
ใครเคยมีความรู้สึกแนวๆแบบนี้ ก็มาแชร์ประสบการณ์ได้นะ
เราไม่รู้ว่า ความรู้สึกนั้นมันเป็นความจริงมั้ย หรืออาจเป็นเพียงธรรมชาติของสมองมนุษย์ ที่อาจทำให้เรารู้สึกประทับใจในบางสิ่งบางอย่างจนเหมือนว่าเราเคยพบเจอมันมาก่อน