เรื่องมีอยู่ว่า ผมแอบชอบผู้ชายคนนึงจากเยอรมันครับ
เราสองคนรู้จักกันตอนผมขึ้นชั้น ม.4 (เขาขึ้นชั้น ม.5) แล้วก็สนิทมากขึ้นเรื่อย
ผมแอบชอบเขาตั้งแต่เจอกันครั้งแรกละครับ เจอกันทีไรใจจะสั่นก่อน แต่ก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ ทำตัวบื้อๆไปเล่นกับเขาครับ
** วิธีเล่นของผมจะประมาณว่า สะกิดบ้าง หรือบางทีเขาทำเหรียญร่วงผมก็ชอบไปยืนบนเหรียญเขา(วิธีที่เขาเอาเหรียญคืนคือยกผมขึ้นไปวางไว้ในห้องเก็บของแล้วเดินไปเด็บเหรียญคับ ** 😋
จนกระทั่งเมื่อวานนี้ เอาคนนี้มันไปค้นกระเป๋าเราเพื่อจะเอาของ แต่มันไปเจอสมุดไดอารี่ที่ผมเขียนอะไรไว้เกี่ยวกับเขาเยอะ แล้วเขาก็เปิดอ่านครับ (เขาคงไม่คิดอะไรเพราะเขาคงคิดว่าเราสนิทกันอยู่แล้ว) แล้วคือตอนนั้นผมก็ไม่รุ้ทันทีหรอกครับ จนกระทั่ง
ตอนพักกลางวันมันไม่คุยกับผมเลย ผมพูดอะไรก็แบบ “Mmmm” “ok” แล้วก็หันไปคุยกับคนอื่น เอาซะผมเหมือนคนแปลกหน้าเลยครับ ด้วยความที่ผมรู้สึกไม่ดี ผมก็เงียบใส่เขาเหมือนกัน แล้วก็เริ่มกังวลว่ามันโกรธไรเราป่าววะ จากความกังวลก็จะเริ่มเศร้าหน่อยๆ
จนกระทั่งอยู่กันสองคนตามลำพัง ผมเงียบใส่เขา เขาก็เงียบใส่ผม แล้วพอดีเพื่อนที่ไทยโทรมาพอดีแต่ตอนนั้นอารมณ์คุยไม่มีผมเลยพูดด้วยนำเสียงเศร้าว่า “กูไม่โอเคว่ะ เดี๋ยวกูโทรไป” วางสายเสร็จเขาก็ทักผมขึ้นมาทันทีเลยครับ
แทนเขาด้วยตัวอักษร L
แทนผมด้วยตัวอักษร K
L : Hey, are you ok?
K : Mmm yeah, I’m fine.
L : I road you journal already.
K : Sooo...? (ตกใจขึ้นทันที)
L : Kritz, you know I’m straight? (เขาคงจะหมายถึงเขาแทน)
K : what do you mean?
L : Like... I am only like girl. Not boy and b—.
K : so why are you talking about that (ผมตัดบทในสิ่งที่เขากำลังพูด)
หลังจากนั้นเขาก็เงียบไม่พูดอะไร สถานการณ์กดดันมากครับ แต่ผมก็ทำเป็นไมสนใจมาก มิหนังซ้ำยังหน้าด้านเขียนไดอารี่ต่อหน้าเขาต่อ
แต่หลังเลิกเรียนมาผมกับเขาก็ยังมีแอบเล่นกันบ้าง แล้วเขาก็พูดอะไรเกี่ยวกับ DNA ครับ เขาคงพยายามคุยกับผมโดยเอาเรื่องพันธุกรรมมาพูดมั้ง 555
เขาจะยังคงมีความรู้สึกดีกับผมรึปล่าวครับ ประมาณแบบว่ายังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมรึกล่าวผมรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไร
โดนคนที่แอบชอบจับได้ว่าแอบชอบ
เราสองคนรู้จักกันตอนผมขึ้นชั้น ม.4 (เขาขึ้นชั้น ม.5) แล้วก็สนิทมากขึ้นเรื่อย
ผมแอบชอบเขาตั้งแต่เจอกันครั้งแรกละครับ เจอกันทีไรใจจะสั่นก่อน แต่ก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ ทำตัวบื้อๆไปเล่นกับเขาครับ
** วิธีเล่นของผมจะประมาณว่า สะกิดบ้าง หรือบางทีเขาทำเหรียญร่วงผมก็ชอบไปยืนบนเหรียญเขา(วิธีที่เขาเอาเหรียญคืนคือยกผมขึ้นไปวางไว้ในห้องเก็บของแล้วเดินไปเด็บเหรียญคับ ** 😋
จนกระทั่งเมื่อวานนี้ เอาคนนี้มันไปค้นกระเป๋าเราเพื่อจะเอาของ แต่มันไปเจอสมุดไดอารี่ที่ผมเขียนอะไรไว้เกี่ยวกับเขาเยอะ แล้วเขาก็เปิดอ่านครับ (เขาคงไม่คิดอะไรเพราะเขาคงคิดว่าเราสนิทกันอยู่แล้ว) แล้วคือตอนนั้นผมก็ไม่รุ้ทันทีหรอกครับ จนกระทั่ง
ตอนพักกลางวันมันไม่คุยกับผมเลย ผมพูดอะไรก็แบบ “Mmmm” “ok” แล้วก็หันไปคุยกับคนอื่น เอาซะผมเหมือนคนแปลกหน้าเลยครับ ด้วยความที่ผมรู้สึกไม่ดี ผมก็เงียบใส่เขาเหมือนกัน แล้วก็เริ่มกังวลว่ามันโกรธไรเราป่าววะ จากความกังวลก็จะเริ่มเศร้าหน่อยๆ
จนกระทั่งอยู่กันสองคนตามลำพัง ผมเงียบใส่เขา เขาก็เงียบใส่ผม แล้วพอดีเพื่อนที่ไทยโทรมาพอดีแต่ตอนนั้นอารมณ์คุยไม่มีผมเลยพูดด้วยนำเสียงเศร้าว่า “กูไม่โอเคว่ะ เดี๋ยวกูโทรไป” วางสายเสร็จเขาก็ทักผมขึ้นมาทันทีเลยครับ
แทนเขาด้วยตัวอักษร L
แทนผมด้วยตัวอักษร K
L : Hey, are you ok?
K : Mmm yeah, I’m fine.
L : I road you journal already.
K : Sooo...? (ตกใจขึ้นทันที)
L : Kritz, you know I’m straight? (เขาคงจะหมายถึงเขาแทน)
K : what do you mean?
L : Like... I am only like girl. Not boy and b—.
K : so why are you talking about that (ผมตัดบทในสิ่งที่เขากำลังพูด)
หลังจากนั้นเขาก็เงียบไม่พูดอะไร สถานการณ์กดดันมากครับ แต่ผมก็ทำเป็นไมสนใจมาก มิหนังซ้ำยังหน้าด้านเขียนไดอารี่ต่อหน้าเขาต่อ
แต่หลังเลิกเรียนมาผมกับเขาก็ยังมีแอบเล่นกันบ้าง แล้วเขาก็พูดอะไรเกี่ยวกับ DNA ครับ เขาคงพยายามคุยกับผมโดยเอาเรื่องพันธุกรรมมาพูดมั้ง 555
เขาจะยังคงมีความรู้สึกดีกับผมรึปล่าวครับ ประมาณแบบว่ายังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมรึกล่าวผมรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไร