สวัสดีจ่ะทุกคน วันนี้เรามีเรื่องมาถามทุกคนว่า เราควรเอายังไงดีกับชีวิตตัวเอง
คือตอนนี้ เราใกล้จะจบม.3เเล้ว เราเป็นเด็กเรายอมรับ คือการที่เราจะจบม.3 ก็เเสดงว่าเราต้องศึกษาต่อ ไอ้นี่เเหละคือปัญหา
ที่บ้านเรายากจน... ใช่เราจนเป็นคนไม่มีเงิน พ่อเราเสีย ส่วนเเม่ก็ไปอยู่กับเเฟนใหม่ เราเหลือเเค่ปู่,ย่าเเละน้องอีก2คน
การที่เราจะเรียนต่อ เราต้องมีปัจจัยหลายๆ ด้าน ที่บ้านเราบอกว่า ถ้าเราจบม.3เเล้ว เขาจะไม่ส่งเราเรียนเเล้วนะ เพราะไม่มีเงินจะส่งเเล้ว ส่วนน้องอีกสองคนเขาจะส่งอยู่ จนจบม.3
ทีนี้เราเลยคิดว่า เราอยากจะเรียนต่อ เเต่ก็ไม่อยากรบกวนเงินที่บ้าน เพราะที่เป็นอยู่มันก็ยากเข็นเกินทน เราอยากให้เขาส่งน้องเราเรียนให้จบ โดยที่ไม่ต้องมาลำบากอะไรกับเรา เราอยากจะเสียสละให้น้อง
เเล้วทีนี้ ที่บ้านเราบอกว่า จบม.3 เเล้วอยากให้เราหางานทำเพื่อมาเลี้ยงครอบครัว(ความคิดคนเเก่อ่ะเนาะ) เราเลยตอบกลับไปว่า เราอยากเรียน เเต่ไม่ต้องส่งเราก็ได้ เราจะดั้นด้นไปเอง คือการที่ึจบม.3เเล้วมาหางานทำ มันมีโอกาสที่จะได้รับงานน้อยมากกก เราจะไม่หยุดอยู่ที่ม.3 เเน่นอน อ่านถึงตรงนี้ก็จะคิดกันเเล้วว่าเราเป็นคนหัวรั้น
เราบอกกับที่บ้านว่า เราจะเรียนต่อปวช. โดยที่จะทำงานพาร์ทไทม์ส่งตัวเองเรียนไปด้วย เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร เราเลยโอเค ตกลงกับเพื่อนว่าจะไปเรียนด้วยกัน(คือเราไม่ได้ตามเพื่อนไปเรียนนะ เราอยากจะเรียนเอง) เราเลยมีความคิดเกิดขึ้นอีกว่า หากเราทำงานทุกวัน ส่งตัวเองเรียนจนจบ เราจะไหวเเน่หรอ คือการที่จะกู้กยศ.เรียนน่ะ เรากู้เเน่ เเต่ค่าใช้จ่ายประจำวันน่ะ เราพอมีกำลังหรอ ถึงตรงนี้เราเริ่มท้อ มันมีอะไรหลายๆ อย่างประเดประดังเข้ามา
เราจะไปอยู่หอกับเพื่อน เนื่องจากบ่านเรากับวิทยาลัย ห่างกันตั้งยี่สิบสามกิโล หากเราขี่รถไปเรียนคงไม่ทันเข้าเเถวเเน่ๆ เราเลยจะหารค่าหอกับเพื่อน
ทีนี้มาพูดเรื่องเงิน ตัวเราเองเรายังไม่รู้เลยว่า ถ้าเราไปอยู่ที่นั่น เราจะมีงานทำรึเปล่า เราจะเรียนไหวไหม หากเราไปเรียนที่นั่นเเล้ว เเต่ไม่มีที่ไหนเปิดรับพนักงานล่ะ เราจะทำยังไง จนกระทั่งอีกความคิดเราผุดขึ้นมา เราจะเรียนกศน.ดีไหม เรียนเเค่วันอาทิตย์ ส่วนอีกห้าวันที่เหลือก็ทำงาน
ส่วนเรื่องเรียนต่อมหาลัย สมัยนี้เค้าเปิดรับนศษ.กศน.เเล้ว เราอยากจะเรียนการโรงเเรม ตรงนี้เราก็ค่อยคิดอีกที เอาปัจจุบันให้รอดก่อนดีกว่า
ชีวิตคนเราไม่เหมือนกันเนาะ จริงๆ เราก็เเค่อยากระบายสิ่งที่อัดอั้นอยู่ในใจน่ะ ดีไม่ดี สิ่งที่เราเกริ่นมาทั้งหมดอาจจะไม่เป็นจริงด้วยซ้ำ หากเราไม่พยายาม
#ขอบคุณที่อ่านจนจบ
เอายังไงดีกับชีวิต~
คือตอนนี้ เราใกล้จะจบม.3เเล้ว เราเป็นเด็กเรายอมรับ คือการที่เราจะจบม.3 ก็เเสดงว่าเราต้องศึกษาต่อ ไอ้นี่เเหละคือปัญหา
ที่บ้านเรายากจน... ใช่เราจนเป็นคนไม่มีเงิน พ่อเราเสีย ส่วนเเม่ก็ไปอยู่กับเเฟนใหม่ เราเหลือเเค่ปู่,ย่าเเละน้องอีก2คน
การที่เราจะเรียนต่อ เราต้องมีปัจจัยหลายๆ ด้าน ที่บ้านเราบอกว่า ถ้าเราจบม.3เเล้ว เขาจะไม่ส่งเราเรียนเเล้วนะ เพราะไม่มีเงินจะส่งเเล้ว ส่วนน้องอีกสองคนเขาจะส่งอยู่ จนจบม.3
ทีนี้เราเลยคิดว่า เราอยากจะเรียนต่อ เเต่ก็ไม่อยากรบกวนเงินที่บ้าน เพราะที่เป็นอยู่มันก็ยากเข็นเกินทน เราอยากให้เขาส่งน้องเราเรียนให้จบ โดยที่ไม่ต้องมาลำบากอะไรกับเรา เราอยากจะเสียสละให้น้อง
เเล้วทีนี้ ที่บ้านเราบอกว่า จบม.3 เเล้วอยากให้เราหางานทำเพื่อมาเลี้ยงครอบครัว(ความคิดคนเเก่อ่ะเนาะ) เราเลยตอบกลับไปว่า เราอยากเรียน เเต่ไม่ต้องส่งเราก็ได้ เราจะดั้นด้นไปเอง คือการที่ึจบม.3เเล้วมาหางานทำ มันมีโอกาสที่จะได้รับงานน้อยมากกก เราจะไม่หยุดอยู่ที่ม.3 เเน่นอน อ่านถึงตรงนี้ก็จะคิดกันเเล้วว่าเราเป็นคนหัวรั้น
เราบอกกับที่บ้านว่า เราจะเรียนต่อปวช. โดยที่จะทำงานพาร์ทไทม์ส่งตัวเองเรียนไปด้วย เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร เราเลยโอเค ตกลงกับเพื่อนว่าจะไปเรียนด้วยกัน(คือเราไม่ได้ตามเพื่อนไปเรียนนะ เราอยากจะเรียนเอง) เราเลยมีความคิดเกิดขึ้นอีกว่า หากเราทำงานทุกวัน ส่งตัวเองเรียนจนจบ เราจะไหวเเน่หรอ คือการที่จะกู้กยศ.เรียนน่ะ เรากู้เเน่ เเต่ค่าใช้จ่ายประจำวันน่ะ เราพอมีกำลังหรอ ถึงตรงนี้เราเริ่มท้อ มันมีอะไรหลายๆ อย่างประเดประดังเข้ามา
เราจะไปอยู่หอกับเพื่อน เนื่องจากบ่านเรากับวิทยาลัย ห่างกันตั้งยี่สิบสามกิโล หากเราขี่รถไปเรียนคงไม่ทันเข้าเเถวเเน่ๆ เราเลยจะหารค่าหอกับเพื่อน
ทีนี้มาพูดเรื่องเงิน ตัวเราเองเรายังไม่รู้เลยว่า ถ้าเราไปอยู่ที่นั่น เราจะมีงานทำรึเปล่า เราจะเรียนไหวไหม หากเราไปเรียนที่นั่นเเล้ว เเต่ไม่มีที่ไหนเปิดรับพนักงานล่ะ เราจะทำยังไง จนกระทั่งอีกความคิดเราผุดขึ้นมา เราจะเรียนกศน.ดีไหม เรียนเเค่วันอาทิตย์ ส่วนอีกห้าวันที่เหลือก็ทำงาน
ส่วนเรื่องเรียนต่อมหาลัย สมัยนี้เค้าเปิดรับนศษ.กศน.เเล้ว เราอยากจะเรียนการโรงเเรม ตรงนี้เราก็ค่อยคิดอีกที เอาปัจจุบันให้รอดก่อนดีกว่า
ชีวิตคนเราไม่เหมือนกันเนาะ จริงๆ เราก็เเค่อยากระบายสิ่งที่อัดอั้นอยู่ในใจน่ะ ดีไม่ดี สิ่งที่เราเกริ่นมาทั้งหมดอาจจะไม่เป็นจริงด้วยซ้ำ หากเราไม่พยายาม
#ขอบคุณที่อ่านจนจบ