เราชื่อนาค่ะ นาเจอผู้ชายคนหนึ่งใน บีท็อก เขาเป็นผู้ชายที่นาไม่เคยเจอมาก่อน
นารู้สึกดีเราคุยกันได้สองอาทิยต์ นาบอกเขาว่า นาจะกลับไปทำธุระที่ต่างจังหวัด เราคงไม่ได้คุยกัน เขาทิ้งไลน์ไว้ให้นา ณนาทีนั้นคือ ความรู้สึกนาก็เริ่มหวั่น นาคุยกับเขาผ่านมา น่าจะ1เดือนได้ จนวันหนึ่ง นาบอกเขาว่า นาไม่อยากคุยกับเขาอีกแล้ว เพราะมันรู้สึกดีเกินไป นาไม่รู้จะบอกกับเขายังไงในตอนนั้น เขาเลยออกมาเจอนา เราพบกันค่ะ มันเป็นเวลาที่ดีมาก และมันก็มีครั้งที่สอง วันนั้น เป็นวันที่เขาขอกอด ซึ่งมันรู้สึกดี จนนาคิดว่า เขาชอบนาและนาก็ชอบเขา แต่ด้วยทรงพี่เขา ทำให้นาแปลกใจ นาเลยลองถามเขาหลายครั้งว่ามีครอบครัวหรือยัง คำตอบที่ได้คือไม่มี พี่เขาทำงานกับที่บ้าน ไม่ค่อยมีเวลา ทักไปในไลน์ บ้างทีทิ้งไว้ ข้ามวันถึงจะตอบ นาก็เลือกที่จะเข้าใจ และ เมื่ออาทิตย์ก่อน พี่เขาก็เปลี่ยนไป เรานัดกันว่าจะมาเจอ นาก็นา ละเขาก็โทรมาบอกว่า พี่ไม่ขึ้นไปนะ ไม่รู้สิ พี่ไม่สบายตัว พี่อึดอัด พี่ขอกลับบ้านนอนนะ เดี๋ยววันหลังพี่มาหาใหม่น่ะคะ แล้วเขาก็ว่สงสายไป และหลังจากนั้นทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ทักไปไม่ตอบ ไม่อ่าน หลายอย่าง เขาก็บอกว่า เขาไม่ได้เป็นอะไร ไม่ได้หายไปไหน อย่าคิดมากเขากลับมา 1วัน เราคุยกันปกติ จนนาคิดว่าทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่เเล้ว เขาก็หายไปอีก เราคุยกันครั้งสุดท้าย เมื่อวันที่3/11/61นาถามเขาว่า กับพี่หนูสามารถคิดได้มากแค่ไหน ความรู้สึกของหนูที่มีต่อพี่ เขาก็ตอบกับมาว่า คิดได้มากที่สุดเท่าที่หนูจะคิดได้ นาก็คิดว่าเขาคงไม่หายไปไหนอีกแต่ หลังจากนั้นมา เขาก็เงียบหาไปเลย ไม่มีคำลาจากคำสักคำ มีแต่ความรู้สึกที่บอกกับตัวเองไม่ได้ว่าจะทำยังไงต่อไป จะทำตัวยังไง จะยังรอเขามั้ย ถ้านารู้ว่าวันนั้น เป็นวันที่จะได้เจอเขาวันสุดท้ายแล้วจริงๆ นาจะกอดเขาไว้แน่นๆ แน่นที่สุด เท่าที่จะทำได้ แต่มันคงไม่มีวันนั้น นาควรทำยังไง จะรอเขา กับมา หรือควรทำใจ ทุกวันนี้นายังไม่ลืมเรื่องที่ผ่านมาไม่ได้ นายังคงรอ หวังว่าสักวัน เขาจะกับมาจริงๆ
เวลาที่งดงาม
นารู้สึกดีเราคุยกันได้สองอาทิยต์ นาบอกเขาว่า นาจะกลับไปทำธุระที่ต่างจังหวัด เราคงไม่ได้คุยกัน เขาทิ้งไลน์ไว้ให้นา ณนาทีนั้นคือ ความรู้สึกนาก็เริ่มหวั่น นาคุยกับเขาผ่านมา น่าจะ1เดือนได้ จนวันหนึ่ง นาบอกเขาว่า นาไม่อยากคุยกับเขาอีกแล้ว เพราะมันรู้สึกดีเกินไป นาไม่รู้จะบอกกับเขายังไงในตอนนั้น เขาเลยออกมาเจอนา เราพบกันค่ะ มันเป็นเวลาที่ดีมาก และมันก็มีครั้งที่สอง วันนั้น เป็นวันที่เขาขอกอด ซึ่งมันรู้สึกดี จนนาคิดว่า เขาชอบนาและนาก็ชอบเขา แต่ด้วยทรงพี่เขา ทำให้นาแปลกใจ นาเลยลองถามเขาหลายครั้งว่ามีครอบครัวหรือยัง คำตอบที่ได้คือไม่มี พี่เขาทำงานกับที่บ้าน ไม่ค่อยมีเวลา ทักไปในไลน์ บ้างทีทิ้งไว้ ข้ามวันถึงจะตอบ นาก็เลือกที่จะเข้าใจ และ เมื่ออาทิตย์ก่อน พี่เขาก็เปลี่ยนไป เรานัดกันว่าจะมาเจอ นาก็นา ละเขาก็โทรมาบอกว่า พี่ไม่ขึ้นไปนะ ไม่รู้สิ พี่ไม่สบายตัว พี่อึดอัด พี่ขอกลับบ้านนอนนะ เดี๋ยววันหลังพี่มาหาใหม่น่ะคะ แล้วเขาก็ว่สงสายไป และหลังจากนั้นทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ทักไปไม่ตอบ ไม่อ่าน หลายอย่าง เขาก็บอกว่า เขาไม่ได้เป็นอะไร ไม่ได้หายไปไหน อย่าคิดมากเขากลับมา 1วัน เราคุยกันปกติ จนนาคิดว่าทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่เเล้ว เขาก็หายไปอีก เราคุยกันครั้งสุดท้าย เมื่อวันที่3/11/61นาถามเขาว่า กับพี่หนูสามารถคิดได้มากแค่ไหน ความรู้สึกของหนูที่มีต่อพี่ เขาก็ตอบกับมาว่า คิดได้มากที่สุดเท่าที่หนูจะคิดได้ นาก็คิดว่าเขาคงไม่หายไปไหนอีกแต่ หลังจากนั้นมา เขาก็เงียบหาไปเลย ไม่มีคำลาจากคำสักคำ มีแต่ความรู้สึกที่บอกกับตัวเองไม่ได้ว่าจะทำยังไงต่อไป จะทำตัวยังไง จะยังรอเขามั้ย ถ้านารู้ว่าวันนั้น เป็นวันที่จะได้เจอเขาวันสุดท้ายแล้วจริงๆ นาจะกอดเขาไว้แน่นๆ แน่นที่สุด เท่าที่จะทำได้ แต่มันคงไม่มีวันนั้น นาควรทำยังไง จะรอเขา กับมา หรือควรทำใจ ทุกวันนี้นายังไม่ลืมเรื่องที่ผ่านมาไม่ได้ นายังคงรอ หวังว่าสักวัน เขาจะกับมาจริงๆ