เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นคนร้องไห้บ่อยมาก อยู่กะแฟน แฟนหลับ มองหน้าเขาก็อยากร้องไห้ ห่างกันไม่เจอหน้ากันก็ร้องไห้ คอลกันเห็นหน้าก็อยากร้องไห้ เขาพูดไรนิดหน่อยก็รู้สึกเจ็บ อยากร้องไห้ ทำไมเราอ่อนแอจัง เรารักเขามากกกกกก อันนี้ยอมรับ และใส่ใจทุกๆคำพูดของเขา ยอมเขาทุกอย่างเลย จนบางทีเราก็ทุกข์อยู่ในใจ แต่เราก็อยากเก็บไว้คนเดียว ไม่อยากขัดใจเขากลัวว่าจะทะเลาะกัน ลองเฉยๆ ไม่รู้สึกอะไร ก็กลายเป็นเย็นชาไปก็ทะเลาะกัน พอเราร้องไห้บ่อยๆ เขาถามเราว่า “ เลิกกันไหม ถ้าคบกันไปแล้วไม่มีความสุข “
แต่เรามีความสุขมากๆๆๆ ที่อยู่กะเขาเรามีความสุขที่ได้รักเขา แต่ไม่รู้ทำไมเราถึงชอบร้องไห้บ่อยๆ จะแก้ยังไงดี อีกไม่นานเขาคงเบื่อเรา
แต่เราอยากให้เขารู้นะว่าเรารักเขามาก ที่ร้องไห้แค่มันเจ็บถึงจะเป็นแค่คำพูดเล็กน้อยๆแต่สำหรับเราคนฟังมันเจ็บมันชาอยู่ข้างใน ดีใจที่ได้รัก ดีใจที่ได้คบกัน ❤️ ถึงเราจะขี้แงหน่อยแต่เพราะเรารักเธอนะ❣️
ทำไมเราถึงชอบร้องไห้ หรือเพราะเรารักแฟนเกินไป?
แต่เรามีความสุขมากๆๆๆ ที่อยู่กะเขาเรามีความสุขที่ได้รักเขา แต่ไม่รู้ทำไมเราถึงชอบร้องไห้บ่อยๆ จะแก้ยังไงดี อีกไม่นานเขาคงเบื่อเรา
แต่เราอยากให้เขารู้นะว่าเรารักเขามาก ที่ร้องไห้แค่มันเจ็บถึงจะเป็นแค่คำพูดเล็กน้อยๆแต่สำหรับเราคนฟังมันเจ็บมันชาอยู่ข้างใน ดีใจที่ได้รัก ดีใจที่ได้คบกัน ❤️ ถึงเราจะขี้แงหน่อยแต่เพราะเรารักเธอนะ❣️