ช่วยดูร่ายให้หน่อยครับ ควรแก้ตรงไหนบ้าง

" โลกส่วนตัวของผม         ช่างสุขสมเหมือนฝัน
นอนทั้งวันทั้งคืน                ไม่ต้องฝืนทำงาน
แต่รำคาญการบ้าน        หาข้ออ้างไม่ทำ
และไม่จำมันเยอะ          เริ่มเลอะเทอะแล้วพอ
เข้าหัวข้อดีกว่า         ไม่ต้องหาข้อมูล  
เรื่องการ์ตูนชำนาญ       โคตรเชี่ยวชาญทุกเรื่อง
ไม่ฝันเฟื่องไปทั่ว          ไม่มั่วสารเสพติด
คิดหล่อเหมือนหน้าตา    สรรหาแต่สิ่งดี
เล่นดนตรีไม่ค่อยเป็น      พุ่งประเด็นเรื่องนอน
วอนครูขอคะแนน          เรื่องแฟนยังไม่มี
ไม่ได้ตี๋แต่หล่อ       ดีต่อใจสาวสาว
ไม่สามหาวพูดเพราะ      ชอบวิเคราะห์เรื่องเกม
หญิงอิ่มเอม_ _ [เติมอีกสองคำ ลงท้ายเสียงไอหรือเอว ในรูปวรรณยุกต์เดียวกัน] ไม่ได้เลวต่ำทราม
ชื่อลืมนามทั่วห้อง          ไม่ต้องคิดข้องใจ
หล่อไงสาวติดเต็ม       ไม่กินเค็มชอบหวาน
มีถิ่นฐานอยู่ใต้       ชอบคนง่ายถ้าสวย
ผมโคตรรวยขอบอก         ไม่กระจอกบอกเลย
คำพังเพยของชอบ          ใกล้จะสอบขอตาย "

...ก่อนอื่นต้องขอชื่นชมเจ้าของกระทู้ก่อนว่า
"เก่งมากครับ!"  
ที่แต่งมาด้วยตัวเอง น่าชื่นชมครับ...


ส่วนจุดที่ผมขีดเส้นใต้คือที่คำสัมผัสที่ต้องแก้ไขในร่ายสุภาพครับ บางคำไม่สัมผัสกันเช่น บ้าน กับอ้าง, ใต้ กับง่าย ก็ถือว่ายังไม่สัมผัสถ้าเคร่งครัดจริงๆ ต้องเลือกจะเอาสัมผัสเสียง ใอ-ไอ (อัย ถือว่าพออนุโลมได้) หรือ อาย ครับ

ในข้อจำกัดของร่ายสุภาพอย่างหนึ่งก็คือ รูปวรรณยุกต์ของคำสัมผัสจะต้องเหมือนกัน ส่วนเสียงไม่จำเป็นต้องเป็นเสียงเดียวกันก็ได้ ยกตัวอย่างเช่น :

" มีรูปโทคำท้าย ก็ต้องย้ายโทเชื่อม ไม่เสื่อมแต่ต้องเป๊ะ เหมือนเด๊ะไปเลยพวก ไม่ลวกเรื่องเล็กจิ๋ว

ขี้ประติ๋วแค่นี้ พอผ่านแสนสบายชี้
ไม่ต้องกังวล (พ่อเอย) "

สามวรรคหลังเป็นโคลงสองสุภาพ มีแผนผังดังนี้:

๐ ๐ ๐ เอก โท    ๐ เอก ๐  ๐ โท     เอก โท ๐ ๐  ( ๐ ๐ )

วรรคสุดท้ายมีสี่คำ คำรูปโทที่ขีดเส้นใต้ต้องสัมผัสกัน คำสุดท้ายเป็นคำสุภาพ ไม่มีรูปวรรณยุกต์ครับ ส่วนคำในวงเล็บคือคำสร้อย จะมีหรือไม่มีก็ได้

เสียงเอกสามารถใช้คำตาย หรือคำลหุ แทนได้ครับ

ลองพิจารณาดูครับ