สวัสดีค่ะ เรารู้สึกอยากเลิกกับแฟนมาหลายรอบแล้ว แล้วก็อยากจะระบายเรื่องนี้กับใครซักคน เรื่องของเราอาจจะยาวนิดนึงนะคะ แต่เราอยากให้ทุกคนได้อ่านจริงๆ

               คือเราคบกับแฟนมาได้ประมาณเกือบ2เดือนแล้ว เรากับแฟนอายุเท่ากัน แฟนเราเป็นคนอเมริกันค่ะ ตอนนี้เราเรียนhigh school เกรด12ที่อเมริกาอยู่ เรารู้จักกับแฟนเราผ่านเพื่อน เพราะเขามาขอสแนปแชทเราจากเพื่อน ตอนแรกๆช่วงวันหยุดหรือหลังเลิกเรียนพวกเราก็ไปhang outด้วยกันบ่อยๆเป็นกลุ่ม ก็มีทั้งเพื่อนเขาแล้วก็เพื่อนเรา ทุกครั้งที่ไป เขาก็จะขับรถไปรับไปส่งเราทุกครั้ง ขับรถตอนดึกแค่ไหนเขาก็ไม่เคยบ่น เวลาเราอยู่คนเดียวที่โรงเรียนเค้าก็ชอบเดินมาชวนคุยด้วย เรารู้สึกว่าเขาเป็นคนดีมากๆ แล้วก็มองเขาในฐานะเพื่อนมาตลอด จนหลายๆคนรอบตัวเริ่มมาบอกเราว่าเขาชอบเรานะ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็มาขอเราเป็นแฟน เราก็ตอบตกลงเพราะอยากลองให้โอกาสเขาดู


               แต่จริงๆแล้วแฟนเราไม่ใช่สเปคเราเลย เขาเป็นฝรั่งตัวเล็ก หุ่นกลางๆ ไม่อ้วน ไม่ผอม สูงประมาณ160กว่าๆ หน้าตากลางๆแล้วก็เล่นกีฬาอะไรไม่ได้เลย ออกแนวอ่อนแอหน่อยๆ เรากับแฟนไม่เคยมีแฟนมาก่อนทั้งคู่ เพราะตอนเรียนที่ไทยเราเรียนโรงเรียนหญิงล้วนมาตลอด ตอนแรกๆที่เริ่มคบกัน ก็ไม่ต่างกับตอนเป็นเพื่อนเท่าไหร่ แต่เรารู้สึกว่าเขาพยายามปรับตัวเข้าหาเรามากๆ ก่อนคบกันเขาเคยสูบบุหรี่ พอเขารู้ว่าเราไม่ชอบเขาก็พยายามเลิก แล้วก็ไม่สูบให้เราเห็น แต่บางทีท่าทางการเดินการพูดของเขาบางครั้งมันดูพยายามมากเกินจนไม่เป็นธรรมชาติ เหมือนเขาพยายามแสดงออกให้ดูดีตลอดเวลาจนเรารู้สึกประหม่า แล้วก็รู้สึกเกร็งๆตอนคุยกันมากกว่าตอนเป็นเพื่อนซะอีก



               ทีแรกเราก็คิดว่ามันจะดีขึ้น พวกเราจะคุยกันแบบปกติ ไม่ประหม่าหรือเกร็งกันได้ แต่ก็ไม่เลย เราเพิ่งรู้ตอนหลังคบกันว่าครอบครัวแฟนเราฐานะไม่ดี(เขาพูดเองเลยว่าครอบครัวเขาจน) แม่เขาทำงานเป็นครูที่โรงเรียน พ่อเขาว่างงาน แต่ตอนนี้เหมือนจะทำงานรับจ๊อบคล้ายๆสัปเหร่อดูแลศพที่โรงพยาบาล

               คือปีหน้าแฟนเราเขาจะgraduateจากโรงเรียนแล้ว แต่เขายังไม่รู้เลยว่าในอนาคตเขาอยากจะทำงานอะไร ในขณะที่เพื่อนเขาคนอื่นๆเริ่มสมัครเข้ามหาวิทยาลัยแล้วแต่เขายังดูไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย เขาเคยบอกกับเพื่อนเราว่าเขาอยากทำงานในโรงงาน แล้วก็ทำงานเลยไม่เรียนต่อมหาวิทยาลัย ซึ่งเรารู้สึกไม่โอเคเลย



               ตอนวันเกิดเรา เพื่อนเรากับแฟนเราก็จัดงานเลี้ยงให้ เพื่อนเรามีของขวัญให้เรา จะชิ้นเล็กชิ้นน้อยแค่ไหนเราก็ชอบทุกอัน แต่แฟนเราไม่มีของให้ เขาบอกเราว่าเขาไม่มีเงิน ซึ่งในตอนนั้นเราก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็ยังเข้าใจเขาอยู่ จนมีวันนึงเขาชวนเราไปกินข้าวที่ร้านอาหาร เป็นร้านทั่วๆไป แล้วเขาก็ชวนเราสั่งเช็ตประหยัด ประมาณว่าถ้าสั่งเมนูประหยัด2คนจะได้ลดราคา เราก็ไม่ได้ว่าอะไรเหมือนเดิมก็ทำตามเขาไป จนพนักงานเสิร์ฟอาหารจานแรกเป็นชีสแท่งประมาณ10กว่าชิ้น แฟนเราก็กินชีสนั่นเกินครึ่งซะอีก เราก็ไม่ได้ว่าอะไรเหมือนเดิม คิดซะว่าเขาหิวอยู่ พอกินข้าวกันอิ่มแล้ว แฟนเราก็อาสาออกให้ มื้อนั้นเราจำได้ว่าราคารวม2คนแล้วคือ20ดอลล่า(600กว่าบาท) เขาก็จ่ายแบบรูดบัตรเครดิตไปเพราะไม่มีเงินสด เราจะออกเงินให้เขาก็ไม่เอา อาหารที่กินเหลือแฟนเราก็เก็บใส่กล่องกลับบ้าน

               เวลาเพื่อนชวนไปเที่ยวหรือไปไหน เขาก็ไม่ค่อยอยากไปเพราะเขาไม่มีเงิน เขาบอกว่าครอบครัวเขาให้เงินเขาเดือนละ10ดอลล่า(300กว่าบาท) ที่เหลือคือเขาต้องทำงานpart timeหาเอง ทำให้เราไม่กล้าชวนเขาไปเที่ยวเหมือนกัน ทีแรกเราก็พยายามไม่คิดที่จะเลิกนะ เพราะรู้สึกสงสารเขา แต่ตอนนี้คือรู้สึกว่าเรากับแฟนต่างกันมากเลย ก่อนหน้านี้คือเราไม่รู้สึกอยากที่จะมีแฟนเลยนะ เรารู้สึกว่าเราอยู่คนเดียวได้ ถ้าเราจะมีแฟนซักคนก็ควรเป็นคนที่เราอยากจะอยู่ด้วยจริงๆ อยากใช้ชีวิตในอนาคตด้วยกัน เป็นคนที่ปรึกษากันได้ทุกเรื่อง ซึ่งเรารู้สึกว่าอยู่กับคนนี้ไม่รู้สึกถึงความมั่นคงเลย

               เราควรจะทำยังไงดีคะทุกคน ตอนนี้เราไม่กล้ามองหน้าแฟนเราตรงๆ หรือคุยกันปกติด้วยซ้ำเพราะเรารู้สึกผิดมากๆ รบกวนขอคำแนะนำจากทุกๆคนทีค่ะ😭🙏🏻